яна пачуваецца за каменным мурам.
Роўнасць – пустая балбатня феміністак, якім проста не пашанцавала. Мужчына абавязаны быць мацнейшым за жанчыну. Ён павінны добра вальнуць кулаком па стале і запатрабаваць, каб ты заторкнулася, калі цябе заносіць. Гэта і называецца сапраўдны МУЖЧЫНА, а не бясполае нешта, якое нават у крытычнай сітуацыі, калі трэба хапаць сякеру і бегчы, пытаецца майго меркавання.
Я люблю, калі мужчына мяне раўнуе: значыць, ён хоча ад мяне патомства і дбае, каб мяне не краналі чужыя самцы. Нераўнівы мужчына не хоча ад вас дзяцей, запомніце, дзяўчаты! А калі мужчына не хоча ад вас дзяцей, ён вас кіне ў першы-лепшы момант, як толькі сустрэне сваю саміцу. Ён будзе махаць вакол яе сякерай, каб прагнаць чужых мужыкоў, а яна будзе мыць яму шкарпэткі. І гэта адзіныя нармальныя стасункі, магчымыя паміж мужчынамі і жанчынамі.
11
Радыкс: Сонца ў Рыбах у квадратуры з Сатурнам, Месяц у Панне ў квадратуры з Сатурнам. Тау-квадрат
Цяпер не трэба ехаць на адпрацоўку ў Бялынічы школьным псіхолагам.
Вераніка паставіла подпіс там, дзе ёй сказала працаўніца ЗАГСа. Яна ўжо была законнай жонкай мінчука і таму мела права на пераразмеркаванне паводле месца жыхарства сужэнца.
Маці падышла да яе і са слязьмі радасці абняла:
– Дачушка, я так радая! Хай у цябе ўсё будзе добра!
Маладая склала вусны ў змушаную ўсмешку. Насамрэч яна не хацела выходзіць замуж: гісторыя мамы, за якой дзядзька Віця бегаў з сякерай, не натхняла на шлюб. Калі таго дзядзьку пасадзілі за разбой і ён сканаў у вязніцы ад сухотаў, Вераніка пачувалася шчаслівай, бо не ўяўляла, як тая пачвара вернецца да іх і паселіцца ў новай хаце, якую маці набыла за цяжка заробленыя грошы, каб толькі з’ехаць з аднапакаёўкі на Сонечнай.
Вераніка трымалася невысокай думкі пра свае шлюбныя перспектывы: якому дурню заманецца пабрацца з дзяўчынкай не толькі з простай, але і з праблемнай сям’і? Ды яна і сама не хоча замуж, бо нічога добрага да яе не прыплыве.
Кавярні, кіно і прагулянкі ў стасунках з Юрасём скончыліся імкліва, за лічаныя некалькі тыдняў. А потым было чатыры гады сустрэчаў дзеля сэксу (трахнемся заўтра, га?), падчас якіх ён яшчэ паспяваў нагаманіцца пра свае журналісцкія будні, а яна – наслухацца тых размоваў. Яна слухала так, як гэта робяць многія каханкі жанатых мужчын або прасталыткі: уважліва і без разумення сэнсу сказанага ды без імкнення надзейна пераплесці сваё жыццё з біяграфіяй мужчыны.
Юрась таксама паводзіўся як той жанаты каханак: сэкс, прагаворванне сваіх праблемаў, часам – кветкі ці падарункі. Калі ж Вераніка паведаміла, што едзе ў Бялынічы і сэксу пару разоў на тыдзень ужо не будзе, то раптам пачула:
«Распішамся!»
Або яна багіня сэксу, дзеля якой хлопец гатовы на ўсё, або гэта шчырае каханне.
І тое, і іншае Вераніку задавальняла.
– Ён табе не пара, – сказала бабуля, але яна мела свае рэзоны, ад якіх Вераніка адмахвалася ці не з маленства, а цяпер і пагатоў пляваць
