Bir Daha Gelmeyecek. Reşad Mecid

      Bir az gec duyduğun zarafatlarım368

      Yadıma düşəndə gülürəm indi.

      Dönür sevinclərim, göz yaşlarımı

      Sevinə-sevinə silirəm indi.

      Heyrətlə baxmağın xoşuma gəlir369,

      Könlümü yıxmağın xoşuma gəlir.

      Sənlə birgə çağım xoşuma gəlir,

      Deyəsən, özümə gəlirəm indi.

      Uzağa gedəndə lap sərt oluram,

      Bir acı sözündən tez pərt oluram,

      Yarıcan oluram, şikəst oluram,

      Sənsiz yaşayamam – bilirəm indi.

      Bu ölüm mələyi yadıma gəlmir,

      Oxşarı, örnəyi yadıma gəlmir.

      Bu qədər çəkməyi yadıma gəlmir,

      Belə mat qalmadım370 mən ömrüm boyu.

      Dərddən qəlbim qubar371 – öyrəncəliydim,

      Hər cür iztiraba öyrəncəliydim.

      Ən ağır əzaba öyrəncəliydim,

      Belə mat qalmadım mən ömrüm boyu.

      Tanrı qismətitək gələn azarı

      Duyurdum, bilirdim olacaqları.

      Ancaq gözləmirdim belə qübarı,

      Belə mat qalmadım mən ömrüm boyu.

      İndiki əhvalım372 dünənki deyil,

      Sabah373 olmayacaq bugünkü halım.

      O rahat həyatım həmənki374 deyil,

      Hər gün bir ovqata375 düşür əhvalım.

      Gah ulduz olmusan, gah su pərisi,

      Gah işıq yaymısan, gah daş atmısan.

      Dərdi də vermisən, səadəti də,

      Həm bahar, həm də ki qış yaşatmısan.

      Özün də min haldan hala düşmüsən,

      Sevincdən uçmusan, dərddə bişmisən.

      Dünyanın gərdişin376 qarışdırmısan

      Düz yolun, vərdişin377 qarışdırmısan.

      Bilinmir kim udub378, kim itiribdi,

      Kim kimin ömrünü dəyişdiribdi?…

      Əzabın, sitəmin içində azdım,

      Gah kəfən geyindim, gah qəbir qazdım.

      Bilsəydim, əvvəldən heç başlamazdım,

      Öldüm yaza-yaza bu şeirləri.

      Daşıdım əlimlə baş daşlarımı,

      Başladım yenidən savaşlarımı.

      Hər gün neçə dəfə göz yaşlarımı,

      Sildim yaza-yaza bu şeirləri.

      Günəşim yox olar, işığım sönər,

      Hər sözün kədərə, qəhərə dönər.

      Sənsiz yaşamağım zəhərə dönər,

      Bildim yaza-yaza bu şeirləri.

      Ötən hər sirli gecənə,

      Gələn gündüzünə qurban.

      Kədərlənən baxışına,

      Gülən gül üzünə qurban.

      Əsən qara tellərinə,

      Nur yayan ağ əllərinə.

      Doğru deyən dillərinə,

      Hər yalan sözünə qurban.

      Gah müdriksən379, gah uşaqsan,

      Həm günahkar, həm də haqsan.

      Ayrılmaram hardan380 baxsam,

      Qurban, hər üzünə qurban!

      Mənim yaşım yüzə çatdı381,

      Körpəm382, bəs sən böyüdün mü?

      Bu kədərdən, bu əzabdan,

      Dərddən-qəmdən böyüdün mü?

      İçindən keçən sızıltı

      Günlərini ay etdi mi?

      Dəstə-dəstə yağan yağış

      Bulağını383 çay etdi mi?

      Bu ağrını ki adladıq,

      Sən bu işə asan384 demə.

      Yaşın neçə385 olar indi? –

      Gəl bu dəfə yalan demə,

      Körpəm, heç sən böyüdünmü?

      Bu köhnə dünyada təzə qəm gördüm,

      Keçdim ən keçilməz toranlığından386.

      Min sitəm daşıdım, yüz əzab dərdim387,

      Sıyrıldım bu yolun qaranlığından –

      Tunelin sonunda işıq görünür.

      Seyrəlir beynimdə ağrı yerləri,

      Köhnə dərdlərimdən qoparır məni.

      Hansı planetə388, hansı zamana,

      Bilmirəm heç hara

Скачать книгу