style="font-size:15px;"> – Onlar qayıqda üzüb getmişlər, – digəri dilləndi.
– Ola bilməz, onlar üzüb getmiş olsaydılar, çayın aşağısındakı döyüşçülərin gülləsindən qurtula bilməzdilər.
– Mənim döyüşçülərim irigözlü olmalıdır. Bir ay yol gəlmişik, bu müddətdə yalnız bircə skalp ələ keçirə bildik… Onların arasında qız var, bizim döyüşçülər isə evlənməlidir, – irokez dəstəsinin başçısı dedi.
Xoşbəxtlikdən Meybl onların dediklərini anlamırdı. Ləpirçi mənalı bir tərzdə Casperə baxdı. Casperin qaşları qəzəblə çatıldı.
İrokezlər sahilə göz gəzdirərək yavaş-yavaş çayla aşağı getdilər. Onlar basdırılmış süni kolların yanından keçəndə Ləpirçi səssizcə güldü. Lakin onun sevinci çox çəkmədi. Lap sonda gedən irokez birdən dayandı və süni kolluğa diqqətlə baxmağa başladı. Şübhələndiyi hiss olunurdu. Bu, gənc və təcrübəsiz bir hindu idi. Yoldaşlarına xəbər vermədən oraya yanaşdı. Hinduların hər iki dəstəsi xeyli irəlidə idi.
Yolçular gözlərini gənc irokezin dalğın üzündən çəkmirdilər. Nəhayət, o, şübhəsini yoxlamaq üçün iki budağı araladı və bir addım irəli gəldikdə qarşısında heykəl kimi dayanmış adamları gördü. İrokez diksindi, gözləri parıldadı, sinəsindən boğuq bir inilti qopdu. Çinqaçquk tomahavkını qaldırdı və onu dəhşətli bir qüvvə ilə irokezin başına endirdi. İrokez qollarını yana açıb çaya düşdü. Onu saxlamaq mümkün olmadı, su onu alıb apardı.
Bu, bir anda baş verdi.
– İndi bir saniyə də ləngimək olmaz! – Casper dedi.
Meybl qayıqda uzandı. Casper cəld çaya atılıb qayığı suya saldı. Mister Kap ona kömək edirdi. Onlar çalışırdılar ki, sahildən uzaqlaşmasınlar. Ləpirçinin qayığı onların dalınca gedirdi. Ləpirçi çayın dirsəyindən keçəndə baxıb gördü ki, Arouhedlə arvadı yoxa çıxıb. Dərhal anladı ki, tuskarora xain çıxıb.
Bu anda çayın aşağı tərəfindən qışqırıq səsləri eşidildi. İrokezlər suda axan meyiti görmüşdülər. Ləpirçi çayın ortasına çıxmaqla güllələrə hədəf oldu. Casper, Kap və Meybl isə qarşı sahilə çıxıb qayıqdan düşdülər və kolluqda gizləndilər. İndi onlar təhlükəsiz yerdə idilər.
Ləpirçi irokezlərin çarpaz atəşi altına düşmüşdü. Lakin o, yaxşı bilirdi ki, gülləyə tuş gəlməmək üçün daim hərəkətdə olmalı, qayığın səmtini tez-tez dəyişdirməlidir. Ancaq vəziyyət birdən pisləşdi. İrokezlərin təxminən onnəfərlik keşikçi dəstəsi oraya gəlib çıxdı. Çay bu yerdə aşırım əmələ gətirmişdi. Əgər qayıq aşağı getsəydi, su onu irokezlər olan sahilə aparacaqdı. Onda Ləpirçi ya öləcək, ya da əsir düşəcəkdi. Ona görə də o, var qüvvəsi ilə qayığı o biri sahilə çıxarmağa çalışırdı. Ləpirçi bunun mümkün olmadığını görəndə tüfəngini götürüb qayıqdan daşların üstünə hoppandı və daşdan-daşa atılaraq qərb sahilə çıxmağa çalışdı. Qayıq isə daşlara toxuna-toxuna gəlib irokezlər tərəfdə sahilə dəydi. İrokezlər onun bu qoçaqlığına mat qalmışdılar. Sonra özlərinə gəlib atəş açdılar. Güllələr onun paltarını bir neçə yerdən deşmişdi.
İrokezlər Ləpirçinin qayığının başına toplaşaraq ona minib bu taya keçmək istəyirdilər.
Bu zaman kollardan Casperin səsi gəldi:
– Ləpirçi, bu taya keçməyə cürət etsələr, biri də salamat qurtara bilməz.
– Şirin Su, bu gün bircə güllə də atmamışam. Özümü o avaralara tanıtmayınca əl çəkən deyiləm. Əclaf Arouhedi irokezlərin arasında gördüm. “Vəfalı” çıxdığına görə mükafata layiqdir. Ümidvaram ki, serjantın qızını güllə qabağına gətirməyibsən.
– Bu barədə narahat olma.
– Onun salamatlığı irokezlərin üzüb bu taya gəlmələrindən asılı olacaq. Onlar bilir ki, biz çox deyilik. Əgər buraya gəlsələr, dəstənin bir qismini sahildə qoyacaqlar. Gərək minqlərin bu taya adlamasının qarşısını iki saatlığa alaq. Sonra qaranlığın düşməsindən istifadə edərik.
Casper sahilə çıxan kimi Meybli bir ağacın koğuşunda gizlətmiş, qarşısını göyəm kolları ilə hörmüşdü.
Ləpirçi və Casper qayığı təhlükəsiz yerə qoydular. Kolların arasında münasib mövqe seçdilər.
– İndi görək, Casper, bu minqlərdən hansı biri cürət edib Osveqonun bu tayına keçəcək? Özü də mənim “maralvuranım” dişlərini qıcırtdığı bir vaxtda. Bir ora bax, əclafların üçü qayığa minir. Yəqin, onlar elə güman edir ki, biz qaçıb getmişik.
İrokezlər, doğrudan da, çayı keçmək fikrində idilər. Elə güman edirdilər ki, yolçular qaçıb özlərini xilas etmək istəyirlər. Onlar avar çəkə-çəkə suyun axarı ilə üzüyuxarı gəlirdilər.
– Əgər mister Kap da tapançasını işə salsa, biz onların bu taya keçməsinə imkan verib qayığımızı geri qaytarmış olarıq.
Onlar yaxınlaşırdılar. Elə bu vaxt çayın şərq sahilindən güllə açıldı. Sükançı titrəyib suya yıxıldı.
– Afərin, Böyük İlan! Amma gərək hay-küy qoparmayaydı. Görünür, bizim yaxında olduğumuzu bilmir.
Qayıqdakı digər iki irokez çaşıb-qalmışdı. İti axan su qayığı alıb apardı. Daşlara çırpılan qayıq döndü, onların hər ikisi çaya düşdü. Lakin bu yerdə su dayaz olduğundan onlar daşların üstünə çıxdılar. Amma silahlarını itirmişdilər. Qayıq isə çayın ortasında bir daşa ilişib qaldı. O biri taydakı irokezlərin diqqəti bu mənzərədə idi. Ölü irokezin meyitini su vurub aşırımdakı iri daşların birinin üstünə çıxarmışdı.
Amma iki tərəfdən heç biri həmin qayıqdan daha istifadə edə bilməyəcəkdi.
Elə bu vaxt Ləpirçi “maralvuranla” qarşı sahildə da-yanıb Çinqaçquku nişan alan irokezə atəş açdı. İrokezin də gülləsindən atəş açıldı, lakin bu güllə havaya getdi, özü isə kolluğa yıxıldı.
Ləpirçi yerdə oturub tüfəngini yenidən səylə doldurmağa başladı. Qarşı sahildəki minqlər geri çəkilir və özlərinə sığınacaq axtarırdılar. Casper bu vaxt suda bir qaraltı gördü:
– O nədir, bizə tərəf üzüb gəlir, itdir, yoxsa maral?
Ləpirçi diksindi. Gördü ki, aşırımdan yuxarıda çayla nə isə üzüb gəlir, amma yavaş üzür və bu taya yaxınlaşır. Onun başı kol budağına oxşayırdı.
– Bu, hindularin kələyidir.
Qaraltı
