Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке). Антология

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология страница 37

Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология

Скачать книгу

хатлар

      Тапшырылды инде,

      Әйтер сүзләр калды уйда,

      Буталышып.

      Тулай торак.

      Аның тирәсендә

      Тупыл коя яфрак,

      Тукталышка карап

      Озатып кала кызыл автобусны…

      Ә син хәзер ерак,

      Мин дә синнән ерак.

      Тулай торак тәрәзәсе

      Карап тора елап.

      Иртә әле атылырга

      (Рәфикъ Юнысның «Корабыбыз батып барганда» дигән язмасын укыгач туган уйлар)

1.

      Капитан!

      Кораб комга бата,

      Әйе, суга түгел, комга.

      Түгел буын гына,

      Халык бата.

      Капитан,

      Иртә әле атылырга.

      Ач күселәр сибелделәр тирә-якка,

      Чүлдән киталсалар,

      Исән калыр алар.

      Ә бетсәләр,

      Аннан инде кире кайтмыйлар.

2.

      Без диңгездә идек,

      Аңа кадәр океанда…

      Мин хәтерлим елгаларны,

      Саф чишмә суларын,

      Мин хәтерлим горур экипажның

      Бөек кыз-улларын.

      Без батарга тиеш түгел әле,

      Капитан! Бәлкем, язмыш ялгышкандыр,

      Бәлкем, каргыш ябышкандыр безгә…

3.

      Нух көймәсе йөзә.

      Капитан,

      Ярдәм кирәк диеп сигнал бирик.

      Бер кызыбыз белән бер улкайны

      Пәйгамбәргә биреп җибәрик.

4.

      Уңга борыл,

      Уңга таулар үскән.

      Биек таулар ташлы тимердән.

      Кадерләрлек берни калмады,

      Ни кадерле газиз гомердән?!

      Әйдә, бәрел шул тауларга, дустым,

      Әйдә, таулар бәрелсен безгә.

      Берни булмас,

      Таш-тимер тәнебез.

      Урын бирик давылга, җилгә.

      Таратсын ул комны

      Кире диңгез ярларына.

      Капитан,

      Кем әмере зур корабны батырырга?

      Океанда, зур-зур дулкыннарда

      Атынырга безгә, атынырга.

      Капитан,

      Сиңа иртә әле атылырга.

      Ике телсез

      Курка-курка бүген ике телсез,

      Куллар болгый-болгый дөньясына,

      Каһәр төшкән, диләр, әллә шунда

      Тәгәрәгән инде дөньясы да.

      Калтыранып кына җилне коча, күптән

      Зинданнарда атмый калган таңнар.

      Ярсып-ярсып канаган күңелне,

      Белмим инде, хәзер кемнәр аңлар?

      Кайтаваз да хәзер өзек-өзек,

      Сызык-сызык булып сибелә.

      Телсез заман яңа дәүләт төзи,

      Миңа никтер шулай сизелә.

      Телсез заман яңа дәүләт төзи,

      Диварларны ватып-җимереп.

      Үз яманын ямаулыкка төреп,

      Манарадан аска төкереп.

      Телсез заман яңа дәүләт төзи,

      Артык теллеләрен үтереп.

      Әнә анда минем яшьти ауный,

      Караңгыдан туеп, исереп.

      Алар анда яңа дәүләт төзи,

      Яңа кояш элеп буш күккә.

      Без үзебез акылдан шашканнар,

      Һәм шашканнар никтер бик күпкә.

      Нинди дәва язар безгә язлар,

      Бу ясалма чирдән ни бирер?

      Ике телсез, куллар болгый-болгый,

      Үз

Скачать книгу