бәйрәмем! Ул бөтен кешегә дә бертигез: һәркем нәрсәдер көтә, өмет итә.
– Килешәм, – диде егет. – Ул – сәяси дә, дини дә түгел, дөньядагы бөтен халык бәйрәме.
– Син кайда каршыларга яратасың?
– Миңа төрлечә каршыларга туры килде… Узган ел автобус тукталышында каршыладым, сездән ерак түгел. Берничә кеше уникенче автобусны көтәбез, юк та юк. Җиденче дә күренми… Әле ярый минем сумкада шампанский бар иде – ачтык… Армиядә постта торганда да каршыларга туры килде, урман эчендә, берүзем. Башка төрле уйлар килә… Җирсетә… Сагындыра… Сагынган кеше үзе генә белә инде…
– Син ничә ел хезмәт иттең?
– Өч.
– Ой-ой! Ә хәзер ике ел.
– Флотта барыбер өч ел. Армиядә туган-тумачаны, таныш-белешләрне бик күрәсе, кайтасы килә… Сагыну – ул шундый бер хис-халәт, аны сүз белән генә аңлатып биреп булмый, минем аңа сүз байлыгым җитми.
– Мин дә читтә бик сагындым. Шуңа Казанга кайттым. Сагынуны үзе чит җирдә яшәп карамаган кеше генә аңламый…
– Анда җылы булгандыр. Үкенмисеңме соң?
– Юк. Монда бөтенесе үз кешеләр. Эшемне яратам. Эшләп укуы (Мәнвиянең КАИда укуын егет белә иде инде) җиңел түгел, барыбер тырышачакмын. Мин гражданский самолётлар төзүдә катнашам… Тизлек әле хәзергә җитә. Менә коммунизм, дөньяда барыбыз да тигез булгач, Америкага барырга тизйөрешле очкыч кирәк булачак. – Аннары кыз серле генә әйтеп куйды: – Бездә анысы да эшләнер әле.
Хөрмәт Мәнвиянең соңгы җөмләсенә игътибар итмәде.
– Әлбәттә, шулай булачак, дөнья үсеше шуңа таба барачак.
– Күп белү тиз картаюга китерә, диләр.
– Аз белеп, озак яшәү дә кызык түгелдер.
– Барыбер үзеңнән соң ни дә булса калдырырга кирәк: балалар, оныклар…
– Әйе, әле егетләргә агач утыртырга, йорт салырга да кирәк. Минем үземнең көрәшчеләремне Сабан туйларында гына түгел, республика һәм ил ярышларында да күрәсем килә… Минекеләр, Сафин кебек, Олимпия чемпионы булмас булуын…
– Ә ул кем? – дип сорады кыз.
Хөрмәт татарлардан беренче Олимпия чемпионы, грек-рим көрәше остасы Шәгъзам Сафин турында сөйләп алды. Аның Кронштадтта бергә хезмәт иткән дусты Атаулланың якташы – Нижгар мишәре икәнен дә, аларның татарча көрәше дә үзгәрәк – аяк чалуларын да әйтергә онытмады.
Кайчагында Мәнвия, менә шушы минуттагы кебек, егетенә карый да уйлана: «Кем ул? Нинди уй-хыяллар белән яши? Тормышта максаты нидән гыйбарәт?» Хәзер кыз төшенә: Хөрмәтнең гомуми белеме, эрудициясе Мәнвия эштә белгән инженерларныкы кебек тирән түгел. Ләкин аның үз мохите бар – спорт. Кызның моңарчы «грек-рим, самбо, дзю-до, сумо, ирекле көрәш» дигән сүзләрне ишеткәне дә юк иде. Ә Хөрмәт ул терминнарны еш куллана, чөнки егет шул даирәдә эшли, яши, спортта уңышка ирешүчеләргә мөкиббән, алар турында сәгатьләр буе сөйли ала. Мәнвия үзе, авылда мәктәптә укыганда, чаңгыда йөрүдән башка спорт төрен белмәде, күрмәде…
…Егет
