билан кўп сухбат қилдим.
Беҳисоб ривоятлар мен эшитгандим,
Одамийликни ҳам сенда ўргандим.
Оқ қорани фарқин англадим.
Азиз кичик Ватаним маним.
Энг қадимий шахарлардан сан,
Беш минг ёшга кирган ўзингсан,
Табиат сени икки елкангдан,
Икки дарёни оқизиб қўйган.
Сен томондан тик қоя қилиб,
Қирғоқлари сени ҳимоя қилган.
Ёвларни шунда тўхтатиб,
Беш минг йил қалқонинг бўлган.
Форсларга сени таслим қилмаган,
Александрга ҳам қаршилик қилган.
Арабларнинг йўлини қирққан,
Муғулларга жанга отланган,
Русларга ҳам бошин эгмаган,
Азиз кичик Ватаним маним.
Болаликда кўчаларни яёв кезгандим,
Қалъа қолдиқларин мен излагандим,
Қўрғонинга доим чиқиб турардим.
Ҳар кўчадан чиққан бўлоқларингдан,
Туйб туйб сувлар ичардим.
Ҳарорати хар ҳил эди уларда,
Ширинглиги ҳам хар ҳил, эсимда.
Ёшлигимдан тарихинга қизиққан эдим,
Беш минг йил ичида қандоқ бўлгансан.
Излардим утмишингни бор манбалардан,
Сени буюк ўғлонинг бўлган Муқанна,
Хазрати Неъматуллоҳ ва Султон ота,
Хазрати Бешир, Али Қушчи ўсган бу юртда. Китобликка ҳос камтарлик ва поклик билан,
Яшамоқда олимларинг хар бир шахарда.
Нокастликни кўрсангиз Китобликлардан,
Кўрасиз атрофдан келган келгиндилардан.
Нопоклик чиқмас асли Китобликлардан.
Ватаним, бағрингда мен ўсганимдан,
Доимо хар жойда мағрурлидирман.
***
ЯШАГИН ЯХШИСИ БУЛИБ.
Яшагин одамлар ичида доимо яхшиси бўлиб,
Кунинг битганида тобутингни кўтарсин йиғлаб.
Кўрганман, қанча майитларни улар ижирғаниб,
Тобутни кўтарган ва узатган бир қадам юриб.
Тангри кечирсин сени, – деган қабрга қўйиб.
***
Тобутингни кутарар ўғлинг, ғамли, кўзин ёшламай,
Набиранг кўтарар, йиғлаб, видоликка асло чидолмай.
Шунинг учун, боболар набираларга кўп мехр бергай,
Дея, – Набиралар олдида мехрдан қарз бўлиб кетмай.
***
БОЛАЛАРИМГА.
Доно билан болам тортишманг,
Тапгрининг ўзи уни доно яратган.
Олим билан ҳам сиз баҳслашманг,
Бу йўлда унинг мехнати синган.
Амалдор билан тортишган одам,
Нокаст тусиғига кўплаб учраган.
Тортишмангиз муттаҳам билан,
Бошқалар орқали зиён етказган.
Тортишманг, узоқ бўлинг ахмоқдан,
Ахмоқ
