do not often read. = You don’t often read.
He does not often read.= He doesn’t often read.
She does not often read. = She doesn’t often read.
It does not often read. = It doesn’t often read.
We do not often read. = We don’t often read.
You do not often read. = You don’t often read.
They do not often read. = They don’t often read.
Uwaga 1.
Operator ‘do’, jak wspomniano, jest ważniejszy od czasownika, który niesie ze sobą znaczenie – tutaj znaczenie ma ‘read’, jednakże to do operatora ‘do’ przenosimy ‘s,’ a właściwie ‘es’ ponieważ czasownik ‘do’ zakończony jest na samogłoskę ‘o’.
He watches TV. – On ogląda telewizję.
He does not watch TV. – On nie ogląda telewizji.
Uwaga 2.
W przykładzie pokazuję, na którym miejscu pojawia się przysłówek czasu, znajduje się on pomiędzy osobą a czasownikiem:
He always watches TV.
Nawet, jeżeli jest to przeczenie, to i tak przysłówek czasu pozostaje przed czasownikiem:
He doesn’t often read.
Jednak do czasu present simple należy także czasownik ‘to be’, ponieważ dzięki niemu wyrażamy co jakie jest – i to się z chwili na chwilę nie zmienia.
Jednakże pozycja przysłówków czasu ulega zmianie, pojawiają się one po czasowniku ‘to be’.
I am always good. – Zawsze jestem dobry.
He is often late. – On często jest spóźniony.
Uwaga 3.
Operator ‘do’ jest czasownikiem pomocniczym, oprócz tego mamy jeszcze czasownik, ‘do’, który ma znaczenie – ‘robić’, np.:
What do you do – co robisz, czym się zajmujesz, jaka jest twoja praca?
Uwaga 4.
W poprzedniej części samouczka omówiono różnicę pomiędzy czasownikiem have i czasownikiem have got. Jak widać poniżej, podobieństwo pojawia się w twierdzeniu.
‘I have got a car.’ i ‘I have a car.’
Przeczenie wyglądałoby następująco:
‘I have not got a car.’ i I ‘do not have a car.’
A pytanie tak:
‘Have you got a car?’ i ‘Do you have a car?’
Pytanie:
Do I often read?
Do you often read?
Does he often read?
Does she often read?
Does it often read?
Do we often read?
Do you often read?
Do they often read?
Ponownie, jak widać w odmianie, operator jest ważniejszy, pojawia się na pierwszym miejscu i do niego dodajemy ‘es’. Można zapamiętać, że w zdaniu z trzecią osobą liczby pojedynczej końcówka ‘s’ może wystąpić tylko z jednym czasownikiem głównym – w twierdzeniu, lub z pomocniczym – w pytaniu i w przeczeniu.
Operator ‘do’ użyty w pytaniu będzie odpowiadać polskiemu ‘czy’, np.:
Do you live here? – (Czy) mieszkasz tutaj?
Krótka odpowiedź:
Twierdząca:
Yes, I do.
Yes, you do.
Yes, he does.
Yes, she does.
Yes, it does.
Yes, we do.
Yes, you do.
Yes, they do.
Przecząca:
No, I don’t.
No, you don’t.
No, he doesn’t.
No, she doesn’t.
No, it doesn’t.
No, we don’t.
No, you don’t.
No, they don’t.
Uwaga 5.
Jak wspominano we wstępie, w j. angielskim pojawia się tylko jedno przeczenie. Poznaliśmy słówko ‘any’, które stosujemy w pytaniach oraz w przeczeniach, tak samo się dzieje przy innych konstrukcjach. Znamy także słówko ‘some’. Słowa te możemy łączyć tworząc inne słowa np. ‘thing’ – rzecz, ‘anything’ – cokolwiek, ‘something’ – coś, ‘no’ – które niesie ze sobą przeczenie i zmienia znaczenia słowa po dodaniu ‘thing’ tworzy ‘nothing’ – nic.
Mogę powiedzieć:
I like something. – Lubię coś.
I do not like anything. – Niczego nie lubię. ‘Any’ – jako zaprzeczenie pojawia się w słowie ‘anything’, jeżeli chcę użyć słowa ‘nothing’ to muszę pamiętać, że w j. angielskim może wystąpić tylko jedno przeczenie. Jeżeli pojawia się ono w słowie ‘nothing’, to nie może się ono pojawić w operatorze. Zdanie to będzie wyglądać następująco:
I like nothing. – Niczego nie lubię. A nie: I don’t like nothing.
Uwaga 6.
Czas Present Simple służy do wyrażania rzeczy, które się powtarzają, dlatego też użyjemy go mówiąc o rzeczach, które są określone przez plany i rozkłady, np.
The bus leaves at 4 p.m. – Autobus odjeżdża o czwartej.
Nawet jeżeli autobus będzie odjeżdzał w przeciągu najbliższych pięciu minut, to nie użyjemy innego czasu. Dlaczego?
– Dlatego, że kiedy przyjdziemy na przystanek, czy to w piątek, za tydzień, za miesiąc, autobus ten będzie również odjeżdżał z przystanku o tej godzinie. Tak samo się dzieje, kiedy mówimy o planach, kursach, które już zostały zaplanowane i ułożone, stąd mówimy:
The
