АСАРЛАР (I жилд). Сирожиддин Саййид
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу АСАРЛАР (I жилд) - Сирожиддин Саййид страница 29
Ўн йил ўтиб кетди. Ўн йилим ўтди.
Кўзим васлу фироқ фаҳмига етди.
Сўзим юракларнинг заҳмига етди.
Англадим: Бу дунё қўшиқлик экан,
Унда олий мансаб – ошиқлик экан.
Кўрдим: шоҳу гадо ёнма-ён келур.
Кимки беишқ бўлса бенишон келур.
Биров булутларга дилни ўрайди.
Биров ўз кўнглини мендан сўрайди.
Бундай савдоларнинг айтай несини?
Мен сени, мен сени, мен сени.
Мен сени яратдим дуоларимдан.
Оҳулар чўмилган дарёларимдан.
Шабнамларнинг жилосидан яратдим сени.
Шамолларнинг қиёсида яратдим сени.
Ҳеч ким илғамаган нурлардан сени
Мен яратдим ҳурлардай, сени…
Ҳеч ким тушунмагай мени сенчалик.
Мени ўзимдан ҳам яхшироқ билдинг.
Ҳаётим саҳродай қовжираганда
Шамол бўлиб келдинг!
Шамол бўлиб келдинг!
Мени телефонлар чинқириб излаб
Нурсиз хоналарда минг карра ўлди.
Қароғсиз қолганда тунларим. Сокин
Нигоҳ бўлиб келдинг.
Огоҳ бўлиб келдинг.
Бир юлдуз юзингдан кўксингга томди.
Кўзларинг ёшланди нега, шоҳи жон?
Бу ёшлар.
бу сочлар,
бу қўлларчалик
Ҳеч ким тушунмагай мени ҳеч қачон!
Қарашлар шунчалик раҳмдил, азиз.
Фидо бўлиб турар юзлар бунчалик!
Булутлар устида учиб боряпман,
Ҳеч ким тушунмагай мени сенчалик!
Осмон оёғимга йиқилар шодмон,
Тириклик муқаддас эрур қанчалик.
Кўксимга дунёни сиғдирган севинч.
Ҳеч ким кутган эмас сени менчалик.
Ҳеч ким сенингчалик қонлар ютмаган
Ғамнинг тиғларига унсиз санчилиб.
Сенинг ҳасратингда менинг қисматим,
Ҳеч ким ўйламаган мени сенчалик!
Сенинг нигоҳинг бор ҳар бир гиёҳда.
Сенинг нигоҳинг бор сувда, зиёда.
Сенинг нигоҳингни сезмай, бехабар
Қандай яшар эдим мен бу дунёда?
Қандай яшар эдим?
Наҳот, яшардим
Сен туғилган кунни билмай абадий,
Нима бўлар эди сен бўлмаганда?
Ҳаётим музлайди қаҳратон каби!
Нима бўлар эди? Руҳимда менинг
Чақинлар чақнайди.
Соҳил. Оқ отлар.
Бир бола кезарди тоғу тошларда.
Унга нима бўлди, самолётлар?!
Барча яхши кунлар.
Барча қувончлар
Сенинг кўзларингда –
Бунчалар тиниқ!
Мен қандай яшардим улар бўлмаса?
Сокин сувлар янглиғ кетардим тиниб.
Бу йиллар, бу гуллар
бунчалар тоза!
Ёруғ йўлаклардан елиб келяпсан.
Сен ўз лабларингда кулгулар эмас,
Менинг тонгларимни олиб келяпсан.
Юрак осмон бўлиб боқади сенга!
Бугун кийиб келган кўйлагинг оқдир.
Боқдим.
Тошқинларнинг севинчи билан
Тоғларим севгимга севиниб