Dis julle skuld. As ek op die selfoon kon gereport het, was ek nou nog daar.
W: Selfone is gevaarlik, Ismail, jy weet dit tog.
M: Hulle kan nie al die fokken fone in die Kaap afluister nie.
W: Nee, Ismail, net dié wat saak maak. Wat het die selfone daarmee te maak?
M: Want elke keer as ek moet report, dan moes ek wegloop. Vir die drop.
W: Wat het ná die drop gebeur?
M: My laaste drop was Maandag, Dinsdag, toe begin die kak, toe’s da’ so discreet silence tussen hulle. Eers het ek gedink dis ander tension. Dalk oor die shipment. Toe, gister, toe begin ek sien, nee, dis net wanneer ek da’ rond is, dat hulle só raak. Subtle, jy moet verstaan, baie subtle, hulle try dit wegsteek, ma’ dit was da’. Toe begin ek worry, toe dog ek, lat ek my ore oophou, something’s wrong. En toe gister, toe sit Suleiman in council en hulle sê ek moet in die kombuis wag saam met Rayan …
W: Suleiman Dolly. Die “Shaykh”.
M: Ja.
W: En Rayan … ?
M: Baboo Rayan. ’n Dogsbody, ’n driver. Net soos ek. Ons het saam gewerk. Anyway, toe praat Rayan nie ’n woord met my nie, which is really strange. En toe roep hulle vir Rayan ook in, for the very first time, ek meen, hy’s ’n dogsbody, nes ek, ons word nie ingeroep nie. Toe dag ek, lat ek by die deur gaan luister, want hier’s die moeilikheid nou. Toe loop ek in die gang af en ek gaan staan daar en ek hoor die Shaykh … Suleiman … hoe hy sê: “Ons kan geen risiko loop nie, the stakes are too high.”
W: “The stakes are too high.”
M: Dis reg. Toe sê die Shaykh vir Rayan: “Vertel vir die council van hoe Ismail wegraak.”
W: Gaan aan.
M: Da’s nie van aangaan nie. Want toe vang hulle my.
W: Hoe?
M: Die Imam het my by die deur gevang. Hy was supposed to be binne. Hulle was almal supposed to be binne.
W: Toe hardloop jy.
M: Toe hardloop ek, ja, en die fokkers skiet op my, ek sê jou, dis ruthless mense dié. Intense.
W: O.K. Kom ons gaan terug na Maandag. By die drop het jy gepraat van “lots of sudden activity …”
M: Die laaste twee weke, ja. Iets broei.
W: Hoekom sê jy so?
M: Die Committee het een keer per week bymekaargekom, maande lank. En nou’s dit skielik drie, vier keer. What does that tell you?
W: Maar jy weet nie hoekom nie.
M: Moet die shipment wees.
W: Vertel my weer van die oproep. Suleiman en Macki.
M: Last Friday. Macki het vir die Shaykh gebel. Toe staan die Shaykh op en hy loop uit en hy gaan staan in die gang, so ek kon nie alles hoor nie.
W: Hoe het jy geweet dit is Macki?
M: Want die Shaykh het gesê: “Hallo, Sayyid.”
W: Sayyid Khalid bin Alawi Macki.
M: Dis hy. Die Shaykh het so in die wegloop vir Macki gevra: “Any news on the shipment?” En toe sê hy: “September.” So asof hy dit wil confirm.
W: Is dit al?
M: Dis al wat ek van hulle conversation gehoor het. Toe kom die Shaykh terug en hy sê vir die ander: “Bad news.”
W: “Bad news.” Weet jy wat dit beteken?
M: Hoe sal ek weet? Dit kan wees omdat die shipment klein is. Of die timing verkeerd. Dit kan enigiets wees.
W: En toe?
M: Toe loop hulle, die Shaykh en die twee Supreme Committee members. Toe gaan hulle af na die basement toe. Dan moet jy weet, dis top secret.
W: Sou jy sê die shipment kom in September? Is dit die afleiding wat jy gemaak het?
M: Best guess.
W: Is dit ’n “ja”?
M: Dis wat ek dink.
W: En die shipment. Het jy ’n idee wat dit is?
M: Jy weet, as dit Macki is, is dit diamonds.
W: Wat wil die Committee met diamonds doen, Ismail?
M: Net die Supreme Committee weet daai.
W: En niemand anders het daaroor gepraat nie?
M: Of course het hulle gepraat, op die lower levels. Ma’ dis dicey intell, hy weet dit.
W: Waar ’n rokie trek … Wat het die lower levels gesê?
M: Hulle sê dis weapons. For local action.
W: Hoe bedoel jy?
M: Dit was die rumour. Hulle wil weapons inbring. Vir ’n attack, hier. Vir die eerste keer. Ma’ ek glo dit nie.
W: ’n Muslim attack? In Suid-Afrika?
M: Ja. Hie’. Cape Town. Die mooiste Kaap.
3
(2 Augustus 2009. Sondag.)
Op die sesde verdieping van Wale Street Chambers, in die direkteurskantoor van die PIA, die Presidensiële Intelligensie-agentskap, bestudeer Janina Mentz die transkripsie met groot aandag. Toe sy klaar is, haal sy haar bril af, plaas dit op die lessenaar. Lig haar hande om haar oë te vryf.
Sy het nie goed geslaap nie; die nuus van die vorige aand vreet aan haar, die amalgamasie-gerug. Vreemd genoeg om waar te wees. Of gedeeltelik waar.
En wat sal dan van haar word?
Want die persepsie bestaan dat sy ’n Mbeki-aanstelling was. Die vorige president het die PIA geskep. En al het Mentz nie kant gekies in die leierskapstryd nie, al lewer sy en haar mense uitstekende werk, die stigma sal kleef. En sy is boonop nuut, dertien maande as direkteur, nog geen bewese rekord waarmee sy ’n nuwe pos kan beding nie. En sy is wit.
Hoeveel van die gerug is waar? Mo Shaik as hoof van die superstruktuur? Mo, broer van Schabir, die veroordeelde, korrupte Schabir, voormalige vriend van die nuwe president.
Niks is onmoontlik nie.
Soveel jare se diens. Soveel stryd en strewe, soveel harde werk om tot hier te kom. Net om alles te verloor?
Nee.
Janina Mentz laat haar hande sak, sit haar bril op.
Sy trek weer die Ismail Mohammed-onderhoud nader. Wat sy, wat die PIA nodig het vir oorlewing, is ’n Eksklusiewe
