Wat Seuns moet weet. Jan van Elfen

      Jy sal selde beter troos of raad vind as by jou eie huismense. Na wie toe het jy kleintyd gehardloop as jy jou toon gestamp het? Wie het op koue aande die komberse styf agter jou rug kom invou? Was dit dan nie jou ma nie – of dalk jou ouma, tannie of ’n suster – wat jou grootgemaak het, jou gedagtes soos ’n boek kan lees en dikwels jou behoeftes vooruit bepaal? Neem gerus een van hulle in jou vertroue as jy onseker voel – oor die klere wat jy wil aantrek, die verjaardagpresent wat jy begeer of die meisie wat jy in die oog het.

      Nou moet jy darem ook nie jou pa of die ander vaderfigure in jou lewe vergeet nie. Hulle sien ook jou ontluikende manlikheid raak, is waarskynlik trots daarop en behandel jou ook nie meer altyd soos ’n kind nie. Maar soms sal dit vir jou voel of daar ’n kloof tussen julle gekom het. Waar is die dae toe jy op ’n skoot getel en stories vertel is? Of julle miskien saam gaan visvang het?

      Deesdae hoor jy dikwels net vermanings: “As jy nie harder leer nie, gaan jy nie hierdie kwartaal deurkom nie,” of: “Moenie dat ek jou vang dat jy rook nie.”

      Hulle stel nog steeds in jou doen en late belang, maar omdat daar rekening gehou word met jou groeiende onafhanklikheidsin, meng hulle dalk nie gedurig in met jou sake nie. Wanneer hulle jou waarsku om versigtig fiets te ry of harder te leer, is dit omdat hulle vir jou veiligheid en toekoms omgee. Moenie dit as persoonlike kritiek beskou nie.

      As jy humeurig raak, sê jy dinge wat jy nie werklik bedoel nie. Later wil jy jou tong afbyt omdat jy so ongeskik was. Vra eerder om verskoning sodra jy voel dat jy verkeerd was. Onthou, die broodwinners werk hard om hul huis en gesin goed te versorg en verdien jou respek. As kinders te opstandig en die ouers te trots is om toe te gee, ontstaan daar ’n gespanne atmosfeer en die ouer-kind-verhouding ly daaronder.

      Sielkundiges noem hierdie situasie die generasiegaping – waar kommunikasie tussen die ouer of ouerfigure en die kind amper onmoontlik is. Moet tog nie beterweterig wees en moedswillig in jou opstandigheid ’n wig tussen julle indryf nie.

      As jou pa (of ’n ouerfiguur) jou aanspreek, sê maar: “Goed, ek sal kyk wat ek kan doen.” So kan jy probeer om die atmosfeer gemoedeliker te maak en hom terselfdertyd te laat verstaan dat jy hom steeds nodig het en die aandag waardeer. Sê byvoorbeeld: “Wanneer gaan ons weer ’n slag visvang?” Probeer dink aan iets wat julle saam kan doen.

      As julle twee alleen saam is, kan jy die geleentheid gebruik om van man tot man met hom te gesels oor onderwerpe wat jou pla. Hoe dink hy, vir watter loopbaan moet jy jou eendag bekwaam? Hoe moet jy te werk gaan om ’n oulike meisie se aandag te trek? Dink hy dit is goed om op jou ouderdom met ’n meisie uit te gaan en, indien nie, waarom nie? Of jy kan sy mening vra oor die beste manier om jou vaardigheid op die sportveld te verbeter.

      Miskien sal jou pa dit ook waardeer as jy sommer so in die verbyloop aan sy arm vat of hom ’n ligte houtjie gee? Net om te wys dat jou gevoel nog niks verander het nie en dat jy bly is dat hy jou pa is.

      Jou ma sal van geluk straal as jy haar met ’n druk en ’n klapsoen verras. Mense wat in dieselfde huis woon behoort nie by mekaar verby te leef nie. Jy kan help om ’n goeie atmosfeer te skep en julle sal almal makliker met mekaar kan huishou – en die vrugte van meer toegeeflikheid pluk.

      Voor hierdie preek te lank word, kan ons liewer oor ander interessante belewenisse van jou leeftyd gesels. Oor wat presies met jou liggaam gebeur, en wat aanleiding gee tot jou nuwe belangstelling in meisies.