sien ver, oneindig ver,
en U weet alles.
U weet dus dat ek dit goed bedoel.
Daar is nie bedrog in my hart nie.
Daarom vra ek mooi dat U dit in ag sal neem
wanneer U ’n oordeel uitspreek en voltrek.
Dat U wat hoog is, nie my opregtheid sal miskyk nie.
Ek weet U sal nie, want U sien dwarsdeur my;
my motiewe lê oop en bloot voor U.
Maar die kwaaddoeners se knoeiery ontstig U.
Ek hoop vir hul onthalwe dat hulle teen U gepantser is,
dat hulle u boog en brandpyle kan ontwyk.
Hulle kan niemand anders die skuld gee
vir wat hulle gaan tref nie –
hulle is die skeppers van hul eie ondergang.
Die onheil wat by hulle uitbroei
en wat hulle uiteindelik gaan vernietig,
is hul eie maaksel.
Hulle trap in hul eie strik,
hulle tuimel kop eerste in die gat
wat hulle vir ander gegrawe het.
God sorg vir die regverdiges –
en dít is iets om oor te sing.
Luister dan hier, julle almal:
“Prys die Here vir wat Hy doen!”
Lees Psalm 8 | 9 Januarie
Wat is ’n mens dan …?
Here, ons Heer,
u Naam klink helder oor die aarde heen,
u roem skitter aan die hemel.
U mag strek verby my verste denke oor U.
Selfs die kleinste ou kindertjies weet dit wanneer
hulle sing: “My God is so groot, so sterk en so magtig;
daar’s níks wat my God nie kan doen!”
Hul stemmetjies doof die slimstories uit;
die kordate kenners bly stil as kleintjies sing.
En kyk ek op, na die sterre, ken ek eensklaps my plek.
Want as ek my die ruimte ánderkant my blote oog verbeel,
slaan dit my heeltemal stom. Dan weet ek nie hoe U mý,
stofkolletjie, raaksien nie; nog meer: dat U aan my dink nie.
Tog weet ek dat u grootheid bevestig word
juis deur u aandag aan besonderhede,
u diepe nadenke oor klein dingetjies
en piepklein mensies.
Op ’n manier – en ek weet regtig nie hoekom nie –
het U die mens verhef. Het U aan ons ’n waarde
gegee wat ons waaragtig nie verdien nie:
U het ons dan ampergode gemaak!
’n Soort baas oor u handewerk.
U het ons gekroon met aansien wat ons verleë maak,
omdat ons weet dat ons dit nie werd is nie.
Ag, Here, ek verstaan hiervan niks,
ek sê maar net dankie vir die diere, die voëls, die visse –
almal ú skepsels, wat my lewe so oneindig verryk.
Leer my elke dag om mooi te kyk
na wat U aan my toevertrou het –
U wat so mooi na mý kyk.
Here, ons Heer,
klokhelder klink u Naam oor u skepping heen!
Lees Psalm 9:1-7 | 10 Januarie
Hoor my hart
Here, vandag borrel die vreugde sommer in my op!
Dikwels is my blydskap mos … stiller, besadiger –
ek is tog nie meer ’n kind nie
en uitbundigheid by ’n grootmens
laat niksvermoedendes skeef opkyk.
Maar vandag is dinge anders;
ek is immers die getuie van ’n Godswonder.
Daarom: “Kyk maar as julle wil!
Hóór my as ek sê God se goedheid
het nie grense nie. Sien tog my vrolikheid
voor die Here – ja, ek is sommer lus om te sing!”
Here, dankie dat ek hierdie dag kon beleef.
Dat ek kan leef, is ’n onmeetlike voorreg.
En dat ek die soetheid van oorwinning
steeds agter in my keel kan proe,
maak hierdie lewe ’n loutere genot.
Dankie vir u ingrype.
Dankie dat ek dié dag gegun is, dat ek kon sien hoe U
met kwaaddoeners klaarspeel. Tog verstommend
hoe hulle die aftog blaas wanneer U aankom!
Oor hul voete val soos hulle haastig padgee,
so ver moontlik van U af weg.
Want U het op u troon gaan sit
en hulle net één kyk gegee –
en toe is dit verby.
Hul hele ou wêreldjie het ineengestort.
Hul naam is tot niet, uitgewis, asof dit nooit bestaan het nie.
Wie sal ooit weer oor hulle praat – behalwe om te vertel van dié keer
toe
