In die land van pamperlang. Linda Rode

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу In die land van pamperlang - Linda Rode страница 3

Автор:
Серия:
Издательство:
In die land van pamperlang - Linda Rode

Скачать книгу

      Diedeldonsie

      Op ’n dag loop ’n koekoekhen en haar kuikentjie bos

      toe om daar rond te skrop vir saadjies. Die kuikentjie

      was geel en sy naam was Diedeldonsie.

      “Onthou, moenie die groot sade eet nie,” sê Koekoek-

      hen vir die kuikentjie. “Hulle sal in jou keel vassit en

      dan kan jy hik en verstik.”

      Maar Diedeldonsie is honger, en toe hy ’n groot

      saad tussen die blare kry, sluk hy dit in.

      Ugge, ugge. Hy begin hik. En verstik.

      Die saad sit in sy keel vas.

      “Ag, Diedeltjie, my donskind,” kerm Koekoekhen,

      Diedeldonsie

      6

      en hardloop na die stroompie om water te vra.

      “ Stroompie, gee tog ’n bietjie water.

      Diedeldonsie hik en verstik.”

      Die stroompie sê:

      “ Gee my ’n akkerdoppie,

      dan gee ek jou ’n bietjie water.”

      Die hen hardloop na die akkerboom en sê:

      “ Akkerboom, gee my ’n akkerdoppie,

      dan gee die stroompie vir my water.

      Diedeldonsie hik en verstik.”

      Die akkerboom sê:

      “ Skud my liggies heen en weer,

      dan gee ek jou ’n akkerdoppie.”

      Diedeldonsie

      7

      Die hen hardloop na ’n seuntjie en sê:

      “ Seuntjie, kom skud die akkerboom,

      dan gee hy my ’n akkerdoppie,

      dan gee die stroompie vir my water.

      Diedeldonsie hik en verstik.”

      Die seuntjie sê:

      “ Gee my ’n paar skoene,

      dan skud ek die akkerboom.”

      Die hen hardloop na die skoenmaker anderkant die

      bruggie en sê:

      “ Skoenmaker, gee my ’n paar skoene,

      dan skud die seuntjie die akkerboom,

      dan gee die akkerboom my ’n akkerdoppie,

      dan gee die stroompie vir my water.

      Diedeldonsie hik en verstik.”

      Diedeldonsie

      8

      Toe lag die skoenmaker, want dit was sy eie seuntjie

      wat die skoene gevra het. En hy sê:

      “ Hier’s twee mooie skoentjies van leer,

      gee my daarvoor ’n koekoekveer.”

      Die hen gee die skoenmaker ’n koekoekveer,

      die skoenmaker gee haar twee skoentjies van leer,

      sy gee die skoentjies vir die seuntjie,

      die seuntjie skud die akkerboom,

      die akkerboom gee ’n akkerdoppie,

      die stroompie gee water,

      die hen gee die water vir Diedeldonsie . . .

      en Diedeldonsie

      hou dadelik op

      met hik

      en

      verstik.

      Diedeldonsie

      10

      My liewe

      Kokkenennetjie

      In die ou-ou dae het daar ’n haan en ’n hennetjie in

      ’n houthuisie met ’n groen deur en twee vensters met

      groen gordyntjies gewoon.

      Haan se naam was doodgewoon Haan.

      Hennetjie se naam was Kokkenennetjie.

      Omdat elke huis ’n muis moet hê, het daar ook

      ’n muis saam met hulle gewoon, en hulle was almal

      doodgelukkig.

      Maar naby die huisie, in ’n populierbos, het ’n

      jakkals gewoon. ’n Jakkals met ’n spits snoet en rye

      My liewe Kokkenennetjie

Скачать книгу