bu ne kıyafet, böyle?”
“Zabıta-i belediye memuru oldum.” diye cevap verdi.
“Ya, âlâ! Uğurlu kademli olsun! E, gel bakalım; otur, bir kahve içelim.”
“Yok.” dedi. “Vazifeye gidiyorum.”
“Canım, gidersin. Hele gel bakalım.”
“Yok.” dedi. “Gideyim, Muharrem bekler.”
“Muharrem de kim oluyor?”
“Bizim arkadaş, o da zabıta-i belediye memuru.”
“Sanki gidip ne iş yapacaksınız, acele bir işiniz mi var?”
“Yook. İşte, çarşı pazara bakarız.”
“Çarşı pazarın nesine bakarsınız?”
“İşte limon, maydanoz, işportacı filan olursa kaldırırız.”
“E… Siz gidince onlar tekrar gelir.”
“Gelir ya.”
“Ee?”
“Ne yapalım?”
“Yani boşuna emek. Daha ne yaparsınız?”
“Daha, işte, kahvelerde, gazinolarda kırık, çatlak kadehleri, fincanları kaldırtırız.”
“Nereye kaldırtırsınız?”
“Bir tarafa kaldırtırız, kullandırmayız.”
“Nasıl kullandırmazsınız?”
“Onları bir tarafa kor, kullanmazlar.”
“Kullanmasın diye siz de baş ucunda beklemezsiniz ya?”
“Yook.”
“Ha, âlâ. Siz savuşunca o yine kullanır!”
“E… Kullanırsa ne yapalım?”
“Hiç yani. Bir şey yapın diye söylemiyorum. Kullanır diyorum. Ee, daha neler yaparsınız?”
“Daha… İşte her şeyi yaparız.”
“Ne gibi?”
“Ne gibi… Mesela her dükkâncı dükkânının önüne yalnız bir küfe koyabilir, birden ziyade koyarsa kaldırtırız.”
“Bir tane koyar ya?”
“Koyar.”
“Kâfi, yaya kaldırımı kapandı. Geçenler de indi aşağı demek.”
“?”
“Anlatamadım. Yani bir küfe koyunca zaten yaya kaldırımı kapanıyor. Ondan sonra isterse daha otuz küfe koysun. Değil mi?”
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
