Курыкмагыз, әфәнделәр, бәхетле итәм мин сезне. Тик иң әүвәл… әллә, чыннан да, мине танымыйсызмы?
Гайсә. Юк.
Гарәфи. Син дәме?
Альберт. Юк.
Гарәфи. Эшләр хөрти икән сезнең. Килегез әле монда.
Бар да җыелалар.
(Әнзирәгә.) Син дә кил. Фу-у, бусы бигрәк котсыз. Бик якын килмәгез, исегез чыдарлык түгел.
Гайсә. Йә, сөйлә.
Гарәфи. Каты тотма, каты тотма. Әй, әгәр сез белсәгез, без кайларда гына булмадык. Хәер, каян беләсез, мәрткә киткәч.
Гайсә. Мәрткә киткәч?!
Альберт. Әни-и!
Гарәфи. Сорап тора тагын. Ничек кенә әле. Өч ел буена. Ниләр генә кыланмадылар. Күпме кызның, күпме малның башына җиттегез. Хәзерге көндә сезнең өчәр хатыныгыз бар, алты-җиде балагыз. Хе-хе, ну, егетләр, дәрт бар икән үзегездә. Шулкадәр инде. Ул алимент өстенә алимент сезнең хәзер, бөтен милиция, бөтен КГБ эзли.
Гайсә. Кит әле, булмас.
Гарәфи. Булмас сиңа. Мәрткә киткәч шулай инде, хәтерләп булмый. (Икесенә генә шыпырт кына.) Ә менә бусы – икегезгә бер, иң соңгы, уртак хатыныгыз.
Альберт. Ә-ә? Шушы җенме?
Гарәфи. Һәй, юып җиффәрсәң, менә дигән әле ул!
Гайсә. Соң нишлик инде без, алайса?
Гарәфи. Әллә кайчан шулай диләр аны. Мине тыңласагыз, бар да шәп булыр.
Рәсүл керә. Ул, борынгы греклар кебек, өстенә материя генә элгән.
Рәсүл. Ботка пеште, рәхим итегез.
Гарәфи. Шулай, егетләр. Ботка да пеште, сез дә пештегез, шуңа күрә дә шушында бергәләп яши башларбыз. Ур-ра!.. Тормыш дәвам итә. (Кисәк туктап калып.) Ш-ш-ш, соңгы бер җыр…
Шәhәр чыгып уңга киттек, әй егетләр,
Сагындык сине калабыз, валлаhи менә.
Шундый асыл егетләр без, апаем ла,
Ике аккош очып бара шул вакытта… Их!
Кая барма, кая карама,
Бездәйне чәчеп үстермиләр.
Булсын, әйдә, берәр рифма да –
Чит илләрдә лә үз күрмиләр.
Җыр бетә. Гарәфи артистлар белән таныштырырга тотына.
Гарәфи. Хөрмәтле тамашачылар! Рөхсәт итегез, сезне артистларыбыз белән таныштырып китәргә! Безнең спектаклебез тәмам, тагын килегез, рәхим итегез!
Арткы пәрдә төшә. Төрле яктан сәхнәгә кешеләр чыга, гомуми премьера белән тәбрикләү башлана:
– Премьера белән!
– Гениально!
– Браво, бис!
– Афәрин!
Ут сүнә дә акрын гына грим бүлмәсендә кабына. Бер өстәлгә ниләрдер әзерләнеп каплап куелган. Бүлмәгә, чишенә-чишенә, Гайсә килеп керә. Ул, бер җиңен асылындырган килеш, ашыга-ашыга, өстәлне ачып карый. Бер шешәне алып ачмакчы була да, ишек артында шау-шу ишеткәч, тиз генә кире куя. Бүлмәгә Хәсән үтә.
Хәсән. Ну, Гайсә, ну, молодцы! (Аны кочаклап котлый.) Премьера белән сине! Булдырдыгыз! Шаккатырдыгыз халыкны! Миннән күптин-күп, чуктин-чук рәхмәт. Беләсеңме, иң мөhиме синнән торды. Әгәр син шулай алып бармасаң…
Гайсә. Ничек инде, синең өчен… Мин тотынгач, понимаешь ли…
