in slypende wind en verblindende mis
ons begeertes met weerlig en hael uitwis
en die kruipende waters wat alles bedreig,
bó die mes se kerf teen die stam laat styg?
Is dit nou die wraak van die aardse dinge
wat ons jaag met ’n haat na die hemeltinne?
“Agter ons in takke van die bome vasgekeer
spring die wildekat en apies klaend heen en weer,
maar uit bosse voor die waters wat ons volg,
maanhaarleeu en kalf, duikerlam en wolf,
vinnig voor ’n Herder, één kudde teen die bult,
draf ons langs mekaar, wedersyds geduld;
wedersyds geduld, leeu en lam, deur die nood één
draf ons oor die klippe, draf ons deur die reën,
draf ons langs mekaar, Sy kudde aangehits
met wit swepe na die hoogste spits.”
Maar dan groei die haat: wie die vinnigste
klim teen die rots kan miskien die enigste
wees wat dié nag in genade sal bly.
Toe gryp hy sy mes teen die steilte en sny
en steek sy pad langs die hygende flanke oop
dat hy vryer kan trek aan die wortels en loop
oor die lys na die rots; en sy kierie die klink
teen kneukels en koppe wat een vir een sink
terug deur die reën en rol en ingly
slap in die waters wat kwaaier uitsprei
waar die voëls moeg en honger in klompe
neerstort in die donker of tjulp op drywende stompe.
“U stroom groot en grys om die klip
en die wêreld bly enkel ’n stip
in U roering en kolk.” Laat die nag het hy
sy hand oor die laaste kriekie gesprei –
en toe die more rooi oor die waters skyn
en ’n walvis wat spuit soos ’n kleinvis verdwyn,
klou hy vingers en naels aan die klip
wat skielik soos ’n dier onder hom ruk.
“Al was ek op aarde U sterkste mens
tot die end . . .”
Maar die blink sens
van die golwe maai oor die rots.
“Ag, alles bly stroming en donker geklots
van diep branders . . . buite U Ark van Genade.
En wat is die mens, en wat is sy dade
sonder U? Ek spartel in seë, snik
in U branding, sink tot slik . . .”
Toe breek uit nastuiwende wolke hoog
en diep in die waters ’n groot reënboog.
Mont-aux-Sources
Ons eerste liefde was
’n wit galop van hingste
kniediep deur die gras:
ontdekkings, avonture
in die grotte, ’n geil slaap
in holtes langs rooi vure.
Nou starend van die koue krans
voed een bron ons vergesigte –
’n hoër vreugde, dieper angs.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
