o da ne… Ne büyük bir arzu? Ne büyük bir istek? Bütün vücudumu kaplıyor. İçmiyorum işte. İnatsa inat… Hemen dışarı çıkıyorum, yürüyorum anlamsızca. Vitrinlere bakıyorum. Bir ara beynimden çıkmış gitmiş, yoruldu beklemekten anlaşılan. Sonra muhteşem bir dönüş…
Rüyalarımı da esir aldı. Rüyalarımda içiyorum çoğu zaman. Sonra bu kâbustan sıçrayarak uyanıyorum. Oh be dünya varmış, rüyaymış, diyorum!
Bir anlamsızlık duygusu sarıyor benliğimi. Her şey ama her şey anlamsızlaşıveriyor bir anda. Yolda yürümek anlamsız, sinemaya gitmek anlamsız, futbol maçı seyretmek anlamsız, çalışmak anlamsız, para kazanmak anlamsız, okumak anlamsız, yazmak anlamsız, yemek içmek anlamsız, yaşamak anlamsız, Anne, baba anlamsız, çocuklar anlamsız, karım bile bir anlam katmıyor hayatıma! Sadece ama sadece sigara…
Üstelik anlamsızlık duygusuyla yaşamayı da öğretti bana. Zevk almayı da…
Dünyanın malını bir yana koysalar, yıldızları, ayı bir yana. Bir tek sigarayı diğer yana koysalar da seçim yap deseler bana. Tereddütsüz sigaraya gider elim, biliyorum!..
Ama, yine de içmiyorum işte; inatsa inat!
(Avrasya Yazarlar Birliği Edebiyat Akademisi, Deneme Atölyesi, 2014)
KİTAP SEVGİSİ
Kitap okumayı severim ben. Okurken büyük zevk alırım. Bambaşka bir duygudur okumak. Doğduğum an yüreğime sevme hissini de vermiş yüce yaratıcı. Bütün yarattıklarına verdiği gibi, ama her insanın yetiştiği sosyal çevre, aldığı eğitim, algılama biçimi, ilgi alanları farklı farklı olduğu için sevdiklerinde ve sevme oranlarında da farklılıkları görülmesi doğal bir şey belki.
Ya kitap sevgisi?
Okumayı sevmediğini söyler bazı insanlar, nasıl yaşarlar bilmem ki! Yüreklerinde bir eksiklik, bir boşluk hissetmezler mi? çiçeği, ağacı, böceği nasıl severler, güzel gözlü ceylanı nasıl severler? Nasıl severler kadınlarını? Ya çocuklarını? Okumayan insanın ruhu olgunlaşır mı? Olgunlaşmayan bir ruh, sevmeyi bilir mi? yaşamaktan zevk alır mı? Ya gönül gözü? Açık mı olur böylelerinin.
Allah”ın yarattığı her canlı yaşar bilirim. Bitkiler yaşar; kuşlar yaşar; hayvanlar yaşar.
Ya insanlar?
İnsanlar da yaşar elbet, tıpkı otlar, ağaçlar, böcekler, ve hayvanlar gibi. Yüce yaratıcı insanlara verdiği bazı hazları, yarattığı her canlıya da vermiştir bilirim. Hatta hatta ihtiyaçları olduğu kadar zeka da vermiştir.
Ama bir şey var ki sadece insana has bir özelliktir. Yaratan diğer yarattıklarından esirgemiş bu özelliği. Sanki insana oku, öğren, bil, anla, kendini ve dünyayı keşfet, geliştir, değiştir yönet, adil ol ve bu sayede beni daha iyi anla ve sev diye vermiş bu özelliği. Akıldan daha büyük bir değerle donatılmış mı insandan başkası. Yüce yaratıcı insanlar iyiyi, doğruyu, güzeli öğrensinler diye gönderdiği son kitabında yeryüzündeki son elçisi olan sevgili peygamberimize ilk ayetinde “Seni Yaratan Rabbinin Adıyla Oku” diye hitap etmiyor mu?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
