van jou voete afwant die plek waar jy op staan, is heilige grond (Eks 3:5).
Die Naam van die HERE is ’n sterk toring;
die regverdige hardloop daarin
en word beskut (Spr 18:10).
Só moet julle dan bid: Onse Vader wat in die hemel is,
laat u Naam geheilig word (Matt 6:9).
En Ek sal my heilige Naam bekend maak onder my volk Israel
en sal my heilige Naam nie meer laat ontheilig nie;
en die nasies sal weet dat Ek die HERE is,
die Heilige in Israel (Eseg 39:7).
Êrens op ons geestelike pelgrimstog begin ons, wat in tyd, taal en afstand so ver verwyderd van die Ou Testament opgegroei het, vrae oor God se Naam vra.
•Behoort volwasse Christene – en selfs ons tienerkinders – sekere van die Ou-Testamentiese Godsname te ken en te kan herken?
•Sal ons almal meer aangaande God – die God van die Ou en Nuwe Testament – weet indien ons bemagtig word om te kan onderskei watter openbaringsnaam van God ons hoor of in die Skrif sien wanneer ons die Bybel in ons eie taal lees?
•En as ons meer aangaande die Naam van die Here weet, sal dit ’n groot en blywende invloed op ons geestelike lewe hê?
•Sal ons selfs meer in die Ou-Testamentiese psalms vind as ons die Naam van die God wie se lof ons saam met die psalmskrywers wil verkondig, beter ken?
•Sal ons werklik sonder ’n skaduwee van twyfel kan bly sê dat die God van die Ou Testament in Jesus Christus gesien, gehoor en geken kan word?
Ons glo dat die antwoord op elkeen van hierdie vrae ja is. Maar die diepste rede waarom dit so belangrik is om groot erns met die Naam van die HERE te maak, vind ons in Psalm 138. Dawid skryf:
Ek wil na u heilige tempel toe buig en u Naam roem om u liefde en trou, want U het u Naam en u woord bo alles gestel – Psalm 138:2.1
GEBED TOT GOD WAT SY NAAM EN SY WOORD BO ALLES STEL
O HERE, onse Here, hoe heerlik is u Naam op die ganse aarde!2
U het u Naam en u woord bo alles gestel.
Openbaar Uself aan ons terwyl ons u Woord bestudeer om U beter deur u heilige Naam te leer ken.
‘Ĕlôhîym: אלהים . Fonetiese weergawe: Elohim.3
Die woord ‘êl (enkelvoud) is die standaardwoord vir god in die Semitiese taalfamilie.
Maar die Godsnaam ’Ĕlôhîym (die intensiewe meervoudsvorm van êl) word in geen ander Semitiese taal as Hebreeus gevind nie.4 Dit is die Godsnaam wat die koninklike majesteit, die glorierykheid en verhewenheid van God aan die mens openbaar.
God stel Homself in Genesis 1:1 – en dan sonder uitsondering ook in die hele Genesis 1 – as ‘Ĕlôhîym aan die mens bekend.
In die begin het ‘Ĕlôhîym die hemel en die aarde geskape. En die aarde was woes en leeg, en duisternis was op die wêreldvloed, en die Gees van ‘Ĕlôhîym het gesweef op die waters. En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat daar lig wees! En daar was lig. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat die lig goed was. En ‘Ĕlôhîym het skeiding gemaak tussen die lig en die duisternis; en ‘Ĕlôhîym het die lig dag genoem, en die duisternis het Hy nag genoem. En dit was aand en dit was môre, die eerste dag.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat daar ’n uitspansel wees tussen die waters, en laat dit skeiding maak tussen waters en waters. ‘Ĕlôhîym het toe die uitspansel gemaak en die waters wat onder die uitspansel is, geskei van die waters wat bo die uitspansel is. En dit was so. En ‘Ĕlôhîym het die uitspansel hemel genoem. En dit was aand en dit was môre, die tweede dag. En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat die waters onder die hemel hulle op een plek versamel, sodat die droë grond sigbaar word. En dit was so.
En ‘Ĕlôhîym het die droë grond aarde genoem, en die versameling van die waters het Hy see genoem. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat dit goed was.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat die aarde voortbring grasspruitjies, plante wat saad gee en bome wat, volgens hulle soorte, vrugte dra, waarin hulle saad is, op die aarde. En dit was so. Die aarde het voortgebring grasspruitjies, plante wat saad gee volgens hulle soorte en bome wat vrugte dra, waarin hulle saad is, volgens hulle soorte. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat dit goed was. En dit was aand en dit was môre, die derde dag.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat daar ligte wees aan die uitspansel van die hemel, om skeiding te maak tussen die dag en die nag; en laat hulle dien as tekens sowel vir vaste tye, asook vir dae sowel as jare. Laat hulle ook dien as ligte aan die uitspansel van die hemel om lig te gee op die aarde. En dit was so. ‘Ĕlôhîym het toe die twee groot ligte gemaak: die groot lig om te heers oor die dag en die klein lig om te heers oor die nag; ook die sterre. En ‘Ĕlôhîym het hulle aan die uitspansel van die hemel gestel om lig te gee op die aarde en om te heers oor die dag en oor die nag en om skeiding te maak tussen die lig en die duisternis. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat dit goed was. En dit was aand en dit was môre, die vierde dag.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat die waters wemel met ’n gewemel van lewende wesens, en laat die voëls oor die aarde vlieg langs die uitspansel van die hemel. En ‘Ĕlôhîym het die groot seediere geskape en al die lewende wesens wat beweeg, waar die waters van wemel, volgens hulle soorte; en al die gevleuelde voëls volgens hulle soorte. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat dit goed was. En ‘Ĕlôhîym het hulle geseën en gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die waters in die see, en laat die voëls op die aarde vermeerder. En dit was aand en dit was môre, die vyfde dag.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat die aarde lewende wesens voortbring volgens hulle soorte: vee, kruipende diere en wilde diere van die aarde volgens hulle soorte. En dit was so. En ‘Ĕlôhîym het die wilde diere van die aarde gemaak volgens hulle soorte en die vee volgens hulle soorte en al die diere wat op die grond kruip, volgens hulle soorte. Toe sien ‘Ĕlôhîym dat dit goed was.
En ‘Ĕlôhîym het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip. En ‘Ĕlôhîym het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van ‘Ĕlôhîym het Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape. En ‘Ĕlôhîym het hulle geseën, en ‘Ĕlôhîym het vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde, onderwerp dit en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip. Verder het ‘Ĕlôhîym gesê: Ek gee nou aan julle al die plante wat saad gee, wat op die hele aarde is, en al die bome waar boomvrugte aan is, wat saad dra. Dit sal julle voedsel wees. Maar aan al die diere van die aarde en al die voëls van die hemel en al die kruipende diere op die aarde, waarin ’n lewende siel is, gee Ek al die groen plante as voedsel. En dit was so.
Toe sien ‘Ĕlôhîym alles wat Hy gemaak het, en dit was baie goed. En dit was aand en dit was môre, die sesde dag (Gen 1).
DIE
