… ek dink daaraan om weer die Dordtse wette aan te hang.”
“Voor jy aanhang wat jy wil aanhang, gaan verklaar net eers by Vader Stefano dat jy my mislei het, en ek vir jou, dat ons mekaar nooit regtig liefgehad het nie, dat ons huweliksbevestiging daarom op valse gronde berus, dus ongeldig is en nietig verklaar moet word.”
“Jy wil hê ek moet vir my priester lieg?”
“Ja, Wim, dis wat ek wil hê.”
“Oukei. Maar jy weet ek was lief vir jou? Dis hoekom ek jou kerk aanvaar het.”
“Ek weet, en ek vir jou. Maar dis nie nou die punt nie.”
“Oukei,” sê ek.
“Hoe gaan dit met Dolly?” vra sy.
“Dolly?”
“Daardie doktervriendin van jou … dokter Dolly watsenaam?
“Molly. Dit gaan goed met haar.”
“Is julle nog ’n item?”
“Ons was nog nooit ’n item nie, Mira, ons is net goeie vriende.” Ook nie eens meer sulke goeie vriende nie, blyk dit nou.
“Onthou jy vir Rachel … Rachel Pope?”
Ek verskuif regopper. “Ja, Mira, ek het saam met haar man gewerk, en ons het mos almal sosiaal saamgekuier ook. Ek onthou vir Rachel. Wat van haar?”
“Sy’t mos daardie aaklige ding oorgekom. In haar eie huis doodgebrand, sy en Simon. Haar suster kom nog so af en toe hier by die bakkery in. Lea Bonthuys. Sy kan vreeslik baie praat, sê hulle ma is nou die dag oorlede.”
“Sê sy iets oor Rachel?”
“Wat moet sy sê, arme ding?”
Lea. Wat Rachel se ringe en Simon se horlosie gaan uitken het. “Het jy haar nommer? Dalk moet ek ook my simpatie betuig.”
“Jy? Jy ken haar nie eers nie, Wim. En wanneer het jy laas vir Simon en Rachel voor hulle dood gesien?”
“Maar laat ek haar net bel, wys ek gee om.”
“Wag, hou aan.” Ek wag. “Nee,” sê sy ná ’n rukkie, “ek het nie haar nommer nie, net ’n adres. Ek onthou nou, ek het vir haar ’n kaartjie van meegevoel gestuur. Het jy ’n skryfding? Per adres TipTop Auto Body Repairs, Hendrick van Eck-straat, Rosslyn.”
Lenny bel twee dae ná Mira. “Hulle wil niks weet nie,” sê hy.
“Ja, so verwag.”
“Sorry, Wim.”
“Moenie vir mý sorry sê nie, sê sorry vir al die dooies en verminktes en vermistes wat agter op Simon Pope se spore lê.”
“Ek wens ek kon iets meer doen, maar as die hoofde besluit hulle gaan nie lugdienste vir passasierslyste dagvaar nie, dan’s my hande afgekap.”
“Dis nie jou skuld nie. Ek sal ’n ander manier bedink.”
“Wees versigtig, Wim.”
“Ek moet daai vyf vermiste kinders kry, Lenny. En die man wat Portis se voete gevat het. Al is dit die laaste ding wat ek op hierdie aarde doen.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
