Yoksa boğazına iki metrelik ipin geçmesini mi istiyorsun? Taliban Sovyetlerde okuyan tüm öğrencilerin listesini yapmış. Onların kim olduklarını sen daha iyi bilirsin.
Omuzlarımı silkeleyip sussam da yüzümdeki merak çizgileri onun devam etmesini sağladı:
–Onları yıllarca Pakistan’da beslediler. Afganistan’da Sünni bir devlet kurmak için eylem hazırlığı yapıyorlar. Bu işin finansını ise Suudi Arabistan yapıyor. Yazık ki çok kötü şeyler olacak. Senin vatanın için gerçekten üzülüyorum. Sen Sünni–Şii olaylarını biliyor musun?
–Ben Müslüman değil miyim? Elbette biliyorum. Bize Tatar ismini Ruslar verdi. Tatar denilen insanlar öz be öz Türk ve Müslümandır. Sadece coğrafi yakınlık nedeniyle bazı Slavyan geleneklerini öğrenmişiz. Öyle de olsa Marks ve Engels’in felsefesi ile büyümedik. Bizlere kahramanlık, vatan severlik ve yenilmezlik aşılamışlar. Milli destanlar ile terbiye edilmemize rağmen bize gerçekçi olmamızı da öğrettiler.
–Biz de kızları haremlere hizmetçi veya sakalı köpek gibi kokan erkeklere para karşılığı köle olarak satmıyorlar. Görüyorsun iki dil biliyorum, hem piyanistim hem de grafiker. Dünyanın neresine gitsem iş bulurum sadece Afganistan hariç.
Utanmaya başlamıştım. Onun neler bildiğini öğrenmek istiyordum:
–Taliban hakkında neler biliyorsun?
Efsane derinden bir ah çekti:
–Özür dilerim çok mu üzdüm seni? Taliban hakkında bildiklerimi kocası Pakistan’da diplomat olan arkadaşımdan duydum. Yanılmıyorsam iki üç yıl içinde onlar Afganistan’ı ele geçirecekler.
Eve varır varmaz Andrey Andreyeviç’e telefon ederek ondan Afganistan’ı bekleyen tehlikeleri soracaktım. Bu hocam sanki benim ümit yerim, danışmanım olmuştu. Sadece iki gün önce hayalimde, benim hidroloji projelerim sayesinde Afganistan’ın boz Dağlarının yemyeşil olduklarını düşünmüştüm. Daha güçlü sellerin getirdiği altın karışımı balçık, dış ülkelerin atölyelerine taşınarak milli varlıklarımız çalınamayacaktı. Bir gün Sara’ya “Bak, senin aşkının gücü ile bütün ülkemizi senin gözlerinin rengine benzettim!” diyecektim. Telefonu epeyce çaldırdım ama açan olmadı. İkinci denememde birisi Rusça ne istediğimi sordu. Andreyeviç’le görüşmek istediğimi söyleyince sert bir şekilde: “O intihar etti!” diyerek telefonu kapadı. Dizlerim titredi ve telefonun ahizesini göğsüme basarak divana oturmak zorunda kaldım. Birden, Andrey Andreyeviç Afganistan’ı nelerin beklediğini bildiğini, sadece bana dememek için canına kıydığını düşündüm.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
