тахт қолди,Бировдан – дарахт.
Сендан мерос қолмиш байтлар – туғёнинг.
…Гар кўйлак тиксалар армонларингдан,
Эгни бут бўларди юпун дунёнинг.
САМАРҚАНДДА
Унутиб асримнинг талвасаларин
Шошилмай кезаман мадрасаларни.
Сукунатни тинглаб турарлар
Ҳужралар.
Ҳужралар.
Ҳужралар.
Эшиклар.
Эшиклар.
Эшиклар.
Эшиклар тарихдай очилар.
Дарчалардан Самарқандга қарайман:
Минорлар турибди – мангу соқчилар.
Лол қотган Улуғбек,
Жим турган Шердор.
Регистонни кезаман мен –
Қадим хаёлларга ғарқ.
Шу асрий ғиштлардами,
Мангу нақшлардами,
Мақбаралардами ёки
Қабрлардамисан, Шарқ?
Мени қўйвормайди тарихий сукут,
Барча валийларинг йиғлар кўксимда.
Оқшом.
Соҳибқирон бобо номини
Пичирлаб кетаман таксида.
ҚОҒОЗ ҚАСИДА
Қоғоз, қоғоз, ҳаммаси қоғоз!
Мана бу одамнинг юзи – газета.
Мана бу сулувнинг чеҳраси – журнал.
Мана бу кўзойнак, олтмиш йил яшаб
Ўн жилд қоғоз ёзди,
Эҳ, носоз ёзди.
Бу қилмиши учун уни бир куни
Муқаддас Сўз ҳаққи,
Ҳақиқат ҳаққи
Абдулла Қаҳҳорнинг руҳи уради!
Мени афишалар ўрайди.
Ботир Зокиров ҳам энди йўқ.
Эълонлар қуршовга олар дунёни,
Дунёда қоғозлар бўрони.
Сиз ҳали уйқудан уйғонмай, тонгда
Эшикларни тақиллатар қоғоз.
Режалар инграйди қоғозлар аро,
Нутқлар қоғоздир,
Ютуқлар – қоғоз.
Архивлар –
тахланган, чанг босган асрлар –
Қоғоз қасрлар.
Қайлардадир шовуллайди яшил ўрмонлар –
Бўлажак қиссалар, рўмонлар!
Сизни –
(Умрингизда гуллар ўрнига
Пуллар очилади,
Наслингиз қоғоз).
Қандай қайтарайин одамийликка?
Мен нима қилайин –
Аслингиз қоғоз?!
СЕНИНГ ИТИНГ
А.В.Эркин таржима
Менинг сирларим бор сенинг итингда.
Бу ҳовли,
бу эшик,
бу йўл – қарийди.
Йилларни оралаб келган пайтимда
Сен таний олмасанг…
Итинг танийди!
Сезаман: Дордаги кўйлаклар ўзга,
Ўзгадир ҳовлида гулларнинг ҳиди.
Мен жойлаб кетганман итнинг кўзига
Махфий тунларимни –
Танийди итинг.
Мен сенинг умрингга ою осмонни
Олиб кирганимдан –
ўшандан бошлаб
Итингга, махфий бир қадрдонликдай
Махфий бир дўстликни кетганман ташлаб.
Кетганман, ўзимга, сенга-да аён,
Махфий бир даврни қолдириб итга.
Ит сўзлаб
