z powrotem do pracy czy gdzieś tam. Tego już nie pamięta. Kiedy rozwrzeszczał się Kuba, Martin też wykrzywił buzię i zaczął płakać. Wtedy matka zrobiła mu zdjęcie. Matka pamięta ten dzień, było brzydkie jesienne przedpołudnie, po deszczu, kaloryfer nie był włączony, zimno w mieszkaniu. Martin miał na sobie zrobiony przez babcię sweterek, ale jego rączki i tak były zimne. Kiedy tylko pstryknął przycisk, odłożyła aparat i pobiegła do Kuby, który płakał w łóżeczku w pokoju obok.
Wróciła z Kubíkiem do kuchni, a Martin w międzyczasie przewrócił miseczkę z resztką jedzenia, chociaż specjalnie położyła ją poza jego zasięgiem. Rozmazał sobie jedzenie po buzi. Gniewnie na nią patrzył. Wtedy zrobiła mu kolejne zdjęcie, ale tego zdjęcia tu nie ma.
Matka przypomina sobie wszystko, z najmniejszymi szczegółami. Całą kolejną godzinę spędza, wpatrując się w jedno zdjęcie. Przypomina sobie wszystko, co tylko można sobie przypomnieć. Co miała na sobie i co miała w sobie. Jak czuła, że teraz Jakubek jest na pierwszym miejscu. Że Martinem musi się bardziej zająć Michal. Teraz matka żałuje. Bardzo długo patrzy na zdjęcie. Dopiero potem bierze kolejne.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
