is the funniest person?
Ponieważ w pytaniu pojawia się czasownik ‘to be’ – ‘być’, zastosujemy inwersję. Czasownik ‘być’ jest sam w sobie operatorem, nie mówimy ‘does he is’ ani ‘does he be’. ‘Person’ – osoba, jest 3 os. l. poj. dlatego pojawia się ‘is’. ‘Najzabawniejszą’ jest stopniem najwyższym. Ponieważ słowo jest krótkie, dusylabowe, dodatkowe zakończone na ‘y’, więc stopniujemy przez końcówki –er – dla stopnia wyższego oraz the ….. – est dla stopnia najwyższego.
How many noses does a/the monster have?/How many noses has a/the monster got?
Nosy możemy policzyć, jest to rzeczownik policzalny z którym użyjemy ‘how many’, ‘how much’ natomiast jest używane do rzeczowników niepoliczalnych. W pytaniu pojawia się czasownik mieć ‘have’, który w połączeniu z ‘got’ sam dla siebie jest operatorem. Natomiast występujący samodzielnie należy do czasu present simple. Przedimek określony i nieokreślony może pojawić się w zależności, czy będzie chodzić o jakiegoś konkretnego potwora, czy jakiegokolwiek.
Who is the author of the book you are reading?
W tym pytaniu najpierw pojawia się słowo pytające ‘who’, następnie mamy czasownik ‘to be’, który jest dla siebie operatorem. Następnie pojawia się podmiot, który jest złożony. ‘Of’ jest częścią dopełniacza, którego użyjemy ponieważ nie możemy użyć ‘s,’ np. mum’s dog – pies kogo? Mamy. Zarówno przed ‘author’ jak i ‘book’ pojawia się rzeczownik określony, ponieważ pytamy się o konkretną książkę, i autora tej książki. Dodatkowo mamy czas continuous, ponieważ książka ta jest czytana przez jakiś okres czasu, jest to więc czynność trwająca, a nie powtarzająca się (gdyby tak było, użylibyśmy czasu present simple). Możemy również napisać: Who is the author of the book which/that you are reading. W j. angielskim bardziej naturalnie brzmi zdanie, w którym ‘which’ oraz ‘that’ są pominięte.
Can you speak a foreign language?
Ponieważ w pytaniu pojawia się czasownik modalny ‘móc, potrafić’ – ‘can’, który sam dla siebie jest operatorem, pojawia się on na pierwszym miejscu. Ponieważ w j. polskim występuje końcówka fleksyjna ‘potrafisz’, wiemy, że chodzi o 2 os. l.poj. w j. angielskim jednak nie wiemy tego (jak napisano we wstępie), więc musimy pomyśleć o jaki zaimek chodzi. Pojawia się również przedimek nieokreślony przed ‘foreign language’, ponieważ chodzi o jakikolwiek język obcy.
Where were you born?
W powyższym pytaniu pojawia się forma przeszła czasownika ‘być’, formy w czasie przeszłym są dwie, ‘was’ dla 1 i 3 os. l.poj oraz ‘were’ dla pozostałych osób. W tym zdaniu odmienia się tylko czasownik ‘to be’, ponieważ sam dla siebie jest operatorem, pojawia się on przed osobą – ‘you’.
Is Sara going abroad?
Ponieważ chodzi o czynność która jest w trakcie (‘jedzie’) lub nastąpi w najbliższej przyszłości, musimy użyć czasu present continuous. Operatorem tego czasu jest czasownik ‘to be’, stąd pojawia się inwersja. Ponieważ Sara to ona – 3 os. l.poj. użyjemy formy ‘is’. Należy pamiętać również o dodaniu końcówki ‘ing’ do drugiego czasownika, pominięcie jej jest błędem.
What do you spend money on?
Pytamy się o zwyczaj, więc użyjemy czasu present simple, ponieważ money jest rzeczownikiem niepoliczalnym, nie potrzebujemy przedimków. Ponadto, pojawia nam się na samym końcu przyimek – zgodnie z uwagą, znajdują się one zawsze na końcu pytania, nie na jego początku jak w j. polskim.
Is it raining?/Is it rainy?
Wracając do wcześniejszych uwag, jak i do wstępu, musimy zdać sobie sprawę, że język polski jest językiem fleksyjnym, z pełną odmianą i bogactwem końcówek gramatycznych. W j. angielskim takich końcówek jest niewiele, więc musimy mieć każdy element zdania na swoim miejscu. Pytanie zapewne dotyczy aktualnej pogody, dlatego musimy użyć czasu present continuous. Ponieważ czas ten nie może wystąpić bez podmiotu (jak i żaden inny czas), użyjemy ‘it’, który dla liczby pojedynczej jest podmiotem pustym, tzn. ma znaczenie gramatyczne, ale nie leksykalne (nie przetłumaczymy ‘it’ jako ‘to’ bądź ‘ono’).
Can Sara lend me a/the dress?
Operatorem jest czasownik modalny, który pojawia się na pierwszym miejscu. Ponieważ Sara pożycza komuś, potrzebujemy również zaimka w dopełniaczu ‘me’. Możemy mówić o konkretnej sukience, lub jakiejkolwiek, dlatego możemy postawić ‘a’ lub ‘the’ przed ‘dress.’
II Zestaw
choice – wybór
popular – popularny
go shopping – chodzić na zakupy
surprised – zaskoczony
shoes – buty
accomodation – zakwaterowanie
earn – zarabiać
get married – wychodzić za mąż/żenić się
climb – wspinać się
snore – chrapać
1. Mamy wybór?
2. Kto jest najpopularniejszą osobą na świecie?
3. Kiedy zazwyczaj chodzisz na zakupy?
4. Kiedy po raz ostatni byłeś zaskoczony?
5. Jakie buty lubisz nosić?
6. Będziesz szukał zakwaterowania?
7. Zarobiłeś jakieś pieniądze w tamtym roku?
8. Kiedy wychodzisz za mąż?
9. Potrafisz chodzić po drzewie?
10. Czy ona będzie chrapać?
Odpowiedzi:
1. Do we have (a) choice?
Z czasownikiem ‘have,’ którego znaczenie oznacza ‘mieć’ nie możemy użyć czasu continuous, stąd czas ‘present simple’. Dodatkowo przed ‘choice’ pojawia się przedimek nieokreślony ‘a’, ponieważ chodzi o jakikolwiek wybór, ponadto, rzeczownik ‘choice’ jest policzalny – przy niepoliczalnych rzeczownikach, przedimek możemy pominąć. Moglibyśmy również powiedzieć: ‘Have we got (a) choice?’.
2. Who is the most popular person in the world?
Najpopularniejsza osoba jest naszym podmiotem, dlatego pojawi się ona po operatorze. Tutaj operatorem jest czasownik ‘to be’, który tworzy pytania, poprzez zamianę miejscami podmiotu i odmienionej formy czasownika. ‘Popular’ jest trzysylabowym przymiotnikiem, więc stopniujemy go poprzez dodanie, do stopnia wyższego ‘more’, a przy stopniu najwyższym ‘the most’. Na świecie to nie: on the world, ale zawsze ‘in the world.’
3. When do you usually go shopping?
Skoro
