Yüreğimdeki Sensin. Ebülfet Medetoğlu

      Çətindi113 anları saymaq

      Nə sürəti

      İmkân vermir114

      Nə hökmü…

      Bu anların

      İçində

      Birinə sahib

      Çıxmaq

      Ömrün yarpaq

      Tökümü…

      Eləcə115 xatirədi

      Vərəqlənir,

      Oxunur…

      Sahib

      Çıxdığın

      Ansa116 -

      İlıq

      Göz yaşlarındı

      Yanağına

      Toxunur…

      Təsəlli üçün…

      Əslində

      Sən özün

      Mənim üçün

      Allah qələmi ilə

      Yazılmış

      Şersən117…

      Bunu sənə

      Demişəm -

      Özün də bilirsən

      Bəs118 onda119 niyə,

      Gülüm, məndən

      Hər gün şer

      İstəyirsən…

      Bəlkə

      Müqayisə edirsən?

      Mən səni

      Düşündükcə

      Ağrım-acım

      Bal olur

      Elə bil120 qorxusundan -

      Dərd də susub

      Lal121 olur.

      Tək122 xəyalın

      At çapır123

      Ömrümün ormanında,

      Mən hər an yanındayam,

      Bəs sən hardasan124,

      Harda? -

      Bu dünyaya

      Sevgimdə

      Yoxsa ki, üsyanımda

      Sarılırsan boynuma -

      Sevgimə inananda…

      Çök sinəmə duman tək125

      Özümü dağ sanım mən.

      Dönüm sonsuz ümidə -

      Hər an səni anım mən…

      Qəm sanki iynə-sapdı126

      Hər yerdə məni tapdı127.

      Şimşəkdən çınqı128 qopdu -

      Alışdırdı129, yanım mən.

      Dünya cənnət – mən qərib

      Könlüm sən tək gül dərib130.

      Tanrım səni göndərib -

      Sevgi nədi – qanım131 mən.

      Mən hara132 gedirəm bu yolla belə133,

      Gözündən yorulmuş dərvişlər kimi.

      Mən hara gedirəm son ümidini,

      Birinci cəhdində134 dərmişlər135 kimi136.

      Mən hara gedirəm yolu bilmədən,

      Dərd almış həm sağı, solu bilmədən.

      Ürəyim doludur, dolu, bilmədən -

      Qalmışam, gün altda137 sərmişlər kimi.

      Mən hara gedirəm, çaşmışam138 bəlkə139,

      Getdiyim ünvanı aşmışam bəlkə?

      Torpaq mı, ağac mı, daşmışam140, bəlkə,

      Susum əsəbini gərmişlər kimi.

      Mən bir az dərd dəlisi

      Bir az söz adamıyam

      İncitmirəm kədəri -

      Onun öz adamıyam

      Xəyalım qərar tutan141,

      Budaqlar142 budam-budam143…

      Tüstüsün144 dağlar udan145

      Ocaq, köz146 adamıyam.

      Heç nəyə147 baş əyməyən

      Ruhu göydə əylənən148

      İçin-için göynəyən149 -

      Bar az, döz150, adamıyam!

      Bük sən məni qəzetə151

      Bələyim qəzet olsun

      Ağrıdığım bu yerdə -

      Fələyim qəzet olsun.

      Teli qırılsın sazın,

      Bəd152 gəldi mənim yazım153

      Mən sənə məktub yazım -

      Kələyim qəzet olsun.

      Dərd bəsləsin, böyütsün.

      Gendən

Скачать книгу