baxan ekro “Düşünürəm bu məsələni tutarlı dəlil olmadan uzatmaq yersizdir,” deyib istəksiz də olsa razılıqlarını aldı. Sonra üzünü yenidən Eçsoya çevirib “İndi isə de görüm ən gözəl sınaq məkanımızı niyə yerlə bir etmisən?” Soruşdu.
Bu sözlə heyət sanki nəfəsini saxladı. Ardınca pıçıltılar və çoxlu sual işarələri yarandı. Hamı gənc Günəş döyüşçüsünün nə cavab verəcəyini gözləyirdi. Meydanın uçduğunu bilsələr də buna gənc və təcrübəsiz bir nakrinin səbəb ola biləcəyinə ehtimal vermirdilər. Bu gənc nakrin, Günəş döyüşçüsü olsa belə.
“İnanın məqsədim bu deyildi, özümü müdafiə etmək üçün buna məcbur idim,” deyə Eçso ağzı açıq qalmış heyət üzvləri qarşısında cavab verdi. “Bacara bildiyim qədər özümü sax… belə ağır tapşırığın öhdəsindən başqa nə cür gəlmək olar?!”
“Üç vidranı öldürüb yumurtanı gətirmək bu qədər çətin idi?” Soruşdu ekro.
Bu cümlə Eçsonun beyninə ildırım kimi düşdü. Elə lap başdan işlərin tərs getdiyini anlamışdı.
“Üç?!” deyə Eçso zaldakıların bir-bir üzünə baxdı. ”Mən sınaqda yüzdən çox vidranın hücumuna məruz qaldım.”
Yaşlı ekro alnını qırışdırdı. “Yüz vidra?” deyə təkrarladı. Digər heyət üzvlərinə baxdı, amma onlar da ən az onun qədər təəcüblənmişdilər. “Gəlin dəqiqləşdirək. Siz son sınaq üçün kanalizasiya dəliyindən meydana daxil olursunuz və yüz ədəd vidra sizə hücum edir. Sonra necəsə yumurtanı götürüb vidralarla birlikdə meydanı dağıdaraq heç bir xəsarət almadan oradan qaçırsınız. Düz başa düşmüşəm?”
“Əslində mən,” Eçso deyəcəyi sözləri ehtiyatla seçməli olduğunu bilirdi “birinci üç vidra ilə döyüşdüm. Sonra onlar getdikcə çoxalaraq fasiləsiz hücum etməyə başladılar. Saylarının həddi keçdiyini görüb…” hekayəsinin sonu məlum olduğu üçün burda saxladı.
“Eçso, sözlərin heç bir məntiqə sığmır,” deyə yaşlı ekro təmkinlə bildirdi. “Əslində bunu hər kəsdən gizlədirik, odur ki… Belə deyim, təlim meydanı və həmçinin xarabalıqdakı vidralar xüsusi yetişdirilmiş təlimli məxluqlardı. Sayları isə… nə qədər idi? Otuz, otuz səkkiz?” deyə yanında oturan digər üzvdən təsdiq alıb. “Bəli otuz səkkiz,” dedi. “Hər birinizə üç ədəd olmaqla on səkkizi yarış meydanında qalan iyirmisi isə on doqquzuncu mərhələyə gec çatanlara maneə törətmək üçün şəhər daxilində.”
“Bəs mən…”
“Həmçinin.” Ekro barmağını qaldıraraq sözünün bitmədiyini göstərdi. “Ümumi sınaq müddətində hər iştirakçıya ekro irqindən mato tsetasına sahib bir ekro nəzarət edir. Bu sınağın tamam təhlükəsiz olduğunu demirəm. Bəzi illər qəzalar baş verə bilir, amma sizin bildirdiyiniz sayda vidra o ərazidə ümumiyyətlə mövcud ola bilməz.”
“Deyirsiniz yalan danışıram? Bu mənim nəyimə lazımdı?” Sonra yadına başqa bir şey düşdü. “Mən orda bir ekro gördüm,” deyə sanki uyuşmazlığın cavabını tapmış kimi diqqət cəlb etdi. “Ondan kim olduğunu soruşdum və o, sıçradı. Ola bilsin bütün bunların səbəbi hətta Braqlejinin ölümü…”
“Cənab Eçso.”
“O, qaranlıq sehrdən istifadə edirdi. Ola bilsin…”
“Eçso,” yaşlı ekro səsini yüksəltdi. Əli ilə zalın qapısını qoruyan döyüşçüyə işarə etdi və döyüşçü sanki çoxdandır bunu gözləyirmiş kimi qapını açıb muzdlu geyimində bir döyüşçünü içəri buraxdı.
Yeriş tərzindən və ölçüsündən Eçso onu həmin an tanıdı. “BU ODUR!” Deyə qışqırmaq istədi, lakin özünü saxladı. Döyüşçü yaxınlaşıb üzünü gizləyən başlığını geri atdı. Geniş metha geyiminə baxmayaraq Eçsodan daha arıq və hündür görünürdü. Az qala baş dərisi görünəcək qədər qısa kəsilmiş saçı və üz sümüklərini aydın göstərən arıq yanaqları, gənc nakrinə heç cür tanış gəlməmişdi.
“Tanış ol, Nesenfa,” deyə yaşlı ekro əli ilə döyüşçünü təqdim etdi “Elionun ən yaxşı şagirdi. Sən təlim gördüyün beş ildə səni qorumaq üçün ona qaranlıq güclər öyrədildi. Sınaq başladığı gündən səni qoruyur.”
Nesenfa gənc nakrinə baxıb başını tərpədərək salamlaşdı. Eçso da eyni ilə salamladı. Bu qədər vaxt ərzində izləndiyi heç ağlına da gəlməmişdi. Elionun casusları həqiqətən işinin ustaları idi.
“Bizə bildiklərini danış Nesenfa.”
“Sizə dediyim kimi ustad. Biz xarabalığa çatanda iştirakçılardan biri silməyi bacarığı işarələri artıq silmiş və öldürülmüşdü. Belə ki…”
“Onu aydınlaşdırdıq Nesenfa,” deyə ekro onun sözünü kəsdi. “Heç kim cinayətdə Eçsonu günahlandırmır. Sonra baş verənləri danış.”
“Sonra Eçso kor-koranə də olsa yolu axtarıb tapdı. On doqquzuncu tapşırıq zamanı bir neçə dəfə sınağı yarımçıq saxlamaq istədim, amma buna ehtiyac görmədim. Sehr istifadə etsə də öhdəsindən gəlməyi bacarmışdı. İstifadə etdiyi sehrlər Jizan…”
“Artıq bilirik, sonra.”
“Sonra olmalı olduğu kimi silahı ilə birgə meydana çatdı.”
“Siz orada neçə vidra gördünüz?” Soruşdu ekro. Olduqca yaxşı bildiyi cavabı hər kəsin eşitməyini istəyirdi.
“Üç. Gənc nakrin bu tapşırığın öhdəsindən bir neçə ürək döyüntüsündə gəldi. O qədər asan oldu ki, bunun həqiqi tapşırıq olduğuna inanmadı.”
“Sonra?”
Nesenfa gənc nakrinin üzünə baxaraq “Qəribə hərəkətlər etməyə başladı,” dedi tərəddüd etmədən “Önündə bir hədəf varmış kimi qılıncını çəkib döyüşürdü. Sehrdən necə gəldi istifadə edərək tribunanın bir hissəsini uçurdu və huşunu itirdi. Sınağı davam etdirəcək gücünün qalmadığını zənn edib ona kömək etmək istədim sonra, buna ehtiyacı olmadığını görüb sıçradım.”
“Sıçramadan sonra hələ də onu izləyirdin?”
“Bəli ustad.”
Yaşlı ekro Eçsonun üzünə baxaraq sanki davam etməyə ehtiyac olub-olmadığını soruşurdu.
“Yaxşı Nesenfa gedə bilərsən.”
Casus bir anlıq tərəddüdlə nə isə demək istəsə də dönərək asta addımlarla zalı tərk etdi.
“Nesenfa
