ва севиб жонданЎзи исм танлаган.
Мендан қолсин ёдгор ўғлон
Ёки қиз деб англаган.
Кечалари бедор қошингда
Қўзичоғим, деб сени
Узоқ-узоқ алла айтгандир,
Қўшиб суюк исмни.
Бугун азиз она боши қор,
Ажинлар тарам-тарам.
Гўзал ном деб танлаб қўйгани
Ҳаммасидан муҳтарам.
Асло Аҳмад Алик бўлмасин,
Марҳабо – Мариана.
Ҳар бири ҳам мусиқий, гўзал,
Лекин розими она?…
«БЕ, ШОИР ЭМАСМАН, АЗИЗИМ…»
БЕ, ШОИР ЭМАСМАН, АЗИЗИМ,
Бир одамман оддий, жўн.
Лекин хаёл этмиш табассум,
Хаёл – Лайло, мен – Мажнун.
«СЕНИ КЎРДИМ, ЮРАК ЎРТАНДИ…»
СЕНИ КЎРДИМ, ЮРАК ЎРТАНДИ,
Сени кўрдим – лол қолди тилим.
Сени кўрдим – бир туйғу танда,
Бир аланга, юз пора дилим.
Эҳ, дала қизи.
Ҳолбуки сен бефусун, оддий,
Ғубор нима билмаган нигоҳ.
Гўё камтар зангори водий,
Зурриёти пахта каби оқ,
Эҳ, дала қизи.
Ўзим ҳайрон, бу қандай бало,
Қандай оташ, бу қандай ҳолат?
Пинҳон висол учун мубтало:
Эҳтимол, муҳаббат, муҳаббат…
Эҳ, дала қизи.
«ЛАЗИЗ ДАРД ИЛА…»
ЛАЗИЗ ДАРД ИЛА,
Кеча – оппоқ дард узра ғубор.
Кўкда булут. Сўрар далалар:
“Қуёш, нуру кўз ёшинг юбор”.
Лазиз дард ила,
Ёмғир ерга қўнар. Томчилар
Бир чавандоз мисол енгилди,
Тулпорини осмон қамчилар.
Лазиз дард ила,
Қор эрийди, ирмоқ шошилар,
Ёмғир тинар, сўнгра буғ тўзар –
Дардли баҳор ҳусни очилар.
Лазиз дард ила…
1960 ЙИЛ 31 ДЕКАБРЬ
Беш йил ҳам тез ўтиб кетади,
Гар бўлсак омон.
Мақсудига ҳар ким етади,
Ноумид – шайтон.
Тарк этайлик, майли, уйқуни,
Яқин Идеал.
Илми ҳикмат ёндирар сувни –
Ошино матал.
Кимдир шеърда машҳури жаҳон,
Ёрқин тафаккур,
Ким насрда сўзи бир уммон,
Ва тиғдек ўткир.
Тақдири ҳукм этар келгуси,
Азиз дўсту ёр,
Албат, бизни қутлар келгуси
Бу ОНА ДИЁР!
1961
РОНДО
Бу хафа кеча кечар,
Қувгай уни офтоб.
Бу кеча пардек учар,
Қўйнида мажҳул сароб.
Бу хафа кеча кечар,
Кечар кўнгилдан алам.
Ул ўзи заҳар ичар –
Аламсиз қолгай олам.
Бу
