Krzyżacy. Henryk Sienkiewicz

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz страница 74

Krzyżacy - Henryk  Sienkiewicz

Скачать книгу

— hrabia; Sienkiewicz nadaje Jurandowi ze Spychowa już trzeci nie odpowiadający sytuacji tytuł.

      148

      gładka — tu: piękna.

      149

      siła (daw.) — wielu.

      150

      pomorzył (daw.) — zabił.

      151

      nabrały — napęczniały.

      152

      długo książę w niewoli u nich siedział — w 1393 r.; Sienkiewicz prawdopodobnie przesadza na temat czasu trwania niewoli.

      153

      troczyć — przywiązać.

      154

      halebarda — dziś popr.: halabarda.

      155

      rubież — granica, pogranicze.

      156

      przetowłosy (daw.) — jasnowłosy.

      157

      pawęż (daw.) — wysoka, czworokątna tarcza z drewna obitego skórą lub blachą.

      158

      bydlić (daw.) — mieszkać, przebywać.

      159

      radziej (daw.) — chętniej.

      160

      któren — dziś popr.: który.

      161

      luty (daw.) — groźny, srogi.

      162

      frasować się (daw.) — martwić się.

      163

      przygodzić się (daw.) — przydarzyć się.

      164

      nie cudna temu chłopcu wojna — sens: wojna nie jest dla niego niczym nowym.

      165

      roków — dziś popr.: lat.

      166

      nowotny (daw.) — nowy.

      167

      wiskać — prawdopodobnie od iskać, drapać.

      168

      otrok (daw.) — chłopak.

      169

      nie idzie (daw.) — nie uchodzi, nie wypada.

      170

      gorze (ze starop. gorzeć: palić się) — biada, nieszczęście, niebezpieczeństwo.

      171

      łagiew (daw.) — naczynie podróżne.

      172

      opat — przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.

      173

      łuby — kosze, bagaże.

      174

      pątlik — siatka do podtrzymywania włosów.

      175

      jaka (daw.) — rodzaj okrycia wierzchniego.

      176

      kord — krótki miecz.

      177

      fryzyjski — pochodzący z Fryzji, krainy nad Morzem Północnym, obecnie stanowiącej pogranicze Niemiec, Danii i Holandii.

      178

      ślachcic — dziś popr.: szlachcic.

      179

      jen (daw.) — który.

      180

      kasztelan — średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla.

      181

      niedziela (daw.) — tydzień.

      182

      wartki (daw.) — prędki (tu: do bójki).

      183

      samoczwart (daw.) — we czterech.

      184

      podjezdek — koń mniejszej wartości, słaby a. młody.

      185

      kowany (daw.) — kuty, wykuty.

Скачать книгу