style="font-size:15px;"> Кунаклар килүгә диеп,
Балын коярлар иде.
Балы булгач була инде –
Кунак дәшәрләр иде.
Авылда татарлар элек
Шулай яшәрләр иде…
Кайтканнарны чиратлашып
Кунакка алыш иде,
Теләсәң-теләмәсәң дә,
Кунакка барыш иде.
Авыл гөрләп тора иде,
Төнлә дә тынмый иде.
Төнлә дә тынмый иде шул –
Йоласы шундый иде.
Хуҗалар белән кунаклар
Урам урарлар иде.
Бер килгәчтен, берне түгел,
Өчне кунарлар иде…
Ә бит ачлы-туклы идек,
Заманнар авыр иде…
Бу – минем малай чак иде,
Бу – безнең авыл иде.
9.01.2010
Илеш-Баймак аралары
Илеш-Баймак арасында
Тау гына да таш кына…
Ничә еллар инде күңел
Шул Баймакка ашкына.
Илеш –Баймак аралары
Тау да, таш та, ком гына…
Мине тартып китергәндер
Баймактагы моң гына.
Илеш-Баймак аралары
Елга да инеш кенә…
Баймакның гүзәллегенә
Тиңдер тик Илеш кенә.
Илеш-Баймак аралары
Дуслык, туганлык кына…
Кунакка дип килдем менә –
Атны тугардык кына.
Илеш-баймак аралары
Кырык тау, кырык елга…
Илеш-Баймакның дуслыгы
Сузылган кырык елга.
Илеш-Баймак арасында
Яңа таңнар сызылыр…
Безнең дуслыгыбыз әле
Йөз елларга сузылыр!
Илеш-Баймак аралары
Кылган да дала гына…
Иң туры юл, иң кыска юл
Баймакка таба гына.
Ашыгам, Әнкәй, яныңа…
Ашыгам, Әнкәй, яныңа,
Ашыгам күрешергә:
Серләшергә, киңәшергә,
Хәлеңне белешергә.
Аз гына шатлыгымны да
Тиз(е)рәк җиткерергә.
Күзләремдәге яшьләрне
Тиз(е)рәк киптерергә…
Минем дә авыр чакларым
И булмыймы соң инде?!
Вакыт-вакыт күңелләрем
И тулмыймы соң инде?!
Хәсрәтеңне үзең белән
Сөйрәп кенә йөрмисең,
Аны бит урамга чыгып
Сөйләп кенә йөрмисең…
Шушы яшемдә дә, Әнкәй,
Киңәшең кирәк әле.
Синең җылы карашың да –
Миңа бер терәк әле…
Кайтып керсәм, бер сабыйга
Әйләнәм дә куям мин.
Үземне
