align="center">Dirilik suyu
Yurduma səhər çağı,
Axdın, Heydər bulağı.
Sən dağlardan gəlirsən,
Uzaqlardan gəlirsən,
Salmayırsan qalmaqal,
Sərin suyun şirin-bal,
Axırsan qışda, yayda,
Qızmar günəşli ayda.
Nə arxsan, nə quyusan,
– Sən dirilik suyusan.
Car
Zaqatalada bir yer var,
Adı: Car.
Arxasında uca dağlar,
Başı qar.
Göyə dəyir çinar, palıd,
Şabalıd.
Sinəsinə taxıb lalə, bənövşə,
Bu meşə.
Xoş nəfəsi çiçəklərin,
Səpsərin.
Günəş düşüb, batıb zərə
Göy dərə.
Lap uzaqdan gələn o səs,
Nədir bəs?
Cara çalır Zilban çayı,
Laylayı.
Girdiman çayı
Enəndə Şahdağından,
Yüyürdün birdən-birə.
Oxşadın coşmağından
Babəkə, Cavanşirə.
İnsan böyük torpağı
Sənə edib etibar.
Gəz bu çölləri, bağı,
Qoy bol olsun şirin bar.
Yığaraq bir ətək daş
Qaçma, Girdiman çayı.
Dağdan ax yavaş-yavaş,
A gözəl Şirvan çayı.
Allah əmanəti
Ey canım-gözüm Şuşa!
Ey şirin sözüm Şuşa!
Dönüm bir qızıl quşa,
– Qoynuna uçum, Şuşa.
Görüm o xoş üzünü,
Gəzim Cıdır düzünü.
Dağdan, təpədən aşım,
Daşaltını dolaşım.
Torpağında çöküm diz,
Ürəyimin ən əziz
Odlu məhəbbətisən,
– Allah əmanətisən.
Dənizim Xəzər
Xəzər evimizlə durur üzbəüz,
Sulara baxıram mən gecə-gündüz.
Günəş yuxusundan ertədən durur,
Xəzər dənizinə çox bəzək vurur.
Səhərlər girəndə al-əlvan dona,
Sevinclə dayanıb, baxıram ona.
Gecələr edirəm ona tamaşa,
Biz onunla yuxulayırıq baş-başa.
Bir türk məzarı
Bir türk məzarı var
Şirvan yolunda,
Güllər açıb məzarın sağ-solunda.
Bu məzardan əziz bir igid baxır,
Ölümü adamı yandırıb-yaxır.
Mən sığal vururam məzar daşına,
İstəyirəm hey dolanım başına.
Ermənilər qızışmışdı savaşa,
Xəbər tutdu Mustafa Kamal Paşa.
Köməyə göndərdi türk övladını,
Məhv eləsin erməni cəlladını.
Heyif bu mərd oğul getmişdir bada,
Kaş güllə dəyəydi birbaş cəllada.
Bakı küləyi
Bakıda axşam, səhər,
Küləklə dolur şəhər.
Küləklər çox-çox olur,
Gah əsir, gah yox olur.
Küləklər gecəyarı
Göyə sovurur qarı.
Çovğunlu, qışlı olur,
Bəzən yağışlı olur.
Külək əsəndə yayda,
Birdən ən isti ayda
Çevrilib sərin yelə,
Əsir belədən-belə.
O sanki bir quş olur,
Miz üstə qonmuş olur.
Əsir yeni əsərin,
Üstündə sərin-sərin.
Bir oğlan var
Bir oğlan var Muğanda,
Tanıyırsız Elcanı?..
Hər səhər gün doğanda,
Biçir çöldə yoncanı.
Tövlədə ana camış,
Ona dikib gözünü.
Yuxudan oyanmamış,
O yetirir özünü.
Ləklərinə su çəkdi,
Əkdi turpu, xiyarı.
Yollarda çinar əkdi,
Gözəl olsun diyarı.
Xəzri
Xəzər onun dənizidir,
Ağ dalğalar ləpələri.
Ayağının bir izidir
Sahildə qum təpələri.
Tapp… çırpıldı qapı-baca,
Qumlar yağa-yağa gəldi.
Salam verib hər ağaca
Xəzri səhər bağa gəldi.
Toyuq-cücə hinə qaçdı
Görüb xəzri küləyini.
O bir yelpinc kimi açdı
Ağ xoruzun lələyini.
Dəniz iyi evə doldu,
O gətirdi ətirini.
Yol ağzında tutub yoldu
Söyüdlərin çətirini.
Çəkə-çəkə al narları,
Heyvalarla barışdırdı.
Ağaclarda o barları
Bir-birinə qarışdırdı.
Üzümlükdə gəzdi külək,
Meynələri
