инде. Авыр миңа, балалар.
Хафиз. Аңлыйбыз, әни. Син бик борчылма инде…
Ногман. Әйе, әни, син үзеңне бетермә. Әти безгә бик кадерле кеше иде.
Гөлсем. Әй балалар, яраткан кешеңне югалту бик читен ул, аңларсыз әле.
Гайшә. Әй әни, уф, йөрәгем. Әти минем өчен үлеп тора иде, акыллым, киленем, дип сөя иде. (Елый.)
Ногман. Тынычлан, карчык, тынычлан.
Гайшә. Шту, нинди карчык булыйм, ди, мин сиңа?!
Ногман. Ярар инде, девочка, алайса.
Гөлсем. Беләм, балалар, барыбыз өчен дә бу югалту бик авыр. Җитмәсә, шулкадәр көтелмәгән… (Шыңшып ала.) Белгәнегезчә, әтиегез кайтырга тиешле самолёт шартлаган. Берни дә таба алмаганнар. Туганнар каберлегендә ята, мескенем. (Шыңшый.) Күмүчеләр, соңгы юлга озатучылар булмагач, өчесен туганнар гына җыелып үткәрергә туры килә.
Ногман (кисәк кенә елап). А-а-а-у-а… Әтием бәгырем, ник ташлап киттең безне? Ничек ярата идем мин сине? Син бит мине булдыклы улым дип сөя идең, нигезнең тоткасы син дип! Ао-а-а-а.
Сәкинә. Тынычлан, Ногман. Елама. Нишлисең бит инде, елап кайтарып булса икән…
Гөлсем. Әйе, кызым, елап кайтарып булса икән, көне-төне баш күтәрмәс идем.
Хафиз. Эх, әткәй! Бигрәк яхшы кеше иде инде, мәрхүм. Балыкка гел минем белән йөрер иде. Син милиция, синең белән ышанычлы, дия торган иде. Зур балык тотып биреп, үзем тоттым дип әйтерсең дисәң, шаярып кына сүгә торган иде. Кияү, син минем иң якыным, иң тотнаклы, акыллы булышчым, киләчәктә бердәнбер таянычым, дия иде. (Шыңшый башлый. Шундый гәүдәле милициянең шыңшуы сәер булырга тиеш.)
Гайшә. Хе, бердәнбер таяныч!..
Гөлсем. Сабыр, кияү, тынычлан. Менә, балалар, шушы чәй өстәле янында әтиегезнең якты рухын искә алып үтәрбез бергәләп. Аннан… (Барысы да сагаеп калалар.) Атагызның калдырган бер әманәте бар, ул турыда да сөйләшеп аласы булыр.
Валера (сикереп тора). Мам, ой мам… Как тяжко мне! Знаете же, он мне как родной отец был! Я всегда ему помогал, всегда вместе машину ремонтировали! (Елап.) Вот ведь как получается? 3–4 дня назад я для его машины карбюратор приготовил, вот принёс… А… его… уже нет… Ой, горе мне! Он же любил, когда я ему помогал, и сам всегда говорил: Валера, если надо будет, я тебе всегда помогу, хочь финансом, хочь так!
Чәчкә чыга.
Гөлсем. Кызым, әнә шул тартмадан конвертны гына алып бир әле! Ирек, син нигә читтә утырасың?
Ирек. Миңа монда да әйбәт. Нигәдер эсселәдем.
Чәчкә. Мә, әни. (Китә башлый.)
Гөлсем. Син кая?
Чәчкә. Мин кухняда булырмын.
Гөлсем. Юк, юк, балам, бу барыгызга да кагыла.
Сәкинә. Әни, бәлки, чәйләр суынганчы, бераз тынычланып чәй эчеп алырбыз.
Валера. А почему чай, мәй надо?
Хафиз. Заткнись…
Валера. Не понимаю?..
Пауза.
Гөлсем. Шулай дисеңме? Әйе шул, чәй эчеп алыйк.
Чәчкә (чәй агыза башлый). Ирек абый, әйдә.
Гөлсем. Ә, әйдә, Ирек.
Ирек. Юк, эчәсем килми.
Пауза.
Гөлсем. Менә, кызым,
