Wat die hart begeer. Amelia Strydom

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Wat die hart begeer - Amelia Strydom страница 6

Wat die hart begeer - Amelia Strydom

Скачать книгу

die geles wat Mamma vir my gekoop het. Geel was haar beste kleur.”

      Onthou sy dit, of het sy dit by een van hulle gehoor? Hoe helder is haar prentjie van haar ma? Sy eie voorskoolse jare is ’n blur.

      “Jou oues is te klein.” Die plan was om presies so ’n paar te koop en dit stilletjies om te ruil, maar toe kon hy nêrens geles in ’n nommer tien kry nie.

      “Issie, hulle pas.”

      Nou wat nou? Moet hy ferm optree? Wag, wat sê daai boek oor dissipline? Die een wat halfgelees op sy bedkassie lê en stof vergaar? Logiese gevolge. Hy hurk voor Audrey. “Orraait, dis jou voete. Onthou net die stewels moet aanbly tot julle terugkom, al druk dit jou.”

      “Dankie, Pappa!” Sy gooi haar arms om sy nek voor sy weghuppel.

      Hy vryf oor sy oë. Weet daardie skrywer waarvan sy praat? Watse soort pa laat sy kind skoene aantrek wat seermaak?

      “Jy nie bang die governess kla jou aan vir child abuse nie?”

      Zander het ’n manier om in te zoem op mens se diepste vrese.

      “Of hardloop tabloids toe nie? Ek sien al die lamppale: Stinkryk akteur te suinig vir kinderskoene.”

      “Nie snaaks nie.”

      “Jy wil mos ’n wildvreemde vroumens hier laat intrek.”

      “Hoe anders, Zed? Moes ek haar elke dag vroualleen tussen Noetzie en Knysna laat ry het? Op hierdie grondpad, verby ’n plakkerskamp?”

      “Ek dog jy’s nie lus vir mense nie. Ons moet vuurmaak onder jou hunky ass om jou by die voordeur uit te kry.”

      “Kyk hoeveel jy daarvan hou as tannies jou met koffie gooi.” In die Wimpy, nogal, voor Audrey.

      “Hoe weet jy die juffrou is nie ook ’n hater nie? Ons ken haar nie van Adam nie, netnou sny sy jou keelaf in jou slaap.”

      “My kamerdeur kan sluit, en sy’s van Eva, nie Adam nie.”

      Dis wat hom die meeste pla. Deesdae verdeel hy die vroulike spesie in drie groepe: Nuuskieriges wat enigiets sal doen om “die waarheid” uit hom te trek, hoogheiliges wat glo hy is ’n moordenaar en verdien om in die hel te brand, en mansoekers wat vere voel oor wat met Sherry gebeur het, solank hulle haar geld kan help uitgee.

      “Sit haar in die cottage,” stel Zander voor. “Nelia-hulle trek einde volgende maand uit. Tiek tok, tiek tok …”

      “Nie weer daai storie nie.”

      “Wat het jy teen Nelia? Sy’s gorgeous en ek hoor cougars is die beste lovers. Ervaring en dankbaarheid is glo ’n killer combo.”

      Moet wees, sy lewe het pas voor hom verbygeflits. “Watter deel van ‘Ek soek nie ’n vrou nie’ verstaan jy nie?”

      “Versigtig, jy sal my vals hoop gee,” spot Zander. “Jy weet ek het since forever ’n crush op jou.”

      “Hm, ek het jou anderdag dieselfde vir Kabelo hoor sê.”

      “Ek kan multitask. Grappies op ’n stokkie, Fran. Jy hoef nie met haar te trou nie, just have some fun. You need to get –”

      “Sjarrap, Zed. So van fun gepraat, mis jy nie die Jozi vibe nie?”

      Zander ignoreer die skimp. “Om jouself te straf gaan haar nie terugbring nie.”

      “Wat laat jou dink ek –”

      “I checked my birth certificate, darling, ek’s nie gister gebore nie. Stry dat Bellavista jou custom-made hell is? Sherry se pappie kan jou uit die graf uit soos shit laat voel. I’m king of the castle, you’re the dirty rascal.”

      Strooi, hy het g’n ’n chip op sy skouer omdat hy arm grootgeword het nie. Of minstens nie ’n grote nie. “Audrey vrek oor die see.”

      “Daar’s ander strandhuise. Make a fresh start.”

      “Ek sal nog.”

      “Wanneer? Dis al meer as ’n jaar. And let’s be honest, ons het Sherry jare voor die ongeluk al verloor. Jy moet aanbeweeg, en dating is ’n goeie begin.”

      “Audrey is my eerste prioriteit. En verhoudings is tricky genoeg sonder kinders.” Vra hom, Ma het dit voor sy kop gegooi wanneer hy iets durf sê het oor die losers waarmee sy haar tyd gemors het: “Ek kan nie pick and choose nie, Franco, watter man sien kans om ’n ander se kind groot te maak?”

      Zander flap sy hand. “Nonsens, Audrey het iemand nodig om girly goed mee te doen. Arme kind het nie eens ’n tannie of ’n ouma nie.”

      Nee, hy is die somtotaal van haar bloedfamilie. Hy was ’n enigste kind; Sherry se boetie is klein dood. Audrey het nooit een van haar oumas of oupas geken nie. Nie ’n hengse verlies nie: Sy skoonma se lewe het om haar regsloopbaan gedraai, sy ma s’n om mans. Watwonderse oupa-materiaal was daar ook nie. Tjaart Myburgh het “liefde” G-E-L-D gespel, en sý pa …

      Wow, inspirerende rolmodelle. Geen wonder hy en Sherry was bang om kinders te hê nie. Ook maar goed Audrey het net gebeur. Nou kan hy hom nie ’n lewe sonder haar indink nie, al het hy nie ’n clue wat hy doen nie.

      Was dit ’n moerse fout om haar uit die skool te haal? Hy het amper van sy stoel af geneuk toe die opvoedkundige sielkundige tuisonderrig voorgestel het. Hy was die grootste stoutgat in sy skool, netnou is dit aansteeklik. Boonop het hy nie die tyd – of die geduld – vir leeslessies en somme nie.

      “Net tot sy haar ma se dood verwerk het,” het die sielkundige geantwoord. “Kry ’n privaat onderwyseres. Verkieslik iemand met ervaring van tuisonderrig en ’n praktiese benadering – Audrey se leerstyl is sterk kinesteties. Ek gee vir jou die tuisskoolvereniging se kontakbesonderhede.”

      Dit was amper té maklik. Hy het ’n advertensie op die homeschoolers se Yahoo-groep gesit, en twee dae later ’n e-pos van die Langeveldt-vrou gekry. Daar was ander aansoeke, maar sy was eerste prys. Sy het ’n Montessori-program ontwerp wat goed op die internet verkoop, en hou werksessies vir ouers wat dit tuis wil gebruik.

      “Bye, Pappa.” Audrey se vrolike stemmetjie laat hom omdraai. Hy tel haar op, druk haar so styf vas dat sy giggel en stoei om los te kom.

      Toe sy wegskarrel, gee Zander hom ’n streng kyk. “Jy’s nie off the hook nie, ons praat weer.”

      Whatever, hy het nie krag om te stry nie. Lank nadat hulle weg is, bly hy voor die venster staan, sy blik op die bedonderde oseaan.

      Toe Mienke ná twee koppies rooibos in die pad val, is die N2 ’n miernes. By die Noetzie-afdraai wag sy lank vir ’n gaping in die aankomende verkeerstroom.

      Toe die wiele die teer verlaat, ratel haar tande behoorlik. Hoe is dit moontlik dat so ’n pad na een van die land se mees eksklusiewe strande lei? Volgens die internet is Noetzie ’n gewilde dagbestemming vir vakansiegangers. Inheemse woude, fynbos, ’n bykans ongerepte strand … wat meer kan ’n mens vra?

      Sy veronderstel die honderd-en-sestien kliptrappies tussen die parkeerterrein en die strand kan

Скачать книгу