skerp tande. En hierdie jakkals was baie lus vir vet
hoendervleis.
Elke dag sluip hy skelm-skelm rond tussen die bosse
en bome om Kokkenennetjie se huis, en mompel-brom
saggies:
“ My liewe Kokkenennetjie,
my liewe klein dingetjie,
ek’s vreeslik lus
vir ’n hoenderdis.”
Eendag terwyl Kokkenennetjie skottelgoed was en
Haan en Muis met vol mae sit en dut, sluip Jakkals
deur die houthuisie se tuin en tok-tok-tok op die groen
deur.
Ag nee, dink Muis en dut voort.
Ag nee, dink Haan en dut voort.
Kokkenennetjie dink dis die posman en gaan maak
die deur oop.
Wloep! spring Jakkals in by die deur.
My liewe Kokkenennetjie
12
Kokkenennetjie vlieg op ’n stoel, maar Jakkals
gryp haar en prop haar in sy sak. Muis glip onder die
tafeldoek in, maar Jakkals pluk hom uit en stop hom in
sy sak.
“Help! Help!” kraai Haan en flapper sy vlerke, maar
Jakkals gryp hom aan sy keel en druk hom in die sak.
Hy bind die sak toe en gooi dit oor sy skouer. Heelpad
huis toe fluit hy vrolik op die wysie van “My liewe
Kokkenennetjie, my liewe klein dingetjie”.
“O tog, o tog!” kla Muis en Haan in die sak.
Maar Kokkenennetjie kloek saggies: “Toemaar, ek
het ’n plannetjie klaar.”
Die son brand, die sak is swaar, en gou-gou plof
Jakkals neer onder ’n koelteboom. Pfoefff, blaas hy.
“Eers bietjie rus.” En grr, grr, snork hy, vas aan die
slaap.
Toe haal Kokkenennetjie ’n skêr, ’n naald en garing
uit haar voorskootsakkie. Soos blits knip sy ’n gaatjie
in die sak en sê vir Muis: “Glip uit en gaan haal ’n klip
wat net so groot is soos jy.”
My liewe Kokkenennetjie
13
Muis maak so en kom druk die klip in die sak.
Kokkenennetjie knip die gat groter. “Toe, Haan,”
sê sy, “gaan haal ’n klip net so groot soos jy.”
Haan maak so en kom druk die klip in die sak.
Toe glip Kokkenennetjie uit die sak, sy gaan haal ’n
klip net so groot soos sy en druk dit in die sak. Daarna
werk sy die gat toe met haar naald en gare.
En dáárna hardloop die drie blitsvinnig na hulle
houthuisie, sluit die groen deur en trek die groen
gordyntjies toe.
“Sjoe, dit was byna!” sug Kokkenennetjie en sit die
ketel op vir ’n bietjie bossiestee.
En Jakkals? Hy het eers wakker geword toe die son
al laag sit. Oe, lekkerrr, dink hy, vanaand eet ek vet
hoendervleis.
Steun-steun loop hy met sy swaar sak tot by sy huis
in die populierbos. Hy maak ’n vuur en sit ’n groot pot
met water op. Toe maak hy die sak se toutjie los. Daar
rol ’n klein klippie uit, toe ’n groot klip, en toe nog ’n
groot klip. “Ai, waau, waau, waau!” huil Jakkals. Hoe
My liewe Kokkenennetjie
15
is dit moontlik!
Maar omdat hy so honger is, sit hy toe maar die drie
klippe in die pot water . . . en hy kook vir hom klipsop!
Terwyl die klipsop borrel, sing hy sta-dig en treu-rig:
“ Tot-siens, Kok-ke-nennetjie,
jou slim-me klein hennetjie . . .”
My liewe Kokkenennetjie
16
Die drie Ottepotte
en die wolf
Eenmaal was daar drie klein varkies. Hulle name was
Eerste Varkie, Tweede Varkie en Derde Varkie. En
hulle
