генә яратасың соң, ә? Ирләр исен юк, хатын-кызны тем более, кхм, сәер… Ә акча исен яратасың. Гафу ит, мин сине кайвакыт кешегә санап атам, син күсе бит әле.
Хафиз. Өлгердең дә, ә?
Ирек. Иснәмә дә, тикшеренмә дә. Хет монда кеше бул. Кара әле, мине тыңласаң, адәм ясыйм мин синнән. Ә юк, сине үзгәртеп булмас. Синең йөрәгең кызыл лента белән кысып бәйләнгән инде. Октябрёнок, пионер, комсомол, коммунист, пенсионер – хенде хох, ха-ха-ха… Вот Валеру ещё можно, а?
Валера. О чём поёшь?
Ирек. Пить будешь?
Валера. Всегда готов! Что у вас за традиции, по-человечески человека не помянешь.
Ногман (чәрелдәп). Диваналанма, Ирек! Әти хакында уйла. Шундый көндә!
Хафиз. Артыгын кыланма!
Ирек. Кыланам? Минме кыланам?! Әйе, кыланам, ни өченме? Чөнки әти минем өчен мәңге үлмәс, ә сез аның үлемен көтеп йөрдегез.
Ногман. Син ни сөйлисең? Ничек оялмыйсың, оятсыз!
Ирек. Оялырга, хы-хы… Мин бит оятсыз. Ә, юк, менә оялдым, кызардым да хәтта, мерси!
Хафиз. Җитте, маймылланма!
Ирек. Алайса, менә нәрсә: алай бик ирләрчә сөйләшәсегез килсә, әйдә, кухняга чыгып керик!
Ногман. Җибәр, мин чыкмыйм.
Ирек. Курыкма, бүген беркемне дә кыйнамыйм. Только, только тыңласагыз гына.
Валера. Нугман, слушайся старших!
Ирек. Валера, айда.
Ирләр, җыйнаулашып, кухняга чыгып китәләр.
Ирек (Чәчкәне, шаярып, кухнядан төртеп чыгара). Бар тизрәк, табынны әзерләп бетерегез дә башлыйк.
Чәчкә. Абыйка, пожалуйста, исермә инде?..
Ирек. Курыкма, матурым. Бүген миңа исерергә ярамый. Нәрсә мине бик кайгыртасың әле син?
Чәчкә. Мин бит сине яратам, абый.
Ирек. Чәчкә, дим!
Чәчкә. Мин гомерем буе Чәчкә инде.
Ирек. Сезгә анатомия укыттылармы?
Чәчкә. Укытсалар соң.
Ирек. Киреләнмә әле, карале, син моны. Яле менә миңа кара әле. Шулай. Анда нәрсә диелгән? Бертуганнар яратыша алмый.
Чәчкә. Без бертуганнар түгел.
Ирек. Без – бер ата балалары.
Чәчкә. Миңа физиология мөһим түгел, о душе предмет интересней.
Ирек. Йә, йә, бик укымышлы икән син. Йә инде, булды инде… Мин дә бит… сине… яратам.
Чәчкә. Яратмыйсың.
Ирек. Йә, шундый елак булмыйлар, булды. Син миңа бик кадерле. Сүз бирәм, бар да яхшы булыр.
Чәчкә. Мин дә бит ул турыда түгел.
Ирек. Ярый, ярый, бар да яхшы булыр.
Кереп китә.
Чәчкә. Апа, апа!
Гайшә (чыгып). Нәрсә чиныйсың, койрыгы кысылган чучка кебек.
Чәчкә. Җыелырга иде. Өстәл әзерләргә.
Гайшә. Хәзер, җаным. (Бүлмәгә кереп китә.) Сәкинә, әйдә, Рәшидә, син дә калма!
Сәкинә чыга.
Сәкинә (Чәчкәгә). Исәнме, сеңлем? Нәрсәләр кирәк?
Чәчкә. Чашкалар да ложечки. А, нет, кухняга үзем кереп чыгам,
