Oh… Ne büyük şey!.. Lakin insan kedere dayanamadığı gibi sevince o kadar daha ziyade dayanamaz. Vücudum titremeye başlar, gözyaşlarım çeşme gibi, annemin göğsüne dökülür. Hüngür hüngür ağlamaya başlarım. Biraz sonra, zihnim azıcık karar bulur, vücudum biraz rahat eder. Bir de Rıfat Bey hatırıma gelir, birdenbire benzim değişir:
“Ah… Rıfat Bey… Rıfat Bey… Rıfat Bey kendini öldürmüş, ben ne ümit ederim!”
“Yok kızım, yok! Korkma, Gülizar’a ben söyledim; şimdi gitmiş, söylemiş. O da şimdi sevinmektedir.”
Bu sözü işittiğim gibi, bütün bütün rahatlandım. Gözümü sildim, annemin elini öptüm; yanına aldı.
Nihayet bir aydan sonra, gelin oldum. Lakin Rıfat Bey’in evine geldim çünkü Kâmile Hanım, oğlunun iç güveyisi girmesine razı olmazmış ve hatta Rıfat Bey’in ricası üzere anneme geldiği vakitte dahi orasını teklif etmemişmiş. Nihayet evlendikten bir sene sonra, kayınpederim vefat etti, üç sene sonra Kâmile Hanım dahi öldü.
“Ah biçare Kâmile Hanım ah! Beni ne kadar seviyordu!”
Saliha Hanım kendi başından geçenleri bitirdiği gibi, yine dikişe başlar; Ayşe Kadın “Ah hanim, sen de şok şakmiş, onun işun şabuk ihtiyarlamiş, zavalli hanim!” diyerek kalkıp mutfağa gider.
TALAT BEY
Gelelim Talat Bey’e. Talat Bey, Rıfat Bey ile Saliha Hanım’ın arasındaki aşk ve muhabbetin meyvesi olup gayet güzel ve akıllı bir çocuktu. Saliha Hanım’ın kayınpederi ile kayınvalidesi vefat ettikleri gibi, anası ve babası dahi ölümlü dünyayı terk ettiğinden ve sevgili kocası kalıcı olan öbür dünyayı seçtiğinden biçarenin Talat Bey’den başka kimsesi yoktu. Bu sebepten, Talat Bey’i bir derecede severdi ki, Talat Bey akşam biraz geç kalsa “Aman, oğluma ne oldu? Daha gelmedi!” diye deli olurdu. Her ana oğlunu sevecek a, lakin bizim Saliha Hanım birçok sebepten dolayı oğlunu başka analardan pek çok ziyade severdi. Bununla beraber, Saliha Hanım’ın akıl ve dirayetine bak ki gönlündeki muhabbetini oğluna bildirmez, nazlı alıştırmaz; çünkü malum a, öyle nazlı alışan bazı çocuklar, gençler…
Talat Bey, pederi vefat ettiği vakitte, mahalle mektebine devam ediyordu. Rıfat Bey’in vefatından sonra Saliha Hanım oğlunu bir iki sene daha sıbyan mektebinde ve sonra rüştiyede okuttu. Talat Bey on altı yaşında iken mekteb-i rüştiye imtihanını verip bütün İstanbul gençlerinin yaptıkları gibi, bir dairenin bir kalemine -hangi dairenin hangi kalemi olduğunu zikretmek lüzumsuzdur zannederim- dâhil oldu. İşte iki sene vardı ki o kaleme devam ediyordu.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
