to zatem nagromadzenie produktów z niedokończonego procesu spalania produktów spożywczych, w tym nagromadzenie wolnych rodników oraz innych form aktywnego tlenu. Takie zaburzenia metaboliczne mogą zostać wywołane przez stres, starzenie się, zatrucie, złe odżywianie czy zanieczyszczone środowisko. Dobrze, że we wszystkich tych przypadkach antyoksydanty, a zwłaszcza wodny roztwór fulerenów, skutecznie wiążą wolne rodniki bez wpływania na metabolizm. Zazwyczaj procesy oksydacji odbywają się tylko pod wpływem konkretnych enzymów będących biokatalizatorami.
Wolne rodniki są zatem przyczyną chorób. Wywołują zaburzenia chromosomalne. Te z kolei prowadzą do starzenia się, chorób nowotworowych, choroby popromiennej oraz utraty odporności.
Fulereny normalizują w organizmie metabolizm komórkowy oraz wzmacniają aktywność enzymów i stabilność materiału genetycznego. Chroni to organizm przed wpływami zewnętrznymi, a tym samym przed infekcjami. Następnie fulereny normalizują procesy nerwowe oraz zwiększają wydajność i odporność na stres.
Fulereny mają również działanie przeciwzapalne, dzięki któremu ból jest łagodniejszy. Zapobiec można również szerokiemu spektrum chorób alergicznych.
Szungit i woda
W Karelii kopalnie szungitu znajdują się bezpośrednio przy źródłach wody pitnej na brzegu jeziora Onega. Państwowe badania wody wykazały, że woda ta jest całkowicie czysta i nie zawiera żadnych szkodliwych substancji. Jak to możliwe przy obecnym zanieczyszczeniu środowiska?
W laboratorium uniwersytetu w Sankt Petersburgu przeprowadzono eksperyment, w którym wymieszano biochemicznie zanieczyszczoną, barwioną wodę z grysem szungitowym. Po 30 minutach kolor wody się zmienił, woda była czysta, a po godzinie w wodzie nie odnaleziono żadnych szkodliwych substancji. Katalizator w postaci szungitu zneutralizował wszystkie biochemiczne trucizny. Wcześniej zanieczyszczona woda dzięki grysowi szungitowemu zyskała jakość wody pitnej.
Dla poniższego eksperymentu niepotrzebne jest laboratorium, aby przekształcić brudną ciecz w eliksir życia. Ten eksperyment można przeprowadzić we własnej kuchni.
Bierzemy dwie szklanki wody i do obu wlewamy kilka kropel atramentu. Do jednej ze szklanek dodajemy proszek szungitowy. Niebieska woda w ciągu kilku sekund będzie przybierała coraz bardziej przejrzystą barwę. Cały proces trwa mniej niż 15 minut. Niebieska woda stanie się przezroczysta. Ten sam eksperyment można przeprowadzić z czerwonym winem. Oczywiście czerwone wino nie zmieni się w białe wino, ale kolor i zapach staną się słabsze, a wino o wiele bardziej lekkostrawne niż wcześniej. Te eksperymenty pokazują, że szungit jest świetnym pochłaniaczem i może poprawiać jakość cieczy. Ta cecha szungitu przypomina działanie aktywnego węgla, który absorbuje trucizny w wodzie. Podobnie jak aktywny węgiel, szungit absorbuje w wodzie nieczystości, takie jak trucizny, zarazki, gazy, bakterie i o wiele więcej. Ważne jest również to, że szungit absorbuje nie tylko trucizny, ale również miesza wodę z biologicznie aktywnymi pierwiastkami, np. fosforem, magnezem, krzemem czy wapniem. Bioaktywność tych ważnych dla naszego organizmu substancji jest znana. Dokładnie one sprawiają, że woda żyje i jest ustrukturyzowana. Niektórzy mają szczęście mieszkać w pobliżu źródeł, które dostarczają jeszcze czystą wodę, ale większość osób jest zdana na wodę z wodociągów lub sklepów.
„Nie jesteś chory. Jesteś spragniony! Nie lecz swojego pragnienia lekami!” (dr Faridum Batmanghelidj)
Amerykański lekarz Faridum Batmanghelidj podsumowuje swoje długoletnie badania w jednej tezie: większość chorób cywilizacyjnych nie jest wynikiem zaburzonej przemiany materii, ale sygnałami pragnienia ze strony organizmu.
To paradoks: mimo że przyjmujemy niezliczone ilości płynów, nasz organizm usycha. Powód: większość spożywanych przez nas napojów ma katastrofalne skutki uboczne.
Współczesna woda
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia woda zawiera trzydzieści tysięcy szkodliwych substancji, a 80% wszystkich chorób przenoszonych jest w wodzie. Z powodu chorób umiera rocznie około 25 milionów osób.
Głównym źródłem zanieczyszczeń w wodzie jest zanieczyszczenie środowiska. Woda powierzchniowa jest zanieczyszczona głównie przez ropę naftową, fenol, oksydujące substancje organiczne i związki metali ciężkich, ale także przez specyficzne substancje trujące jakie jak formaldehyd czy inne związki organiczne, które w pierwszej kolejności dostają się do wody w wyniku aktywności rolniczej i komunalnej. W zależności od wielkości cząsteczek wszystkie substancje zanieczyszczające można podzielić na trzy rodzaje: do pierwszej grupy należą całkowicie rozpuszczalne substancje, które w wodzie występują w postaci rozpuszczonych cząsteczek – jonów, które są mniejsze od atomów.
Na pierwszy rzut oka taka woda nie różni się niczym od wody czystej. Zawartość tych substancji można ustalić tylko za pomocą chemicznych analiz. W wodzie występują między innymi sole sodu, potasu, wapnia, żelaza i manganu, ale także sole metali ciężkich (np. ołowiu, rtęci czy chromu). Te różne substancje organiczne dostają się do wody z odpadków przemysłowych. Wody deszczowe przynoszą z pól różne herbicydy, pestycydy oraz resztki nawozów. Wszystkie te substancje są całkowicie rozpuszczalne w wodzie. Niemożliwe jest ich wyekstrahowanie z wody za pomocą stosowanych systemów oczyszczania wody.
Do drugiej grupy należą substancje stałe, które tworzą z wodą tzw. układy koloidalne. Cząsteczki te mogą być organiczne lub mineralne. Tworzą one konglomeraty widoczne jedynie pod mikroskopem. Przykład: mydło tworzy w wodzie cząsteczkę składającą się z ok. 50 milionów molekuł. Cząsteczka ta jednak nadal jest tak mała, że może pozostać w wodzie mimo stosowanego oczyszczania.
Trzecią grupą obcych substancji są zawiesiny. Są to cząsteczki piasku lub ziemi, wydzieliny organizmów żywych lub całe organizmy, takie jak bakterie, algi itp. Są one widoczne w wodzie i dlatego nazywane są substancjami mętnymi. Jeśli woda przez długi czas nie będzie ruszana, spadają one na dno w postaci osadu.
W procesie oczyszczania wody pitnej udaje się oczyścić wodę głównie z substancji z grupy trzeciej oraz częściowo – z substancji z grupy drugiej.
Jeśli chodzi o sole, substancje biochemiczne, fenole, ropę naftową, bakterie oraz substancje organiczne, mechanizmy oczyszczania wody na niewiele się zdają. Częściowo praktykowane dodawanie do wody substancji chemicznych (np. chloru, fluoru) jest kontrowersyjne. Nawet bez znajomości tej klasyfikacji oraz danych państwowych można gołym okiem ocenić jakość wody pitnej. W tym celu wystarczy nalać wodę do wanny i obserwować ją. W większości przypadków nie będzie ona czysta, będzie mętna lub zabarwiona na żółto; często pojawi się też osad.
Oczywiste jest to, że taka woda musi zostać poddana dodatkowej obróbce.
Zdrowa woda – mit czy rzeczywistość?
W wielu bajkach woda przedstawiana jest jako coś żyjącego. Wystarczy wypić łyk wody z dobrymi intencjami i natychmiast zmieniamy się w króla, księcia lub potężnego władcę. Jeśli zaś wypijemy wodę ze złymi intencjami, zmieniamy się w osła, żabę czy starca. Wodzie przypisuje się ważne cechy. Wiele z nich jest uznawanych i udowodnionych naukowo. W opowieściach o stworzeniu świata prawie wszystkich religii, wodzie przypisywana jest fundamentalna rola. Uchodzi ona za źródło życia i ludzkiego jestestwa. Od tysięcy lat fontannom i źródłom przypisuje się szczególne cechy, uchodzą one za święte i uzdrawiające.
