eronder willen hebben?” Toen drong het tot hem door wat de bedoelingen van Hyakuhei waren geweest. Zijn handen balden zich tot vuisten terwijl zijn ogen groter werden en onmiddellijk vernauwden: ”Verdomme die klootzak! Ik ga hem vermoorden!”
Hij ging hard naast Kyoko op de grond zitten. “Nou, wat gaat er gebeuren als ze wakker wordt nu Hyakuhei er niet is?” Toya probeerde de woede te verbergen die hij voelde bij de gedachte dat Hyakuhei Kyoko wilde hebben.
Shinbe boog zich over haar heen. “Laten we het uitzoeken.” Hij tikte Kyoko zachtjes op de wang. “Kyoko, lieverd. Word wakker.” Hij glimlachte toen haar ogen begonnen te knipperen. Suki ging naast hem zitten wachten tot Kyoko zich zou concentreren, wachtend om te zien of alles in orde was met haar.
Kyoko's zicht was wazig toen ze haar ogen opendeed. Haar borst deed pijn. Ze hief haar hand op, legde die op haar hart en kneep even haar ogen dicht. Toen hoorde ze Shinbe.
‘Kyoko, alles goed met je?’ Shinbe boog zich over haar heen en werd nu scherp terwijl ze naar hem opkeek.
Kyoko staarde hem even aan en voelde elke zenuw in haar lichaam tot leven komen. God, Shinbe was mooi met zijn lange, nachtblauwe haar dat om zijn perfecte gezicht hing. Zijn ogen leken op amethistkristallen terwijl hij naar haar keek. “Het gaat goed met mij.” Kyoko duwde zichzelf omhoog in een zittende positie en sloeg haar armen om zijn nek omdat ze dichter bij hem wilde komen. “O, Shinbe. Ik hou zoveel van je.”
Shinbes ogen straalden pure vreugde uit toen Kyoko zich tegen hem aan drukte. Hij vergat dat iedereen keek, glimlachte terug naar haar en vroeg: “Kyoko, schat. Wil je mijn kind baren?”
Kyoko glimlachte, “dat zou ik heel graag willen.” Ze wachtte terwijl Shinbe naar voren liep met zijn amethist-blik op haar lippen. Rond die tijd landde Suki's wapen op Shinbe's hoofd waardoor hij duizelig werd. Hij hapte naar adem van de pijn toen hij flauwviel.
Kyoko fronste zijn wenkbrauwen toen Shinbe op een hoop naast haar landde. In lichte verwarring draaide ze zich om en keek naar Suki die haar wapen met een zelfvoldane blik op de grond legde. “Aaah, Suki,” Kyoko kroop naar haar toe, de hele tijd sensueel glimlachend. Ze stak haar hand uit en pakte Suki's wang met de palm van haar hand. “Je bent zo prachtig.”
Suki's ogen werden groot toen ze achteruitkroop om weg te komen, maar Kyoko kroop naar voren en volgde haar, nog steeds glimlachend.
Toya zat daar, te verbijsterd om iets te doen. Hij keek net toe hoe Kyoko Suki met verliefdheid stalkte.
“Toya, wil je haar alsjeblieft roepen!” Suki klonk alsof ze banger was voor Kyoko dan welke demon haar ooit had laten schrikken, zelfs in de strijd.
Toya grijnsde toen hij naar voren reikte en Kyoko van achteren vastpakte, zijn handen om haar middel sloeg en haar van Suki af trok en haar recht op zijn schoot zette. Hij grijnsde naar Suki totdat Kyoko zich op zijn schoot omdraaide en schrijlings op hem ging zitten.
Zijn wereld kwam tot stilstand toen Kyoko zijn blik vasthield. De liefde die in haar smaragdgroene ogen voor hem scheen deed zijn longen pijn doen en zijn hart voelde aan alsof iemand ertegen had geschopt. Toya kon niet ademen. Het was de blik waar hij naar verlangde en waar hij vaak van had gedroomd. Nu was ze hier en staarde hem in het gezicht. Kyoko ... was verliefd op hem.
“Toya ...” fluisterde ze zacht, “kus me alsjeblieft.” Voordat hij zelfs maar aan haar vriendelijk gesproken verzoek kon voldoen, had Kyoko zich tegen hem aan gebogen en haar armen om zijn nek geslagen. Ze mompelde de woorden: “Ik hou van je,” net toen haar lippen op de zijne neerdaalden.
Toya voelde een schok van genot door zijn lichaam gaan alsof hij net was gestorven en weer tot leven was gekomen. Toen ze haar lippen voor hem opendeed, kon hij niet anders dan zijn tong diep in haar duwen, toegevend aan de kus van zijn leven, op zoek naar alle verborgen plekken die hij had willen vinden. Hij zoog haar hete adem in toen haar kus de zijne probeerde te domineren.
Zijn armen die om haar heen kwamen, bracht ze nog dichter bij elkaar terwijl een golf van bezitsdrang door zijn aderen stroomde. Haar kleine hand had zich een weg omhoog gekronkeld in zijn haar, waar ze het vastpakte en hem gevangenhield.
Shinbe kwam weer bij bewustzijn. Hij ging rechtop zitten en volgde de verbijsterde blikken van Kamui en Suki. Toen hij zich omdraaide om te kijken, viel zijn mond open. Ze zagen eruit als twee geliefden die helemaal opgingen in elkaar en niet wisten dat ze in de gaten werden gehouden. Shinbe reikte naar voren en greep Suki's arm, schudde die om haar aandacht te trekken, hoewel zijn ogen nog steeds op het paar waren gericht.
Suki draaide haar gezicht een beetje om hem te laten weten dat ze erkende dat hij met haar arm had geschud, maar haar ogen waren nog steeds gefixeerd op Toya en Kyoko. Geen van beiden kon geloven wat ze zagen.
Shinbe probeerde eruit te komen door zijn hoofd te schudden om de vuile gedachten die de overhand dreigden over te nemen, op te helderen. Met beter inzicht boog hij zich naar Suki. “Denk je niet dat we hem moeten stoppen voordat het te ver gaat?” Hij fluisterde oprecht en voelde zich een voyeur. “Ik bedoel, als de betovering eenmaal is uitgewerkt en Kyoko weer normaal is, zal ze boos zijn als ze niet nog steeds heel is.” Shinbe wist dat Suki de dubbele betekenis zou begrijpen.
Suki bloosde toen ze naar hem keek. “Ja, ik ben gewoon blij dat hij haar tegenhield voordat ze mij dat aandeed.” Grijnsde ze.
Shinbe trok een wenkbrauw op en vroeg zich af wat hij in godsnaam had gemist.
Kamui, die zwijgend van verbazing had staan kijken, hoorde Suki's opmerking. Hij kon er niets aan doen ... de gedachte dat Kyoko Suki zo in een lip-lock zou zien. Het bracht hem in een lachbui die hij probeerde te onderdrukken, maar het lukte niet.
Shinbe en Suki grinnikten toen Kamui zijn dwaze kop eraf lachte, maar toen keek Suki terug naar Toya en zag hoe zijn lichaam al in een verleidelijk ritme begon te bewegen tegen dat van Kyoko. Ze wist dat ze op de één of andere manier moesten ingrijpen.
Toya was in de hemel en nam alles van de kus die hij kon. Hij nam de kus nog dieper aan toen zijn passie begon te ontvlammen. De noodzaak om Kyoko tot de zijne te maken, sist in zijn bewakersbloed. Hij gromde zacht toen zijn hand haar achterhoofd vastpakte. Zijn vingers gingen gespreid door haar haar terwijl hij haar verder in de nu veeleisende kus trok.
De manier waarop ze op hem zat met haar benen aan weerszijden van hem, hij kon haar warmte voelen tegen zijn toenemende behoefte. Toya legde zijn andere arm lager op haar rug terwijl hij zich tegen haar aan drukte. Door het gevoel verloor hij de controle. Hij was zich niet bewust van allesbehalve zijn behoefte om alles van haar te hebben.
De stimulerende geur van verlangen die ze uitstraalde, liet hem weten dat ze klaar was om de zijne te worden ... voor altijd. Het enige wat hij nodig had, was in haar zijn ... diep in haar.
Shinbe en Suki realiseerden zich dat het ver genoeg was gegaan en ze konden zien dat geen van beiden de controle meer had. Shinbe stond op en Suki stond naast hem op, hun glimlach was nu verdwenen. Beiden te bang om te naderen. Het was niet meer grappig.
“Toya, stop hier alsjeblieft onmiddellijk mee. Denk eraan ... Kyoko is betoverd en weet niet wat ze doet. Toya!” Riep Shinbe, in de hoop dat hij niet te laat was. Hij deed een snelle stap achteruit toen Toya's hoofd omhoogschoot.
Toya's ogen werden zilver en werden vervolgens rood terwijl hij gromde, een waarschuwing voor hen om zich terug te trekken.
Shinbe deed beschermend een stap voor Suki uit. “Dat is Toya niet,” siste hij terwijl hij zijn staf zo hard vastpakte dat zijn knokkels wit werden. Hij moest een manier
