Pan Wołodyjowski. Henryk Sienkiewicz

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Pan Wołodyjowski - Henryk Sienkiewicz страница 43

Pan Wołodyjowski - Henryk  Sienkiewicz

Скачать книгу

oskarżenie) — procedura służąca kontrolowaniu ważności mandatów poselskich w sejmie.

      56

      skop (daw.) — kastrowany baran.

      57

      lubo (starop.) — chociaż.

      58

      indygenat (daw.) — przyznanie obcokrajowcowi obywatelstwa kraju, w którym przebywa.

      59

      ku Mokotowu — w stronę Mokotowa.

      60

      chwila separationis — chwila rozdzielenia, rozstania.

      61

      tumult (daw.; z łac. tumultus: zgiełk, rozruch) — zamieszki (często na tle wyznaniowym); zamieszanie, zamęt; tu forma zdr.: tumulcik.

      62

      sejm konwokacyjny — zwoływany w okresie bezkrólewia sejm poprzedzający wolną elekcję; ustalano na nim termin i miejsce elekcji, a także kandydatów, spośród których miano wybierać nowego władcę i pacta conventa mające obowiązywać króla. Pierwszy sejm konwokacyjny odbył się w 1573 r. po śmierci Zygmunta Augusta.

      63

      powołać do laski — w domyśle: marszałkowskiej; wybrać na urząd marszałka sejmu, przewodniczącego obradom.

      64

      jeniusz (przestarz.) — geniusz; wybitny umysł.

      65

      niewód — sieć służąca do połowu ryb, złożona z dwóch skrzydeł oraz stożkowatego worka po środku, zw. matnią; ryby napędza się do matni, przeciągając niewód za skrzydła wzdłuż akwenu.

      66

      stawać na wstręcie — stawać na drodze, przeszkadzać.

      67

      contra me (łac.) — przeciwko mnie.

      68

      vanitas (łac.) — marność; tu forma B lm: vanitates.

      69

      oponować się — przeciwstawiać się.

      70

      permisja (z łac.) — zgoda.

      71

      carissime frater (łac.) — najdroższy bracie.

      72

      furtian — odźwierny w klasztorze; zakonnik, którego zadaniem jest obsługiwanie furty klasztornej: pilnowanie kluczy do drzwi prowadzących do klasztoru, otwieranie i zamykanie ich, przyjmowanie gości itp.

      73

      podwikarz — kobieciarz; od starop. podwika: noszona przez kobiety biała płócienna chusta osłaniająca głowę i szyję a. młoda dziewczyna.

      74

      laudetur (łac.) — niech będzie pochwalony; formuła powitalna przyjęta w katolicyzmie.

      75

      memento mori (łac.) — pamiętaj o śmierci.

      76

      rezolucja (daw.) — postanowienie.

      77

      wokacja (z łac. vox, vocis: głos) — powołanie.

      78

      impedimenta (lm; łac. impedire: hamować) — przeszkody.

      79

      gallus (łac.) — kogut.

      80

      per amicitiam nostram (łac.) — ze względu na naszą przyjaźń.

      81

      repeto (łac.) — powtarzam.

      82

      vitare (łac.) — omijać, unikać.

      83

      prowiantować — karmić.

      84

      parol — słowo, słowo honoru.

      85

      vicit (łac.; 3 os. lp) — zwyciężył.

      86

      vivat (łac.) — niech żyje.

      87

      raróg — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych o charakterystycznym upierzeniu, białym z czarnymi plamkami.

      88

      kobuz — ptak drapieżny z rodziny sokołowatych; tzw. sokół leśny a. sokolik drzewiec.

      89

      vivat Joannes dux (łac.) — niech żyje wódz Jan.

      90

Скачать книгу