წარგება, გაფანტვა.
Ⴂაფრენა – (გავაფრენ, გავჰფრინდები) გაშვება ან წასვლა ფრენით.
Ⴂაფრთხილება – (გავაფრთხილებ, გავჰფრთხილდები), დარიდება, მორიდება საშიშისაგან.
Ⴂაფუვება – (გავაფუვებ) აღფუვება, გაღვივება ცომისა.
Ⴂაფურთხვა —
Ⴂაფურჩნვა – (გავფურჩნი) ფურცლების დაგლეჯა, დასხვეპა ყვავილთა და შტოთაგან,.
Ⴂაფუფქვა – (გავფუფქავ) მდუღარეში ჩადება დაკლულის ქათმისა, გოჭისა და მისთანათა ადჳლ გასაგლეჯად ბუმბულთა და ბალანთა.
Ⴂაფშიკული – ცუდად გამხმარი, გამრუდებული, გააფრაკებული; [გაფშეკა].
[Ⴂაფცქუნა – გაფცქუნა კვერცხისა, გაფცქუნა ნუშისა].
Ⴂაფხაჭნა – (გავჰფხაჭნი) ფრჩხილით ან დანის წვერით გაკაწრვა, ხაზის დაჩნევა.
Ⴂაქანება – (გავაქანებ, გავექანები) საქანელაზედ რწევა შესაქცევად. // სწრაფად გაქცევა, გაჭრა მიტანება.
Ⴂაქარვება – ნახე Ⴂანქარვება.
Ⴂაქეზება
Ⴂაქექა – (გავჰქექ) გაჩხრეკა, გადაბრუნება.
Ⴂაქირდვა – (გავჰქირდავ) განკიცხვა, აგდება, გაწბილება.
[Ⴂაქნა – (ნახე Ⴀღთქვეფა)]
Ⴂაქნილი – გამოცდილი, გაოსტატებული.
Ⴂაქოფიტება – (გავაქოფიტებ) ტლანქად შექმნა, სახის მიცემა გაუსუფთავებლად.
Ⴂაქრობა – (გავაქრობ, გაქრების) დავსება ანუ უჩინო ქმნა.
Ⴂაქსუვება – (გავქსუვდები) ქსუდ შექმნა.
Ⴂაქუსლვა – (გავჰქუსლავ) დაზის კურა ცხენისა, აჩქარება.
Ⴂაქცევა – (გავაქცევ, გავიქცევი) გაგდება, გარეკა. // საჩქაროდ წასლვა ან გაპარვა.
Ⴂაღანამცა – განაღამცა, დიაღამც.
Ⴂაღვივება – (გავაღვივებ, გაღვივდების) ნახშირთ ცეცხლის მოკიდება და ნაკვერცხლად.// ცომის გაფუვება, მოდედება.
Ⴂაღვიძება – ნახე Ⴂანღვიძება.
Ⴂაღიმვა – გაღიმება (გავიღიმებ) გაცინება უხმოდ ბაგეთა მიერ (ნახე Ⴑიცილში).
Ⴂაღმა – გაღმართ ზმნისზედა, იმიერ, წიაღ, მეორეს
