бўлинг сиз,замонга ёрдам беринг!
Баҳор келди, деб боринг,
йил бўйи газет ўқиб,
Газетага айланган
одамга ёрдам беринг.
Соғ эди ‒ худо эди,
энди-чи, Худо дейди,
Оқ халатли тангрилар,
отамга ёрдам беринг!
Ҳаётга таянч бўлинг.
Севинг, суюнинг, кулинг,
Севолмай юрган шўрлик
гадога ёрдам беринг.
Бу зотларнинг наслини
билмай Оллоҳ ҳам ҳайрон,
Сиз софдил инсон бўлинг,
Худога ёрдам беринг!
(Симлар, симсўзлар аро
бўғилмоқда дардларим,
Қадим туркий сўзларим,
дардимга ёрдам беринг.
Мен сизни унутмайман
ёмғирларим, селларим,
Далалари қақраган
юртимга ёрдам беринг.)
Барча билан бир бўлинг,
бирлашган тақдир бўлинг,
Халқ учун фақир бўлинг,
Тенгликка ёрдам беринг.
Кундуздан ҳайратланинг,
юлдуздан ҳайратланинг,
Урушдан нафратланинг,
Тинчликка ёрдам беринг!
Бўйи бўстон бу чаман
бўлгай бундан музайян,
Кўнгилларни гул айланг ‒
чаманга ёрдам беринг.
Бедор бўлинг ҳам ҳушёр,
мангу қолсин навбаҳор,
Ота юрт, она диёр ‒
Ватанга ёрдам беринг.
Ҳалокатдан қутқаринг
балиқни, ўсимликни,
Тирикликнинг камию
Ғамига ёрдам беринг!
Бағрига босиб Буюк
Дардни ‒ инсониятни,
Чинқириб учиб борар ‒
Заминга ёрдам беринг!
БИБИРОБИЯ – ВАҲОБ ШОИРНИНГ ҚИЗИ
Жарлар сийнасида,
Тоғлар кўксида
Шаршаралар юм-юм йиғлайди.
Булоқлар қоялар пинжида,
Тошлар панасида
жим-жим йиғлайди.
Жилғалар
харсанглар юзини силаб
Сим-сим йиғлайди.
Лолалар – қонбағир,
Оқ тутлар пишиб,
Кўзёшдай сўнг ерга қўшилиб,
Ҳар ажриқу
Ҳар чим йиғлайди.
Маҳзун товуш келар,
тоғу тошларим
Ҳим-ҳим йиғлайди:
…Абдулваҳоб бобонинг сўзи,
Бу дунёда қолдирган изи –
Кексайган ва ёп-ёлғиз қизи
Робия момонинг ўланларида
Менинг она тилим йиғлайди.
Робия момо ҳам ўтса…
Кейин – ким?..
Ким йиғлайди?
СЎЗ ҲАЖРИДА
А.В. Эркин таржима
Мен сўз кутяпман,
Кўзларим очиқ,
Зулмат йилларимга гулларин сочиб
Баҳор келаётир. Шеър тутмаяпман,
Пешвоз чиқмаяпман.
Мен сўз кутяпман.
У қайдадир
Кезиб юрар халқ орасида,
Асрларни титиб
Мен кўз тутяпман.
Ҳаёт
