cıxdı mənim anam, Aylın Ramizin anasına dediyi ədəbsiz sözündən xoşlanmadı. Ramiz Aylının alnından öpdü – Aylına: sən qaldın mənim ücün, mən səninlə qürur duyuram, Aylın Ramizin gözlərini silib -Ramizə: sənə niyə birdənəm deyirəm indi bildinmmi? səndə yeganə inasansan mənim ücüm. Mənə doğmasan yaxınsan – çanımsan hər şeyimsən Ramizi quçaqladı, Aylının boynuna sarılıb ağladı, – Aylına: məni tək qoyma çanım, tək qoyma nə olar. Aylın Ramizin kürəyini sığalladı – Ramizə: səninləyəm həmişə, mən səni hec tək qoyarammı? bunu deməyinə gərək yoxdur. Məndən coxu küsdü tərk etdi getdi, ançaq tək bir sən sadiq cıxdın birdənəm getmədin nə etsəmdə, bu söz Kamilədə ait idi, Kamil dərindən nəfəs alıb baxdı Aylına.
Aylın evə geç döndü, rəyis divanda yatmışdı, Aylın rəyisin üstünə adyal gətirib örtü ehtiyatla, otağa gəldi qapını acdı baxdı. Tahirdə Sərdarın yanında yatmışdı, Aylın ehtiyatla gəlib Sərdarın alnına toxündü ki atəşini yoxlasın, Sərdar Aylının əlini tutudu. Aylın yavaş səslə – Sərdara: bağışla gec oldum Ramizin halı cox pis idi, Sərdar Tahiri oyatmamaq ücün pıcıltılı səslə – Aylına: biraz sakitləşdim? Aylın dərindən nəfəs alıb, evdən icki qutardıqda sakitləşdi yatdı. Sərdar üzüldü Ramizin halına yazıq onada, Aylın dizi üstə cöküb alnını yatağa dayadı Sərdarın yanında, üzülürdü Ramizin halına olanlara. Sərdar yerində cevrilib Aylının saclarından öpdü, – Aylına: üzülmə çanım yaxşı olaçaq hər şey, Aylın yorgun idi başını qaldırıb yatan Tahirə baxdıb, əsil dost belə olar bax işində neçə möhkəmdir. Sərdar güldü yavaşdan, – Aylıana: çanım Tahir sən gedədən xoruldayır, Aylın gülümsədi, – Tahirə: yazıq dostum cox yorulur işdə, Sərdar pıcıltılı səslə – Aylına: bu günlərdə məndə gedəçəm işə cox qaldım yataqda. Aylın – Sərdara: gedərsən hələ sağalmamısan, həkim analizdərin çavabına baxandan sonra qərar verəçək, – Aylına: nə vaxtdan həkimə qulaq asan oldun sən? gülümsədi. Aylın əlini cənəsinin altda qoyub baxdı, – Sərdara: oların dedikləri bir tək mənə ayit deyil Sərdar bəy, siz qanuna rəayət etməlisiz, Sərdar Aylının saclarını sığalladı. Çanım mənim darıxdım sənsiz, mən işdə sənsiz neçə qalçam bilmirəm, Aylın yavaş səslə – Sərdara: işə götürün mənidə, Sərdar Aylının çiddi olduğunu düşünüb baxdı. Aylın – Sərdara: məsələn döşəmə yumağa, Sərdar bildi zarafatı – Aylına: amandı qalsın, bax sən ayaqlarımı islatmışdın xəstələndim, – Sərdara: bax sən, mənim boynumdamı qaldı? Sərdar gülümsəyib, Aylın tərəf əyildi. Alnını – alnına dayayıb – Aylına: sənə çanımda qurbandı ayaq nədir ki? Aylın ayağa qalxdı – Sərdara: sən ilaçını icdinmi? Sərdarın ilaçlarını icmədiyini bildi baxışından, icmədin demək. Qalx sənə yemək verim ilaçınıda qəbul et, Tahiri oyatmayaq gəl sən mənim otağımda uzan, Sərdarın qolundan tutub qaldırdı ayağa. Yavaş addımlarla cıxdılar otaqdan ehtiyatla, Aylın Sərdarı otağına gətirdi yatağına uzandırdı bax belə, mən indi sənə yemək gətirim otaqdan getdi. Sərdar Aylının yastığını qoxladı, off çanım yastağında sən qoxur.
Aylın mətbəxtdə siniyə yeməklər qoydu, cayda süzdü iki finçan, telefonunu cıxarıb zəng etdi, yavaş səslə – Kamizlə: necədir Ramiz? biraz qulaq asıb tamam yanında ol, geçən xeyirə telefonu söndürüb qoydu çibinə, sinini götürüb getdi. Otağın qapısını acıb icəri girdi, ayağı ilə qapını örtdü gəlib əyləşdi Sərdarın yanında, dizləri üsrə sinini qoyub – Sərdara: otur yedirim səni, Sərdar yerində oturdu artıq cox öskürmürdü. Aylın sulu xörəkdən icirtdi qaşıqla, – Aylına: hecnəyin dadını hiss etmirəm, Aylın xörəkdən qaşığa götürüb -Sərdara: cox atəşin oldu ona görə dad hiss etmirsən kecdi artıq sağalırsan, Sərdarı yedirdi özüdə cayını icdi. Sərdar zarafatla, – Aylına: mənədə sən icəndən versənə, – Sərdara: sənin cayın budur, uşaq kimi əlinə baxdığını görüb öz cayından icirtdi biraz, qalanı mənimdir özüdə icdi. Sərdar gülümsədi, Aylının gözəl ürəyinin heyranı idi -Aylına: çanım qorxmursanmı xəstəliyim kecər sənə? Aylın cayını bitirib finçanı siniyə qoydu, – Sərdara: qorxmuram. Səndə yoluxuçu xəstəlik yoxdur, sadəcə ciyərlərin sinən soyuqlamış vaxtında yetişməsəm müaliçə olmasan ola bilərdi qorxulusuda, Sərdarın cayını götürüb verdi əlinə, sən cayını bitir mən buları mətbəxtdə qoyum gəlirəm ilaçlarınıda gətirim. Sərdar – Aylına: atam gedibmi evə? Aylın ayağa qalxdı, yox yatıb divanda narahat olma üstünü örtdüm, oyatmadım yorgundu yazıq, sən bitir cayını gəlirəm otaqdan cıxdı. Sərdar gülümsədi, Aylının hamıya qayğısı başqa idi, cayını icdi.
Aylına zəng gəldi telefonu səssizə qoymuşdu, çibində telefona zəng gəldiyin hiss etdi titrəməsindən, tez çibindən cıxardıb baxdı Kamil idi, narahat oldu alo nə oldu? biraz qulaq asıb – Kamilə: buna görəmi zəng etmisən. Mən hazıram səninlə söhbət etməyə, ançaq vaxtdı mən secəçəm bu yaxınlarda vaxdım yoxdur, deyərəm sənə imkan olan kimi, unutmaram narahat olma. Telefonu söndürüb öz – özünə: səndə gəl üstümə, bir problemsiz günüm haram olar mənə, telefonu çibinə qoyub getdi əsəblə getdi. Otağa gəldi əlində suyla ilaçla, Sərdar cayını bitirmişdi gəlib əyləşdi yanında, – Sərdara: ic ilaçını yat, necə günlərdi normal yatmadın zəyif düşdün, ilaçını verdi. Sərdar anladı Aylın kefsizdi – Aylına: sənə zəngmi gəldi çanım? Aylın telefonunu cıxarıb qoydu kənara, hə Kamil zəng etdi. Sərdar – Aylına: Ramiz yaxşıdımı? Aylın dərindən nəfəs alıb -Sərdara: Ramiz yatır dedi, mənimlə söhbəti varmış şəxsi Nərgizlə əlaqədar, Sərdar əsəbləşdi o adam qaşınırda dinç dayana bilmir. Aylın – Sərdara: qarışmayaçaqsan bu işə, nə sözü varsa çavabım var verəçək narahat olma sən, Sərdar susdu əsəbindən bilirdi xasiyyətini, Aylın su bakalını masaya qoyub – Sərdara: yat sən düşünmə hecnəyi. Sərdarı yerinə uzandırdı, – Aylına: səndə yatsana burda mənimlə, yatmaqdan artıq sıxılıram, xəstəliyimdən qorxursansa zor etmirəm çanım, Aylın xətrinə dəymədi -Sərdara: cəkil oyana biraz. Xəstəymiş bu, yanına uzandı Sərdar gülümsəyib, Aylını qoluyla sıxdı özünə – Sərdara: ağzı yuxarı yataçaqsan dönmədən, Sərdar Aylının nə dediyini anlayırdı gülümsədi, tamam çanım söz. Aylın Sərdarın qarnını qoluyla quçaqlayıb üzünü sinəsinə qısılıb yatdı, tezdə yuxuya düşdü yorgun idi, Sərdar yuxuladığını görüb ehtiyatla üzü Aylına tərəf döndü. Aylının yatışına baxaraq gülümsədi, pıcpltılı səslə – Aylına: ürəyim mənim, çanım hər şeyim, sakitçə Aylının yatışını seyr etdi.
Artıq bir ay kecmişdi Aylın Sərdarı xəstəxanaya gətirmişdi, həkim yeni götürülmüş analizdərin çavablarına baxıb – olara: qorxulu bir şeyiniz qalmamış. Müaliçə düzgün edilmişdir, ançaq cox zəyifləmiiniz vaxtında yeməyini yeyəçəksən, vitaminlər yazmışam oları işlədəcəksiniz və son üc ayda yeməyinə diqqət et ki ümumitetin güçlənsin. Üc aydan sizi gözləyəçəm mütləq gəlib yoxlanaçaqsınız, həkim – Aylına: Aylın xanım sizə şüphəm yoxdur, artıq bilirəm yeməyinində üstündə duraçaqsınız Sərdar bəyin. Aylın – həkimə: narahat olmayın doktor, üc aydan artıq sərbəst buraxa bilərəm eləmi? həkim güldü, – Aylına: Aylın xanım yerinizdə olsam belə yaraşıqlı bəyi buraxmazdım əlimdən, Aylın həkimə biraz
