pahalıydı. Wallander öğlen saati arabayı almaya geleceğini söyledi.
Ahizeyi yerine koydu, düşünceleri gene sağa sola dağıldı. Höglund’la birlikte sorgu odasında olmayı diledi. Orada olamayışı sinirlerini bozuyordu. Höglund biraz yumuşak başlıydı, karşısındakine gerçekten baskı uygulamada başarılı değildi. Öte yandan Holgersson ona insaflı yaklaşmamıştı ve Wallander bu yüzden onu asla affetmeyecekti.
Zamanı doldurmak için Falk’ın eski karısının bıraktığı numarayı çevirdi. Kadın neredeyse ânında telefonu açtı.
“İyi günler, ben Komiser Wallander. Marianne Falk’la mı görüşüyorum?”
“Çok memnun oldum. Ben de aramanızı bekliyordum.”
Kadının yüksek oktav, hoş tınılı bir sesi vardı. Mona gibiydi. Wallander inceden bir sızı duydu. Hüzün müydü bu?
“Dr. Enander sizinle iletişime geçti mi?” diye sordu kadın.
“Konuştum onunla.”
“O hâlde Tynnes’in kalp krizinden ölmediğini biliyorsunuz.”
“Bu ihtimali eleyebileceğimizden emin değilim.”
“Neden? Saldırıya uğradı ya.”
Wallander’in merakı kabardı. “Hiç şaşırmışa benzemiyorsunuz.”
“Şaşırmadım zaten. Tynnes’in çok düşmanı vardı.”
Wallander bir tükenmez kalem ve birkaç kâğıt çekti önüne. Gözlüğü zaten gözündeydi.
“Ne tür düşmanlar?”
“Bilmiyorum. Ama hep bir savunma hâlindeydi.”
Wallander, Martinson’un raporunda yazan bilgileri hafızasından şöyle bir taradı.
“Bir nevi bilgisayar danışmanıydı, doğru mu?”
“Evet.”
“Pek tehlikeli bir mesleğe benzemiyor.”
“Bence ne yaptığınıza bağlı olarak değişir bu.”
“Peki ya o tam olarak ne yapardı?”
“Bilmiyorum.”
“Ama saldırıya uğradığını düşünüyorsunuz?”
“Birlikte yaşamasak da onu çok iyi tanırdım. Özellikle son bir yıldır çok kaygılıydı.”
“Size sebebini hiç anlatmadı mı?”
Kadın cevap vermeden önce biraz duraksadı. “Daha net konuşamayışım dışarıdan bakınca garip görünüyor, biliyorum,” dedi. “Uzun zamandır birlikteydik, iki çocuğumuz var ama yine de.”
“‘Düşman’ çok ciddi bir kelime.”
“Tynnes sıklıkla seyahat ederdi. Her zaman. Ne tür insanlarla tanışıyordu hiçbir fikrim yok ama bazen eve döndüğünde çok heyecanlı olurdu. Bazen Sturup Havaalanı’nda buluştuğumuz zaman oldukça endişeli bir hâli olurdu.”
“Ama muhakkak bir şey demiştir, neden düşmanı var, ya da kimler?”
“Sessiz bir adamdı ama endişesini yüzünden okuyabiliyordum.”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
