Stasyan im. Just Stasyan. – û hişmendiya xwe winda kir.
– Baş e, li ser dezgeha ku ew lê ye, lê ew radyoaktîf e û dê ji bo xwarinê here. Lê em ê wê aborî bikar bînin. All bi her awayî wê rihet nebin, em têrê nakin û ji ber vê yekê hûn jî li şûna wê digerin. Ji ber ku ew e, yên din jî mîna wî hene. Başe?
– Erê, di derbarê matê me de. – hemî bi kor re bersivandin.
Casulia hilkişiya ser pêçek, ku ji devê wê hinekî jê mezintir derket û du carî şûr û li ser bêbextek bêbext rûnişt, û dest bi lêdanê kir û mîna şewqek şilav.
– Ji bo şîvê bimînin!! Wê emir kir, û her kes bi hevûdu xemilî. Wê di cih de li her yekê spart.
– And min perçeyek dualî heye! – daxuyand, hereherevîç Chmor Iko şiyar kir.
– Ez ê hespên te bişikînim, – Zasratich gihîşt. – ji bo pêvekê, li wir, li zeviyê… Ya ku hûn dibînin, her tişt ya we ye…
– Zeka, lê ez sere me? – Cherevich sob kir
«Di siyasetê de, lê ne li maseya xwaringehê,» got Casulia. – bibore, rûmet.
Yên din sibehê nêz bûn û tu kes nedît ku hatina wan. Wan nikaribû tiştek bibînin, lê hevkaran ji wan re ration dansa xwe hiştin. Zeka li wan spart û bi gelemperî, ew bi rengek mehkûmî bi cewherî hatin derman kirin, her tişt masyovy e, bê bazarek, oh xwendevana min. Kipisha û pêşkêşkirina ji aliyekî ve ne bû, Maza Faka Erê Wow!..
apulase çaremîn
maza faka erê wow
– Maza Faka Erê Wow!.. Maza Faka Erê Wow!..
Stasyan, di bin hêrsa sêrbaz a goştê ku li dora wî de, hêdî hêdî bi serê xwe hat û şiyar bû. Rewşa wî ne tam bû, nîv şekir, nîv enerjî. Wî çavên xwe vekir û perdeyek ku hêdî-hêdî perçebûyî bû û li pêşberî wî berê dîwarên gûzên reş ên zer hene. Piştî ku nakok hate sererast kirin, û wî berê xwe da silava cewherên ecêb.
– Kê ew in, ev goştên bê hest, sax in? ew difikirî.
– Ev Galupas in. – bersiva dengê hundurîn a bi navê Language.
– Galupa dî çi ye? – Stasyan ji Ziman pirsî.
– Ku rojî berê û duh danê sibê li ber serê we ma… nightevê, tê bîra te?
– Socar ew ne xewnek bû?! – û ew hate bîra wî ku rojek berê qewimî û ji tirsê de hewl da ku li pişta xwe, çira serê xwe pêşve bixe, lê tiştek li ser xwe avêt. Wî li pişt xwe nihêrî û çavê mezin li wî nerî.
– Ahhhh!!! wî qîrîn û rabû ser xwe. Li dora wî di nimêja sibehê de galop kir, şard, heman peyv dubare kir: «Maza Faka Erê Wow!..». Wî ceriband û şîn kir. General rabû û li ser fingalê ku ji berê de rabû, ya ku Stasyan hişyar kir, hespek piçûk xist.
– Tu kî yî? – pirsî skala Zasratovich kir û sekinî, bi bilindkirina kirasê hestî-lingê wî-hestiyê lingê wî.
– Stasyan tiştek fam nekir, lê dengê wî yê hundurîn ji Galupsky ve ji Sparrow wergerand. Dengê wî yê hundurîn Zimanî ji hêla pênc mîlyar zarav û devokên cihêreng hate axaftin, di nav de zimanên mîkroban û bernamekirinê, vîrus û hêj jî nanoçikên nano. Plus – zimanên nexşe, stêrk, galgalî û hwd.
– Ez sparrow Stasyan ji Ayaguz im. wî bersiv da.
Cherepuk Zasratich fêm nekir ku çi ji hêla girtiyan ve hatiye gotin û xemgîniyek ecêb şidand, lê jixwe berê dengên wî yên hundur, dengên dengên endamên din, ji xwedan xwedan re digotin çi gotibû. Bi vî rengî ew fêr bûn ku bêyî ku peyvên mirovên din fêr bibin hevûdu fam kirin. Wan bi hevok, peyvên ku di wateyê de yek in û bi deng cuda cuda ne diaxivîn û fam dikirin. Mînakî: «Maza faka erê wow!..», û bi sparrow-ê wisa dibe: «Chirik, Chirik chik Chirik!», Û li ser mirovan wê wisa bêje: «Ev cîhan çiqasî xweş e!», Û ev deng ji bo min e. wergerandin, ji ber ku dengên navxweyî zimanên cûda tune. Hemî dengên hundurîn xwedî yek ziman in. Ez nizanim Xwedê an ilblîs e, lê ew e.. Zimanên ramanan. Ew diqewime ku careke din di serê min de muzîka muzîkê dilîzin û ew qas xweş zanibin, lê hûn nekarin stranan bikin. An ayetek an prozekê dixuye, lê hûn nekarin bilêv bikin û hûn dikêşînin, hûn hişên xwe hişk dikin. Hûn dizanin ku ramanek di serê we de dizî ye, lê hûn nekarin peyvan bikin; Hûn fam dikin, lê hûn nekarin diyar bikin. Hûn dibêjin ku ramanek di serê we de spî dibe. Only tenê gava ku hûn hêşyar dibin, wê hingê paşê hişê subconscious wergerand û agahdar dike fransizî – bi fransî; Çînî – bi çînî; ji bo kûçikê – ji bo kûçikê, ku ji ber vê yekê ew fikir fêm dike, ne serok. Ji ber ku fikir ji bo her yekê bi yek zimanî ye. Ji kûçikê re bi dilovaniyê bêje: «heywan» û wê tifika xwe çêdike, û Frensî û theînî digirîn. Say bêjin: «Keçek baş», diranên xwe dirijîne, kûçik dê mezin bibe, û Frensî û Chineseînî dê li hevûdu binihêrin û di bersiva wateya peyva hezkirî de, her yek dê bi zimanê xwe yê çavnebar bibersivîne.
Expressions vegotinên rûyê wê tune ne. Splash of enerjiyê.
Lê ez, hey, xwendevanê min ê pir bi êş û jan, ez di nav vê garaja rastîn de hûr hûr bûm, nivîsandî ne di bin bandora yekî din de, lê wekî hişmendiyek hişk a paqij ku di wextê me de hûn bi zor dikarin wê bibînin û ev xirab e. Ji ber vê yekê ez dibêjim, çîroka min hilberek hezkirî ya hawirdorê ye, ku jê re dibêjin «Belçika Tofanê Toothy». Ez bixwe mebest dikim ku ew ji Galupsky heta Sparrow û pişta xwe, bê guman, bi zimanê mirov ve hêsantir û wergerînim. Ones yên paşîn ên di vî devkî ya devkî de, ya ku, careke din, bi hişmendiyek zelal û zelal hatibe nivîsandin, dê di cih de jî biaxivin û bersivê mirovî bidin, ji ber ku hûn û ez, xulamê we yê rûspî, hûn zimanek din naxivin. Erê, û dê hindik wext bi xwendina xwe derbas bibe. Welê, naha em ê reklamkirina hesta heftan qut bikin û bibînin ka ev paragraf çawa di vê çîrokê de biqede.
Oh!!.. Lê ew, karsaz û xefik, ne li vê deverê ne ku ez tengahî bûm û di derbarê zimanan de ravekirim?! Ew li ku ne Here li vir, û ne li wir. Dema ku ji te re dinivîsandin, wan diêşand. Ahh! Li wir ew, bertekên min, rûniştin û dipeyivin. Bibore, ez xemgîn im, min ji bîr kir ku Erd ne tenê di bin lingên me de, lê di heman demê de bi rastî di bin lingên wan de digire. They ew zûtir in, lewra wan li ser gewriya fanteziyan gerandin, û sekinîn ser tîpek û serê xwe çeng kirin, min tavilê wan dît…
– Li vir, Stasyan, bi gelemperî, ew hemî … – bi xemgîniyek bi tirs di çavê wê de Zeka çîroka di derbarê pirsgirêka Galupiya û armanca rêwîtiya wan ya karsaziyê de qedand. – Pêdivî ye ku em tiştek bibînin ku xwarinê bixwe digire, mîna radyasyona we radyoaktîf e.
– Mdaaaa. – Stasyan xuşka xwe ya zexm bi milê balindayî xemiland.
– Lê heke hûn hemî tîrêjê ji we re vedixwe, wê hingê dî em dikarin li ser riya xwarinê çi bibînin?! Em ê negihîjin armancê û dê Galupya xilas neke. People dê gelê me mirinek hovane birçî bimire. – General Zasratich berdewam kir.
– Erê,
