kalendarzowych, godzin i dat, kiedy coś się rozpoczyna:
Our English lesson starts at 7 p.m.
Present continuous używamy do:
– mówienia, kiedy coś się dzieje w chwili, gdy to mówimy:
I am cooking (now).
– mówienia, kiedy coś się dzieje w danym czasie i jest to w trakcie:
I am reading an interesting book. – niekoniecznie teraz, ale od jakieś czasu, np. tygodnia.
– mówienia o czynnościach zaplanowanych w najbliższym czasie:
I am going to the dentist on Friday.
Ćwiczenie:
Souvenir – pamiątka
Scarf – szalik
Sit down – usiąść
Choose – wybierać
Friendly – przyjazny
Face – twarz
Sporty – wysportowany
Kiss – całować się
Traditional – tradycyjny
Prefer – woleć
Foreign language – język obcy
Wall – ściana
Draw – rysować
Poster – plakat
The third – trzeci
Generous – hojny
Abroad – za granicę/ą
Fantastic – fantastyczny, wspaniały
Hat – kapelusz
Between – pomiędzy
Cap – czapka
Tie – krawat
Pessimist – pesymista
Believe – wierzyć
truth – prawda
footballer – piłkarz
match – mecz
at the stadium – na stadionie
– Co Pan sprzedaje?
– Sprzedaję pamiątki, a moja żona sprzedaje szaliki.
Usiądź i wybierz najbardziej przyjazną twarz.
Spójrz na tego wysportowanego chłopaka i jego partnerkę, oni się całują!
Tradycyjny Polak woli nie uczyć się języków obcych.
Na ścianie są dwa plakaty, a ja rysuję trzeci.
Hojni ludzie często dają prezenty.
Czy ona jedzie za granicę?
Fantastyczny kapelusz znajduje się pomiędzy czapką i krawatem.
Pesymista nigdy nie wierzy w prawdę.
Piłkarze nie grają meczu na stadionie.
– What do you sell?
– I sell souvenirs and my wife sells scarves.
W języku angielskim zadając pytanie osobie nieznajomej, nie używamy zwrotu sir/madam, możemy ich natomiast użyć chcąc wyrazić szacunek, np. I don’t know sir (mówiąc do nauczyciela).
W zdaniu użyto czasu present simple, ponieważ chodzi o działalność, pracę którą wykonuję, a nie co sprzedaję w danym momencie, gdyby jednak chodziło o przedmiot sprzedawany w danym momencie, nie profil działalności, użylibyśmy czasu present continuous.
Sit down and choose the friendliest face.
‘Usiądź’ i ‘wybierz’ to tryb rozkazujący, który nie korzysta z podmotu (domyślnie rozkaz kierujemy do drugiej osoby l. poj. lub l.mn) i tworzymy go podając formę bezokolicznika. ‘Najprzyjaźniejsza’ jest stopniem najwyższym, a ponieważ jest to przymiotnik dwusylabowy zakończony na ‘y’ więc stopniujemy go przez końcówki ‘er’ – dla stopnia wyższego i ‘est’ dla stopnia najwyższego. Nie stopniujemy more friendly i the most friendly, chociaż ta forma również występuje, tak samo jak stupid – more stupid lub stupider, gdyż w niektórych przypadkach istnieją dwie poprawne formy stopniowania.
Look at this sporty boy and his partner. They are kissing!
Ponownie zdanie zaczyna się od rozkazu, stąd pojawia się tylko forma podstawowa czasownika, spojrzeć na to ‘look at’ nie ‘look on.’ Kolokacji, jak wspomniałam we wstępie, musimy uczyć się na pamięć. Podając inny przykład, we wcześniejszym rozdziale zetknęliśmy się ze złożonym czasownikiem ‘look for’, który oznacza szukać. ‘Tego’ przetłumaczyliśmy na this, możemy również użyć ‘that’ oraz ‘the’. W drugim zdaniu pojawia się czas continuous, ponieważ dzieje się to w chwili patrzenia.
A traditional Pole prefers not to learn foreign languages.
Po pierwsze pojawia się nam przedimek nieokreślony ‘a’ ponieważ może chodzi o któregokolwiek tradycyjnego Polaka, jednego z wielu, nie konkretnego. Ponieważ Polak to on lub ona, pojawia się końcówka ‘s’ w czasowniku. Czasownik ‘woleć’ wyraża preferencję, i nigdy nie występuje w formie ciągłej/continuous. Nie możemy również powiedzieć ‘A traditional Pole prefers dont learn’ ponieważ operatory pojawiają się tylko i wyłącznie z pierwszym czasownikiem. W tym przypadku możemy powiedzieć tylko ‘A traditional Pole doesn’t prefer’ – ale znaczenie jest już zupełnie inne, z takiego zdania wnioskowalibyśmy, że nie woli, a nie to chcemy powiedzieć. Kiedy więc przeczenie pojawia się przy drugim czasowniku użyjemy ‘not to’. Napiszemy ‘foreign languages,’ bez przedimków, ponieważ w liczbie mnogiej przedimek określony nie jest potrzebny.
There are two posters on the wall and I’m drawing the third one.
Nie mogę zacząć zdania od przysłówka miejsca tj. napisać on the wall are two posters. ‘On the wall’ odpowiada na pytanie ‘gdzie?’ a nie ‘kto?co?’ nie może więc być naszym podmiotem. Do wyrażenia, że coś istnieje lub znajduje się w danym miejscu użyjemy struktury there is/are. Tutaj jest to ‘there are’ ponieważ mamy ‘posters’ – ‘plakaty’ – l.mn.
Następnie pojawia się ‘on the wall’ bo zapewne rozmówcy wiedzą o jaką ścianę chodzi, może naszego pokoju lub w klasie. W drugiej części zdania pojawia się czas present continuous, ponieważ jest to czynność, która nie powtarza się (inaczej moglibyśmy wnioskować, że dana osoba rysuje już ileś miesięcy lub lat trzeci plakat), lecz trwa w danej chwili lub na przestrzeni kilku godzin albo dni. ‘The third one’ – jest to liczebnik porządkowy, pochodzący od
