het ’n platoniese vriendskap tussen hulle ontstaan wat sy baie waardeer. Toe hy haar een middag nooi om die aand vir hulle by sy huis te gaan kosmaak, willig sy sonder skroom in. Dit word ’n heerlike aand, en sy leer hom ken as ’n vriendelike, saggeaarde man met ’n sin vir humor wat haar dikwels hardop laat lag. Sonder dat sy skuldig voel daaroor. Dis net asof hy dit regkry om Johny so ’n bietjie na die agtergrond van haar gedagtes te verskuif.
Die verwery van die huis vorder ook goed. Thomas is nie ’n vinnige werker nie, maar wat hy doen, doen hy deeglik. Dimitri kom amper elke aand verneem of sy nog tevrede is, en dan loop hy eers ná ’n tweede koppie koffie.
Die dak en mure is klaar, en Thomas is reeds besig met die verf van die vensterrame, toe Wilhelm op ’n dag vra hoe ver sy is met die opknap van haar huis. Op die ingewing van die oomblik nooi sy hom om die aand by haar te kom eet sodat hy self die vordering kan sien.
Toe hy ná werk by haar opdaag, vertel hy dat hy so pas ’n telefoonoproep van sy gewese vrou se man gekry het. “Hy sê Tilla het inmekaargesak en is in die hospitaal opgeneem. Die dokters het nog nie ’n diagnose gemaak nie, want hulle wag nog op die uitslag van toetse, maar die vermoede bestaan dat sy ’n ligte hartaanval gehad het.”
“En jou kind nou?”
“Marius sê ek hoef nie bekommerd oor haar te wees nie, hy sal mooi na haar kyk. Maar ek …”
“Jy is tog bekommerd,” sê Nadia toe hy swyg. “Ek het dadelik agtergekom daar is fout toe jy hier aankom. Jy is nie jouself nie.”
Hy bly ’n rukkie stil. Toe sê hy: “Ja, dis seker maar logies dat ek bekommerd is. ’n Stiefpa is nie ’n eie pa nie. Ek hoop maar dis nie so ernstig dat Tilla lank in die hospitaal moet bly nie.”
“Ek het iets te ete gemaak. Maar ek sal verstaan as jy nie vir ete wil bly nie.”
“Nee, ek sal graag saameet. Daar is tog niks wat ek aan die saak kan doen nie.”
Toe hy ná ete wil help om die skottelgoed te was, keer sy hom egter, want hy was die hele aand stug en in homself gekeer. “Nee, dis nie nodig nie. Dis nog vroeg, en ek het niks anders om te doen nie. Ek glo jy wil liewer huis toe gaan.”
Hy lyk dan ook verlig, en vertrek dadelik.
Op pad werk toe die volgende oggend dink sy daaraan dat Dimitri nie soos gewoonlik die vorige aand kom koffie drink het nie. Hy het seker Wilhelm se motor gesien en wou hulle nie pla nie.
Maar toe sy by die spreekkamer kom, neem ander dinge haar aandag in beslag, want Wilhelm wag al op haar om te sê hy staan op vertrek. “Ek het klaar met dokter Strydom gereël,” deel hy haar mee. “Hier is sy telefoonnommer in geval van nood. Hy sal so negeuur spreekkamer toe kom. Ek ry sommer nou dadelik Johannesburg toe.”
“Het daar iets gebeur?”
“Tilla het ’n tweede hartaanval gehad, en dinge lyk nie goed nie.”
“Ek is jammer om dit te hoor. Wanneer verwag jy om terug te wees?”
“Ek sal later daaroor besluit. Dit hang af van Tilla se herstel.”
Hy het kwalik vertrek, of Marda Kotze kom die spreekkamer binne. “Ek het nie tyd gehad om ’n afspraak te maak nie, maar julle lyk gelukkig nie besig nie. Is Wilhelm al hier?”
“Hy was hier, maar hy het so pas Johannesburg toe vertrek.”
“Johannesburg toe! Om wat daar te gaan maak?”
“Sy gewese vrou is in die hospitaal.”
“So! En wat makeer haar hierdie keer?”
“Sy het ’n hartaanval gehad.”
Marda snork onvroulik. “Hm, jy mag daardie storie glo, maar nie ék nie. Toe Tilla met Wilhelm getroud was, wou sy hom nie hê nie. Maar noudat sy klaar die groener gras anderkant die draad geproe en uitgevind het dis nie so soet nie, werp sy alles in die stryd om hom terug te kry. Ek hoop nie Wilhelm laat hom ’n tweede keer vang nie.”
Nadia is nie lus vir die vrou se geskinder nie, maar haar stilswye sit Marda nie af nie.
“Wat Wilhelm nie weet nie, is dat Tilla se huidige man al raadop is, want niks wat hy sê of doen, stel Tilla tevrede nie. Tilla het glo al reguit vir hom gesê Wilhelm was ’n baie beter man as hy. My ouers en Wilhelm se ouers is bure daar in Johannesburg, so ek is ten volle op hoogte van sake.”
“Dokter Strydom neem waar in dokter Louw se plek,” sê Nadia vinnig toe Marda stilbly om asem te skep. “Hy behoort negeuur hier te wees. As u in die wagkamer –”
“Nee, dankie, ek laat nie ’n ander dokter aan my vat nie. Het jy geweet Tilla is skaars ’n maand ná hul egskeiding met Wilhelm se beste vriend getroud? En soos dit gaan, was Wilhelm natuurlik die laaste om te hoor van die affair wat hulle toe al maande lank aan die gang gehad het.”
“Nee, mevrou, ek weet niks van dokter se privaat sake af nie. En ek verkies om dit nie te bespreek nie.”
“Ag, ek sê maar net. En bly maar stil oor die dinge wat ek jou vertel. Maar ek weet wat ek weet. Dit sal my nie verbaas as hy daar kom en sy’s blakend gesond nie.”
Nadia blaas verlig haar asem uit toe Marda loop. Dit moet naar wees om so jaloers te wees, dink sy by haarself. En dan sit die vroumens nog self met ’n man van wie sy nie wil skei nie.
Hoewel Nadia dokter Strydom in sy sewentigerjare skat, kom sy gou agter hy is ’n bekwame man. En uitgehonger vir geselskap. Hy benut omtrent elke ledige oomblik deur met haar te gesels. Gelukkig nie om haar uit te vra nie, maar eerder om haar van sy stokperdjies en kleinkinders te vertel.
Die aand toe sy by die huis stilhou, kom Dimitri haar tegemoet. “Wat is jou planne vir vanaand?”
“Niks belangriks nie. Hoekom vra jy?”
“Het jy nie lus om te gaan uiteet nie?”
“Hoekom? Is jy te lui om kos te maak? Jy kan maar hier by my kom eet. Ek kan sommer vir ons iets saamflans.”
Hy gee ’n laggie. “Nee, ek is lus vir restaurantkos. Kom ons gaan eet op George.”
“Goed, maar ek sal eers moet verklee.”
“Maak so. Ek moet ook nog iets anders gaan aantrek. Hulle sal dink ek is ’n boemelaar en my die restaurant belet as ek só daar aankom.”
“Inteendeel. Al is jou hemp vol verfmerke, sal jy steeds die meisies se koppe laat draai,” sê sy impulsief. En skrik haar boeglam toe sy opkyk en ’n ondeunde vonkeling in sy oë sien. Sy ruk vinnig haar kop weg. “Sien jou later.”
Toe haas sy haar die huis binne, en wonder wat op aarde haar besiel het om sulke ondeurdagte woorde te uiter. Netnou heg hy ’n ander betekenis daaraan en verbeel hom hy laat háár kop draai. Allesbehalwe! Sy is die laaste mens op aarde wat sal toelaat dat haar kop weer draai!
Tog bestee sy ’n bietjie ekstra sorg aan haar voorkoms. Net dat hy hom nie vir haar hoef te skaam nie. Net om te wys sy weet darem nou al van beter in die lewe as destyds toe sy as kind met gelapte klere en skurwe hakskene geloop het, maak sy haarself wys. Maar daar is ’n eienaardige
