Bybelboodskappe. Jan Hulme

      1 Op die Sabbatdag, die derde dag ná sy dood, het Maria Magdalena en Maria by die bewaakte graf gekom om sy liggaam te balsem. Die swaar klip voor die opening van die graf was egter weggerol en die graf was leeg! Net die doeke wat om sy dooie liggaam gedraai was, het daar gelê. Toe verskyn daar ’n engel aan hulle en deel hulle mee dat Jesus opgestaan het, soos Hy voorspel het. Baie mense het Hom daarna lewend gesien. Hy het by verskeie geleenthede aan sy dissipels verskyn en die laaste keer aan hulle opdragte gegee en hulle geseën: “Gaan dan na al die nasies en maak die mense my dissipels. Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld” (Matt 28:19–20).

      2 Omdat Jesus in ons plek die straf vir al ons sonde gedra het, kon Paulus in Romeine 8:1 skryf: “Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Christus Jesus is nie.” En in die volgende vers: “Die wet van die Gees wat aan jou in Christus Jesus die lewe gee, het jou vrygemaak van die wet van sonde en dood” (Rom 8:2).

      3 Veertig dae ná sy opstanding het Christus Jesus voor die oë van sy dissipels opgevaar na God die Vader in die hemel. Hy moes dit doen om vir ons plek te gaan voorberei in sy koninkryk.

      1 Voordat Jesus die aarde verlaat het om tot met sy wederkoms by sy Vader te wees, het Hy vir ons sy Heilige Gees as Trooster gegee. Hy het sy Gees uitgestort op sy dissipels en doen dit tot vandag toe nog vir almal wat Hom aangeneem het en maak daarmee ’n einde aan ons sondige praktyke (Rom 8:11–33). Deur die Heilige Gees wat in ons woon, behoort ons nou aan Jesus Christus en sal ons die ware lewe smaak. Johannes 16:5–15 dui vir ons die werking van die Heilige Gees aan en soos vers 13 aandui, ontvang Hy sy opdragte van Jesus, en sal Hy ons ook “in die volle waarheid lei”. Johannes 6:63 bevestig dat dit hierdie Gees is wat ons lewend maak, die mens self kan dit nie doen nie.

      2 Dit was op die dag van die Pinksterfees dat Jesus se gelowige volgelinge met die Heilige Gees vervul is (Hand 2:1–4). En steeds hou baie kerke nog elke jaar ’n “Pinksterweek” van dienste en bidure om deur die Gees in ons geloof vernuwe te word.

      1 Ons weet nou dat die sondige mens wat ons was, saam met Christus gekruisig is, sodat ons sondige bestaan beëindig kon word. Ons is nie langer slawe van die sonde nie, ons lewe nou as erfgename van God en is een met Jesus (Rom 6:6–11). Ons moet dus ook nie toelaat dat die sonde langer heerskappy oor ons voer nie, want ons staan nie onder die Wet van Moses nie, maar onder die genade van God (Rom 6:12–14).

      1 Die volk van Israel het, vreemd genoeg, vir die mensdom ’n guns bewys toe hulle Jesus met behulp van die Romeinse owerheid laat kruisig het. Deur die bloed wat Jesus gestort het, is ons nou geheilig, vrygekoop uit die slawerny van die sonde en vrygespreek van ons sondeskuld (1 Kor 6:9–11).

      2 Die Israeliete het die Ou Testament as hulle heilige boek beskou, veral die eerste vyf boeke van die Bybel, bekend as die Tora. Dit bevat immers Israel se geskiedenis en die wette van Moses waarvolgens hulle gelewe het. Maar dit het ook baie mensgemaakte voorskrifte ingesluit. Hulle het geglo dat hulle, deur die wette te onderhou, God verheerlik het en dat hulle dus God se vryspraak sou ontvang. Toe Jesus op die toneel verskyn, het hulle Hom net as ’n profeet beskou. So ook die moderne Jode wat steeds volgens die Ou Testament leef. Die Nuwe Testament is egter baie duidelik daaromtrent dat die verlossingsweg na God en God se koninkryk alleen deur geloof in Jesus Christus kom. Volgens Efesiërs 2:13–18 is Jode en nie–Jode egter in Christus één gemaak en het ons almal deur die een Gees vrye toegang tot die Vader.

      3 Bid dus vir die Joodse volk dat hulle oë sal oopgaan en hulle Christus as Verlosser sal aanvaar, want volgens Johannes 9:27 sal “net ’n handjie vol oorblywendes” in Christus gered word.