шәһәр, шул урамнар юкса,Шәүләләре генә шомлы бигрәк.
Һәр икебез мәйдан уртасында
Шыр ялангач калган кебегрәк.
Әрсез карашлардан куырылып,
Хәбәр көтәм ятим бусагаңда —
Кулъязмамны яндыр. Яктылыгы
Тычкан уты кадәр булса да.
Быелгы көз
Целому морю нужно всё небо, Целому сердцу – нужен весь бог.
Эзлә мине! Бу җанбасар төндә
Һәркем үз өнендә
бикләнергә хаклы:
кем – саргайган кәфенлеген манды,
кем – тарайган аен алып такты,
кем – үз элмәгенең таш төерен йотты,
без отылган икән, димәк,
кемдер отты,
чигә буйлап агып төшкән чыктан,
көпшәсенә тынды үлем коты.
Эзлә мине! Төнге көзгеләрдә
Һәркем үз мөгезе чалынудан курка,
кем – агачка таккан кулъяулыгын чишә,
кем – ваз кичә табынудан утка,
ялгыз фонарь гына төннәр буе тагын
тәрәзәгә тери
кайнар яңагын.
Кем дә белми шәһәр читендәге
бер чиркәүдә
шәмнәр янганын.
Кем дә белми нинди зилзиләнең
кагылганын елгыр итәгеңә.
Син бу җирне күктән яклаганда,
тынсыз күзәттеләр – читтән генә —
бар изгеләр, Газазилнең үзе
сөрелгәннән тәү кат көндәшенә түзде.
Син бу җиргә аклык теләгәндә,
беренче кар ятты күләгәңә,
газап дарларыннан калды агач тәре —
тынды Кояш. Тынды Кояш сәгатьләре —
«син көзләрдән озын, кузгалмый тор,
мизгел…» —
Җирнең бер күчәре, бәлки… бәлки, сүздер…
Язмышына күндәм – күгәрченнәр генә,
янган шәмдә – өмет – бермәл сүнәренә,
карашында янган яшеллектән битәр,
бар да яфрак көле – үтәр әле, үтәр…
Җир күчергән сүзнең күптән йомык эзе —
кем дә белми – бәлки… бәлки, бездер?..
Мин бу көзгә язлар белән түлим,
һәр икебез өчен —
тиргәмә.
– Официант, үтә кыйммәт хакка —
Төтен, каһвә, тын әңгәмә —
бераз соңрак, кыямәткә кадәр —
ике ядрә – сул чигәмә.
Мин бу көзгә язлар белән түлим,
соңгылары булсын —
кызганма.
– Официант, боз һәм бәгырь суы! —
күз кабагым корып сызлана.
Мин бу көзгә меңе белән түлим —
бөтен бер Аллага
зарык күңел белән.
– Официант, күрше өстәлләргә —
челлә кайнарлыгы, тылсым-үлән,
бераз соңрак, көннәр сүрелгәндә,
һәркайсына өмет – ике күләм.
Тыйма, зинһар, мин бу көзнең инде
кимрәк хакка килешмәсен беләм.
Шәһәр шәмдәлендә ялгыз фонарь гына,
өмет тыны белән бөтерелә карлар —
яран сырган якты тәрәзәдән
таңда, бәлки, Изге Ана карар,
борылышта әле пәйда булган
актык шәүләләрнең каудары —
пәйгамбәрдер,
