hazırlanmışdı. Tavanı saxlayan sütunlarla dolu uzun və geniş otaqlar bir-birinə qapılarla birləşmişdi. Meydana baxan tərəfi tamam açıq olan bu otaqlar ehtimal ki, keçmişdə yağışlı havadan qorunmaq üçün tikilmişdi. Qapıların hamısı paslansa da açmaq çox da çətin deyildi. Tərk edilmiş də olsa nakra cəmiyyəti təlim və sınaqlar üçün bu şəhərdən istifadə edirdilər, ona görə də bəzi yerlərdə hətta təmir işlərini belə görmək olurdu.
Eçso qaranlıq otaqları bir-bir keçdikcə pıçıltı səsləri çoxaldı və getdikcə daha aydın eşidildi. Hətta bəzən yaxında, qaç, tələs kimi çox işlənən sözləri seçə bilirdi. Bir müddət sonra qarışıq pıçıltı səslərinə gurultu səsi də qoşuldu. Elə bil dəmir qapıya böyük qaya parçası çırpdılar. Eçso dayandı…
Daha bir gurultu. Səs bir neçə otaq qarşıdan gəlirdi. Vaxt itirmədən ora qaçan Eçso, gurultunun şiddətinin artdığını görüb sonuncu otaqda sürətini azaltdı. Enli dəmir qapının önündə dayanıb bir müddət hərəkətsiz qaldı. Dəmir qapı heç şübhəsiz təlimçilər tərəfindən xüsusi olaraq düzəldilmişdi. Qapının zirehi xatırladan hissələri qalın və dözümlü görünürdü. Daha bir şiddətli gurultu. Qapının səthində artıq əyilmələr görünür, qapı, az qala bərkidildiyi yerdən çıxırdı. Eçso ehtiyatla qapıya yaxınlaşdı. Pıçıltı səsi onun zənn etdiyi kimi yorğun beyninin məhsulu deyilmiş. Səslər içəridən gəlirdi.
Gənc nakrin qapıya daha da yaxınlaşdı və səslər dayandı.
Eçso qapıya toxunacaq qədər yaxınlaşıb dinlədi. Ola bilsin xilas etməli olduğu girovlar bu qapının arxasında idi. Dəmir qapını diqqətlə nəzərdən keçirib düz ortasında dəliyə bənzər bir oyuq gördü. Əlində qalan son əşya xəncər yox açar imiş. Xəncərə bənzər açarı dəliyə salıb gözlədi. İçəridən insan səsi gəlirdi, amma içində qəribə bir qorxu hissi vardı. Buna baxmayaraq açarı çevirmək üçün əlini atdı. Elə bu an arxa tərəfdən qapıya daha bir güclü zərbə dəydi. Qorxuyla geri atılan Eçso, qılıncını çəkdi. Zərbələr artıq aramsız baş verirdi. Fasiləsiz döyülən qapı şiddətlə silkələnməyə başlamışdı.
Nə edəcəyini bilməyən gənc nakrin, hirsindən qudurmuş vidra səslərini eşitməyə başlayanda dəmir qapının çox ömrü qalmamışdı. Odur ki, arxasına belə baxmadan oradan çıxdı və tikilinin içi ilə qaçmağa başladı. Heç bir otaq keçməmişdi ki, arxadan gurultulu bir səs gəldi və dəmir qapı dibindən qopub düşdü. Eçso çönüb geriyə baxanda ağ gözlü vidraların arxasınca necə gəldiyini gördü. Selikli boz bədənləri qaynaşan soğulcanlar kimi bir-birinə qarışmışdı.
Eçso son keçdiyi qapını örtüb kilidi çəkdi, sonra növbəti otağın eyni ilə qapısını kilidlədi və gözlədi. Onları bu cür saxlamağın mümkün olmadığını bilirdi, bu ona sadəcə vaxt qazandıra bilərdi. Birinci qapının paslı barmaqlıqları vidraların ağır zərbələrinə çox dözmədi. Onlar ikinciyə çatanda Eçso çoxdan növbəti otağa keçmişdi, ancaq daha beş otaqdan sonra meydandan başqa qaçacağı yer qalmırdı. Vidralar ikinci qapını da qırdılar. İtələşərək qaçan vidralar, otağın tavanını saxlayan sütunu aşırdı və tavan çökərkən vidraların bir qismi daşların altında qaldı. Ani baş verən bu gözlənilməz hadisə, gənc nakrinin ağlına bir fikir gətirmişdi. Vidralar hadisənin təsirindən ayılıb özlərini üçüncü qapıya çırpmağa başlayanda, Eçso növbəti otağın sütunlarının dözümlülüyünü yoxlayırdı. Çoxu birtəhər ayaq üstə dururdu. Uçurmağı bacarardı, amma əsas o idi ki, özü uçqunların altında qalmasın.
Qılıncını qınına salan gənc nakrin bu dəfə qapını bağlamadı. Otağın düz girişində durub gözlədi. Olduğu otaqla birlikdə yalnız üç dənə otaq qalmışdı. Sahib olduğu həyat enerjisi az olsa da iki-üç zərbə dalğasına kifayət edirdi. Riskli, amma təsirli plan qurmuşdu.
Qapı kiliddən qırılaraq açıldı. Vidraların çıxmağı ilə qaçmağa başlayan Eçso, ilk sütunu sehr dalğası ilə aşırdı. Elə həmin an çökən tavan bir neçə vidranı yerindəcə öldürmüşdü. Yenə də, sağ qalanlar Eçsonu hələ də təqib edirdilər. Eçso arxasınca gələn vidralardan daha da uzaqlaşaraq otağın qalan iki sütununu birdən uçurdu və özünü çətinliklə növbəti otağa atdı.
Mədəsi bulanırdı və gözünə qırmızı nöqtələr görünürdü. Bədənində hələ sehr qalsa da əzələləri tamam gücdən düşmüşdü. Birtəhər ayağa qalxıb geri çevrildi. Böyük daş parçalarının altında qalan vidralar çoxdan ölmüş, sağ qalanlar isə incə bir zingilti ilə can verirdilər. Qulağına sürtünən daş səsləri gələn Eçso, birtəhər növbəti otağa keçdi, sonra axırıncı otağa kimi qaçdı. Sonuncu otaqdan başqa bütün otaqlar onun ardınca yavaş-yavaş uçmağa başlamışdı. Sütunlar və böyük daş parçaları gurultu ilə çökərkən Eçso sakitcə baxmaqdan başqa heç nə etmədi.
Hər şey qaydasına düşüb, tozla birlikdə sükut çökən zaman nakrin təngnəfəs dizləri üzərinə çöküb “Bu nə işdir başıma gəlir?” öz-özünə deyinməyə başladı. “Belə sınaq olar?! Bunlar dəli olub nədi! Məni öldürmək istəyirlər?!”
Su qabını çıxarıb başına çəkdi və qab boşalana kimi içdi. Gözünü açdıqda qarşısında üzü örtülü bir döyüşçü görüb cəld ayağa qalxdı.
“Sən kimsən!” deyə soruşdu.
Döyüşçü bir neçə döyüntü dayanıb qapıya tərəf getməyə başladı. Metha paltarına bənzər geyimi, çiyinlərindən yerə kimi uzanan qara mantiyası vardı.
“Kimsən sən?” Eçso yenidən arxasından səsləndi “Dayan. Müşahidəçisən? Bütün bunlar nə deməkdi?”
Yad döyüşçü qapını açan zaman Eçso əlini onun çiyninə atdı. Sualını təkrarlamağa macal tapmamış döyüşçü elə onun əlinin altındaca qara alovlara çevrilib yox oldu. Bu, gənc nakrin üçün gün ərzində baş verən bir çox hadisədən daha gözlənilməz olmuşdu. Sanki yorğun zehni ona oyun oynayırdı. Geri addımlayaraq dəli kimi ətrafına baxarkən nə etdiyini heç özü də bilmirdi. Sonra həmin səsi yenə eşitməyə başladı. Getdikcə artan saysız vidranın ayaq səsləri. Səs aralı qapıdan gəlirdi. Eçso qapını açıb daha diqqətlə dinlədi və qəfil ağır taxta qapını çırparaq pilləkənlə meydana düşdü. Ayağını torpağa yenicə basmışdı ki, taxta qapı elə ilk zərbədə tikələndi. Bu səs, son çarə kimi qəfəsə doğru qaçan gənc nakrinin sürətini daha da artırdı. Vidralar sudan qaçan siçan sürüsü kimi qaynaşırdılar.
Eçso qaçarkən tikilinin digər hissələrinə baxırdı. Demək olar ki, hər qapıdan vidra sürüləri qaynaşırdı. Onu təqib edən vidraların ayaq səslərini az qala iyirmi addım arxadan eşidirdi. Qəfil dayanıb əlini qılıncına atdı… əli boşa çıxdı. Qılıncını necə itirdiyini xatırlamırdı. Xəncərini çıxarmaq istəsə də gecikmişdi. Özünü çatdıran gümüşü gözlü vidra, Eçsonun sol qolundan tutaraq dəmir biləkliyini gəmirdi. Eçsonun güclü yumruq zərbələrinə və biləkliyin iti tikanları ağzını qanatmağına baxmayaraq vidra
