idi onun donu.Nənəm baxıb sevindi,
“Maral” çağırdı onu.
Yox, qoy anama baxıb,
Gözəl ad fıkirləşim.
Yaxasına gül taxıb,
Ona deyim: “Günəşim!”
Liman
Limana bax, limana,
Bürünüb ağ dumana.
O gizlədib aləmi,
Hanı o qədər gəmi?
Baxırsan sola, sağa,
Hər yan bürünüb ağa.
Ağarıb səhər ertə
Dor ağacı, göyərtə.
Kimsə tullandı bəri,
Atdı suya lövbəri.
Daşınır sahilə yük,
Üzərində ağ örtük.
Qaynayır körpüdə iş,
Dayanmır gediş-gəliş.
Üzür dumanda sahil,
Yelkənlər də elə bil
İlişib gümüş tora,
Vurnuxur bura, ora.
Gəl, sən də bax limana,
Bürünüb ağ dumana.
Qar yağanda
Ağ qar yağır başıma,
Kirpiyimə, qaşıma.
Kim qarda gəzər,
Qar onu bəzər.
Qar qonur hər ağaca,
Ağarır həyət-baca.
Qar yağa-yağa,
Büründüm ağa.
İndi başımı açım,
Ağarsın qara saçım.
Gəzim hər yanı,
Bütün dünyanı!
Çağırdı bacım Gözəl:
– Şaxta baba, evə gəl.
Meşələrin səsi
Ağacların öz səsi var,
Pəstdən və zil nəğməsi var,
Pəstən nəğmə gözəl olur,
Hərdən gecə külək dolur
Meşə adlı o mənzilə,
Nəğmələri qalxır zilə.
Dayan, yay!
– Nə tez köçünü tutdun,
Nə tez bizi unutdun?
Gözlərində gur işıq,
Biz səndən doymamışıq.
Hanı o xoş çağların?..
Yanında uşaqların
Çimərdin çayda, göldə,
Gəzərdin düzdə, çöldə.
Toplayardıq çiçək, gül,
Qal bizimlə sevin, gül!
– Uşaqlar, darıxmayın,
Bitdi fəsili yayın.
Hər vaxtın var bir sonu.
Əynində qızıl donu
Ardınca şən qız gəlir,
Bir gözəl payız gəlir.
Gözəl ev-eşik
Toplamışam çınqıl, daş,
Torpaq da, gil də.
Ev tikim yavaş-yavaş,
Qumlu sahildə.
Bu mənim otlaqlarım,
Bu da it damı.
Hardadır qonaqlarım?
Qoy gəlsin hamı.
Mənim yaşıl bağımda
Danışaq, gülək.
Səslənsin qulağımda
Bir sərin külək.
Dalğalar coşa-coşa
Çalsın qaytağı.
Oynayaq qoşa-qoşa
Biz səhər çağı.
Günəş düşüb eyvana,
Gözəl ev-eşik…
Burdan qaçmaz heç yana,
Nə it, nə pişik.
Gözəl ev-eşik.
Külək və söyüd
– Söyüd, gəldim öyrənim
Mənimlə dost olursan?..
– Yox, olmuram, sən mənim
Saçlarımı yolursan.
Sən çıxma, mən çıxaram
Bir qız var Günay adlı,
Evlərinin gülüdür.
Bəlkə də zər qanadlı,
Bir incə bülbülüdür.
Gəldi qımıltı səsi,
Yuxusundan ayılır.
Səhərlər şən nəğməsi
Ürəklərə yayılır.
O, evdə nənəsinə
Kömək edir hər işdə.
Nənənin həvəsinə
Kəsdi xəngəl, əriştə.
Günayın otağına
Qızıl günəş süzüldü.
Onun al yanağına
Kirpikləri düzüldü.
Nənəsi dedi:
– Bala, gün çıxıb, düşüb yola.
Gündüzlər günə taysan,
Gecələr nurlu aysan.
Nağıldakı gözəl tək,
Telinə düz gül, çiçək.
Günə de ki, sən çıxma
– Mən çıxaram.
Aya de ki, sən çıxma
– Mən çıxaram.
Özü tapar
Mən yuxuda gördüm gecə
Cırtdan əjdahanı boğur.
Mən yuxuda gördüm necə
Üfüqlərdə günəş doğur.
Dedi küpəgirən qarı:
– Məni nağıllardan apar!
Mən yüyürdüm evə sarı,
Dedim yolu özü tapar.
Aya
