çıkar, mavilerGiy onların yerine,
Tül atkını salıver
Güzel göğüslerine.
Пусть пылает лицо,
Как поутру заря,
Пусть сияет любовь
На устах у тебя;
Как мне мило теперь
Любоваться тобой!
Как весна, хороша
Ты, невеста моя!
Обойми ж, поцелуй,
Приголубь, приласкай,
Еще раз – поскорей -
Поцелуй горячей!
РУССКАЯ ПЕСНЯ
Я любила его
Жарче дня и огня,
Как другие любить
Не смог'ут никогда!
Только с ним лишь одним
Я на свете жила;
Ему душу мою,
Ему жизнь отдала!
Что за ночь, за луна,
Когда друга я жду!
И бледна, холодна,
Замираю,дрожу!
Вот он идет, поет:
"Где ты зорька моя?"
Вот он руку берёт,
Вот целует меня!
Gözlerin zevkle yunsun
Sevinç şafaklarında,
Aşkın güneşi doğsun
Islak dudaklarında.
Baktıkça güm güm atar
Coşkudan kalbim benim,
Baharda mayıs kadar
Güzelsin sen gelinim!
Sarıl bana, öp beni,
Okşa nazla, ısrarla,
Korlu öpüşlerini
Tekrar tekrar tekrarla.
RUS ŞARKISI
Ben o yakışıklıya
Öylesine yandım ki,
Onu kimse çılgınca
Sevemez benim gibi.
Dünyada tek onunla
Yaşamam mümkün benim.
Onun için canımı
Feda edebilirim.
Bu gece bu mehtapta
Hep onu bekliyorum.
Soğukta ince ince
Ürperiyor vücudum.
“Neredesin meleğim?”
Diye diller döküyor.
Ellerime sarılıp
Beni sık sık öpüyor.
"Милый друг погаси
Поцелуи твои!
И без них при тебе
Огнь пылает в крови;
И без них при тебе
Жгет румянец лицо,
И волнуется грудь
И кипит горячо!
И блистают глаза
Лучезарной звездой!"
Я жила для него -
Я любила душой!
“Ah, şekerim, yavaş ol,
Emme dudaklarımı.
Yanımda olman bile
Coşturuyor kanımı.
Yanımda olman bile
Yüzümü kızartıyor;
Kesiliyor nefesim,
Kalbim sık sık atıyor.
Pırıl pırıl yıldızlar
Uçuyor gözlerimden!”
Onu sevdim çünkü tek,
Onun için varım ben!
И. С. Горюшкин , Поцелуй , 1910
İ. S. Goryuşkin, Öpüş, 1910.
МИХАИЛ ЛЕРМОНТОВ
MİHAİL LERMONTOV
(1814 – 1841)
Büyük şair, yazar ve dramaturg Mihail Yuriyeviç Lermontov, 3 Ekim 1814 tarihinde Moskova’da doğdu. Daha altı aylıkken annebabası tarafından babaannesi E. A. Arsenyeva’nın Tarhan (Kırım)’daki malikânesine götürüldü. Üç yaşında annesini kaybetti. Babasıyla babaannesi arasındaki kavgalara sık sık tanıklık etti ve sonuçta E. A. Arsenyeva’ya bırakıldı.
Düzenli bir özel ev eğitimi aldıktan sonra Moskova’daki soylular yurduna yerleştirildi. İlk şiir denemelerini de orada kaldığı yıllarda yaptı. 1830 yılında Moskova Üniversitesi Siyasi Etik Bölümü’ne yazıldı. Aynı yıl Ateney dergisinde “İlkbahar” başlıklı ilk şiiri yayımlandı.
1932’de Harp Okulu’nun Asteğmen Muhafızları ve Saray Süvarileri Bölümü’ne kabul olunduktan sonra, orada el yazısıyla hazırlanan Şkolnaya zarya (Okul Şafağı) dergisini yayımlayanlar grubuna katıldı. Aynı dergide onun ilk asker ocağı ürünleri olan “Hastane”, “Petergofsk Bayramı”, “Ulanşa” şiirleri de yayımlandı.
1834 yılında asteğmen rütbesiyle mezun olup Husar Alayı’nda hafif süvari olarak askerlik kariyerine başladı. 1937’de Puşkin’in ölümüyle ilgili olarak yazmış olduğu “Şairin Ölümü” başlıklı şiirinden dolayı tutuklanarak Kafkasya’daki Nijegorod süvari alayına gönderildi. Orada Belinski ve sürgün dekabristlerle tanışma fırsatı buldu.
3 Ocak 1838 yılında Lermontov sürgünden döndü. Bu süre içinde o, “Tüccar Kalaşnikov İçin Şarkılar”, “Tambovsk Veznedarı”, “Söz”, “Şair”,
