wiodące do Kremla widać także w innych zjawiskach, które w latach 2014–2015 przyczyniły się do tego przewrotu.
Wiele wskazuje na to, że Kreml mógł mieć swój udział w powstaniu ruchu Kukiz’15, a na pewno miał w tym interes. Przypomnę, że założone przez ekscentrycznego piosenkarza Pawła Kukiza ugrupowanie przyczyniło się do klęski PO w wyborach parlamentarnych w 2015 r. Mogło jej odebrać liberalnych wyborców, albowiem prezentowało się jako ugrupowanie wręcz ultraliberalne. Później okazało się jednak, że Kukiz wprowadził do Sejmu licznych antyliberalnych, antyzachodnich i prokremlowskich nacjonalistów. A razem z nimi – jawnie prorosyjskiego ojca Mateusza Morawieckiego, Kornela.
Kornel Morawiecki, który szybko podporządkował sobie niektórych z nacjonalistycznych posłów Kukiz’15, od razu zaczął szokować opinię publiczną swymi deklaracjami. Atakował ideę państwa prawa i wyrażał sympatię dla kremlowskiego reżimu. Zrobił to m.in. w wywiadzie dla kremlowskiej agencji RIA Nowosti, o którym wspomniałem na początku tej książki.
Przede wszystkim jednak Rosjanie popierali PiS. Polityczni i internetowi agenci Putina działający jako tzw. trolle udzielali aktywnego poparcia PiS-owi, zwalczając jego przeciwników z Komitetu Obrony Demokracji, który był wówczas największą organizacją opozycyjną. Pozwolę sobie zacytować dłuższy fragment artykułu dziennikarki śledczej Bianki Mikołajewskiej z grudnia 2015. Żałuję, że w 2015 r. niewiele osób, jak się zdaje, wyciągnęło z niego wnioski. Żałuję, że wiele osób – także zwolenników demokracji – wciąż nie chce wyciągnąć wniosków:
„Działacze proputinowskiej partii Zmiana założyli w internecie fałszywy Komitet Obrony Demokracji. A prawicowe media i politycy powtarzają publikowane tam kłamstwa, by skompromitować prawdziwy KOD […]. Szefem Zmiany jest Mateusz Piskorski, były poseł i rzecznik Samoobrony, zdeklarowany zwolennik polityki prezydenta Rosji Władimira Putina. Od wybuchu konfliktu na Ukrainie jest on częstym gościem rosyjskich prokremlowskich mediów. Piskorski był również obserwatorem w Doniecku, gdzie samozwańcze rebelianckie władze urządziły wybory nieuznane przez Zachód […]; prawicowe media, a za nimi politycy PiS, wykorzystują kolejne «wrzutki» fałszywego Komitetu Obrony Demokracji, założonego przez działaczy Zmiany, by uderzyć w prawdziwy KOD. Założycielem i jednym z administratorów fałszywego KOD […] jest Łukasz Gajewski, członek zarządu krajowego partii Zmiana […]. Wśród administratorów pseudo-KOD są też osoby niezwiązane ze Zmianą. Znają się z członkami tej partii i między sobą z grupy Wrogowie Wolności (działa na Facebooku, a gdy tam ją blokują – na portalu Vk.com, rosyjskim odpowiedniku Facebooka). Do Wrogów Wolności należą m.in. Mariusz Lorbiecki i Kamil Ługowski […]. Ługowski wrzuca na przykład na forum grupy: «W Katyniu orły z NKWD rozjebały darmozjadów. Zapraszam do dyskusji» […]. Członkowie pseudo-KOD nie poprzestają na sianiu zamętu przy pomocy własnej grupy. Umawiają się w sieci na wspólne ataki trollerskie na KOD – spamowanie, wrzucanie postów sprzecznych z regulaminem grupy i filmów pornograficznych.
Najpoważniejszy atak na wiarygodność KOD był […] związany z rzekomym nawoływaniem do zabicia Jarosława Kaczyńskiego”113.
ZACHODNI PREMIER PARTII WSCHODNIEJ?
PiS świadomie korzysta ze wsparcia Kremla. Europejski kamuflaż antyeuropejskiego Mateusza Morawieckiego. Sugestie premiera i rzekomy upadek Ukrainy, czyli baśnie o „masach z Donbasu” w Polsce. Kwiaty dla hitlerowskich kolaborantów. Podważanie fundamentów współczesnego Zachodu. Hitleryzm jako skutek szacunku dla prawa?
„Czy PiS jest tego świadomy?” i „Jak to możliwe, skoro PiS walczy z Rosją?” – słyszę te pytania (na szczęście coraz rzadziej) od Polek i Polaków. Wyborcy wciąż mają w uszach antyrosyjską retorykę Prawa i Sprawiedliwości sprzed kilku lat. Wielu też się pociesza, że PiS to miejscowe zjawisko z polskiego zaścianka. Kaczyński z Morawieckim zdają się mniej groźni, gdy myślimy o nich jako o lokalnym problemie. Nie chcemy przyjąć do wiadomości, że nasi polscy tyrankowie mają potężnego sojusznika, tyrana Moskwy. Jednak im bardziej będziemy się łudzić, tym bardziej będziemy bezbronni. Żaden bokser nie może walczyć z zawiązanymi oczyma – a szczególnie wtedy, gdy staje przed cięższym przeciwnikiem. Odpowiedzi na wyżej postawione pytania są dość proste.
Tak, PiS wie, co robi. Partia rządząca nie traktuje poważnie swej antyrosyjskiej retoryki (zresztą w dużej mierze porzuciła ją po zwycięstwie). Partia rządząca nie traktuje poważnie żadnej ze swoich retoryk, bo używa słów w celu sprawczym, nie komunikacyjnym. Nie próbuje z nich czynić odzwierciedlenia rzeczywistości. Ich głównym celem nie jest przekazanie informacji ani nawet wywołanie emocji (informacja i emocja są tylko podrzędnym narzędziem). Ich głównym celem jest wywołanie określonego efektu. PiS nie mówi do Polek i Polaków po to, żeby im coś powiedzieć. PiS mówi do Polek i Polaków po to, żeby Polki i Polacy coś zrobili lub czegoś nie robili (żeby głosowali na PiS, żeby nie głosowali na opozycję, żeby nie czytali, nie oglądali i nie słuchali niezależnych mediów).
Nie, PiS nie walczy z Rosją. Nie ma powodu. Wrogiem partii rządzącej jest Zachód i jego demokratyczne standardy: wolność, równość i braterstwo, przestrzeganie prawa, kontrola obywateli nad rządzącymi, ochrona mniejszości, akceptacja dla odmienności, przełamywanie barier, stawianie duchowości i altruizmu nad faryzejską religijnością obrzędową.
Kierownictwo PiS wie, że nie ma czego szukać na Zachodzie – chyba że zostanie on przejęty przez prorosyjskich nacjonalistów w rodzaju Marine Le Pen i Matteo Salviniego. Wtedy jednak Zachód się stanie, zgodnie z wizją Dugina, przedłużeniem Wschodu. „Wielką Europą od Władywostoku po Lizbonę”, którą rosyjski myśliciel zachwala jako wspólny cel Putina i swój114.
Kierownictwo PiS wie, że jedynym naturalnym otoczeniem dla pisowskiej Polski jest postsowiecki lub zsowietyzowany Wschód. I dlatego bez skrupułów przeciąga nasz kraj w kierunku Kremla.
Mateusz Morawiecki odgrywa w tym wszystkim kluczową rolę.
Jak dowodzi zaprezentowane na początku tej książki kalendarium, Morawiecki jest jednym z tych, którzy odciągają Polskę od Zachodu. Ale przede wszystkim jest tym, który ma sprawiać wrażenie, że od Zachodu się nie oddalamy (lub że nie robimy tego w stopniu niebezpiecznym). Swoją obecnością, swoją aparycją anglojęzycznego, obytego w świecie finansisty Mateusz Morawiecki łudzi nas, że jeszcze nie opuściliśmy cywilizowanego świata. Jest zachodnim obliczem partii wschodniej. Dzięki temu usypia naszą czujność – i wyrywanie naszego kraju z kręgu cywilizacji zachodniej może się odbywać bez większych przeszkód.
Przez pewien czas udawało mu się też usypiać czujność Europy. Pamiętamy to zbiorowe westchnienie ulgi, które wyrwało się nie tylko polskim komentatorom, gdy Kaczyński zastąpił Morawieckim Beatę Szydło na stanowisku premiera. „Umiarkowany Morawiecki wyznaczony na pierwszego ministra” – pisał francuski „Le Monde”. „Polska ma premiera, który złagodzi wizerunek” – donosiła „La Croix”. „Bankier z wyższej półki na czele rządu” – zachwycała się agencja AFP. Telewizja Deutsche Welle porównywała nawet Morawieckiego do francuskiego prezydenta Emmanuela Macrona, polityka zdecydowanie liberalnego i proeuropejskiego115. Jewish Telegraphic Agency zaś napisała w nagłówku, że „Polska mianuje premierem byłego bankiera o żydowskich korzeniach”116. Tu dla ścisłości zaznaczmy, że sam Morawiecki – co drobnym drukiem przyznała także JTA – mówi nie
B. Mikołajewska,
A. Dugin,
J. Harper,
