haar heen te kijken. Zoals gewoonlijk was zijn gezicht uitdrukkingsloos en intens.
Caitlin was verheugd om hem te zien. Er brandden zoveel vragen op haar lippen, en zoals gewoonlijk, leek hij te verschijnen op het moment dat ze zijn leiding het meest nodig had.
“Ik wist niet of ik je ooit zou weerzien.” zei ze.
“Jij zult me altijd zien,” zei hij. “Soms in persoon, soms anders,” antwoordde hij cryptisch.
Een stilte bleef tussen hen hangen terwijl ze haar gedachten verzamelde.
“Er rest slechts een sleutel,” hoorde ze zichzelf zeggen. “Betekent dat ik mijn vader weldra zal zien?”
Hij bestudeerde haar en keek langzaam weg.
Tenslotte zei hij, “Dat hangt van je daden af, niet?”
Zijn gewoonte om altijd een vraag te beantwoorden met een andere vraag maakte haar altijd gek. Ze moest opnieuw proberen.
“De nieuwe aanwijzing,” zei ze. “Het papier. Het gescheurde blad. Ik weet niet waar dit toe leidt. Ik weet ook niet naar wat ik moet zoeken. Of waar.”
Aiden staarde naar de horizon.
“Soms zoeken aanwijzingen voor je,” antwoordde hij. “Je weet dat nu. Soms moet je wachten op dingen die worden opgehelderd.”
Caitlin dacht hierover na. Vertelde hij haar om niets te doen?
“Is er dan... niets dat ik doen?” vroeg ze.
“Er is veel voor je te doen,” antwoordde Aiden.
Hij keek haar aan en langzaa en voor het eerst sinds Caitlin het zich kon herinneren, verscheen een glimlach op zijn gezicht. “Je hebt trouwplannen.”
Caitlin voelde zich glimlachen.
“Ik wou het. Maar ik was bang dat het frivool was,” zei ze. “Dat ik het moest uitstellen en dat ik eerst verder moest zoeken.”
Aiden schudde langzaam het hoofd.
“Een huwelijk onder vampiers is niet lichtzinnig. Het is een heilig gebeuren. Het is het samensmelten van twee vampierzielen. Het geeft extra kracht aan elk van jullie en extra kracht aan onze hele coven. En het zal je evolutie en je talenten alleen maar verdiepen. Ik ben fier op je. Je bent enorm gegroeid. Maar je als naar het volgende niveau wilt evolueren heb je dit nodig. Elke samensmelting brengt zijn eigen kracht. Zowel voor het koppel als voor het individu.”
Caitlin voelde zich opgelucht en verheugd, maar ook zenuwachtig.
“Maar ik weet niet hoe ik dit soort huwelijk moet plannen. Ik zou zelfs nauwelijks weten hoe ik een mensen huwelijk moet plannen.”
Aiden glimlachte. “Je hebt veel vrienden die je zullen helpen. En ik zal de ceremonie leiden.” Hij glimlachte. “Tenslotte ben ik nog steeds een priester.”
Caitlin glimlachte breed bij de gedachte daaraan.
“Zo, wat doe ik nu?” vroeg Caitlin, verheugd en zenuwachtig omdat ze niet wist waar te beginnen.
Hij glimlachte.
“Ga naar Caleb. En zeg ja. Laat de liefde zorgen voor de rest.”
HOOFDSTUK ACHT
Kyle trok vol haat trok door de moerassen van Zuid-Schotland. Met elke stap die hij zette, raasde hij bij de gedachte aan Caitlin die hem steeds ontsnapte, tijd na tijd, plaats na plaats. Hij dacht na over manieren om haar te vangen en te doden en om zich te wreken.
Hij had reeds bijna elke methode uitgeprobeerd waaraan hij kon denken en ze leek altijd door zijn vingers te glippen. Hij slaagde erin een heel klein beetje wraak te nemen door het vergiftigen van haar familie en de gedachte daaraan deed hem glimlachen.
Maar het was onvoldoende. Dit was reeds veel te lang aan de gang en de laatste keer dat ze elkaar hadden ontmoet, moest hij toegeven dat ze hem overklast had. Hij was geschrokken door haar kracht en haar gevechtskunsten. Ze had hem overmeesterd. Het was erger dan hij ooit had verwacht.
Een deel van hem had dit gevreesd en dat was de reden waarom hij zo hard had geprobeerd om haar te vergiftigen om een directe confrontatie te vermijden. Maar ook dat had averechts gewerkt. Hij had per ongeluk Caleb vergiftigd en hoewel hij zeker was dat het vergif Caleb had gedood, had hij niet de mogelijkheid gehad om bevestiging daarvan te krijgen omdat hij was moeten vluchten in de nacht.
Dit was de laatste eeuw en de laatste plaats waar dit nog zou gebeuren, zwoor hij tot zichzelf, de laatste eeuw waar hij haar nog zou achtervolgen. Of hij zou haar echt doden of hij zou sterven al proberende. Er was geen mogelijk tot terugtrekking of overgave. Geen andere eeuwen of plaatsen meer. Dit zou zijn laatste slag zijn. Hier, in Schotland.
En voor deze laatste slag had hij een geniale strategie uitgekiend, de geniaalste van allemaal. Het vampiergif leek indertijd een goed idee maar nu hij erop terugkeek, was het te riskant; het liet te veel ruimte voor toeval. Zijn nieuw ideed konaarentegen onmogelijk falen.
Terwijl hij met dit plan op de proppen kwam, had Kyle teruggedacht aan al die momenten en plaatsen waar hij Caitlin in de hoek had gedreven en probeerde hij zich te herinneren wanneer hij er het dichtst bij was geweest om haar te doden. Hij besloot dat het in New York was toen hij haar broer Sam gevangen had genomen en hem onder zijn controle hield en zijn gedaanteverwisselingen gebruikte om Caitlin om de tuin te leiden. Dat had bijna gewerkt.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
